جام جم آنلاين: مطالعات جنجال برانگيزي که به تازگي نتايج آن منتشر شده، اين فرضيه را مطرح مي کند که الگو هاي حلقوي شکل و شبح واري که در آسمان ها ديده مي شوند ، مي توانند تصويري از جهاني باشند که قبل از انفجار بزرگ وجود داشته است.
به گزارش مهر ، در صورتي که اين نظريه درست باشد، پرتوهاي کيهاني اولين شواهد واقعي مبني بر اين واقعيت هستند که جهان کنوني ما جوانترين بخش از رشته اي بي نهايت از جهان هاي متوالي و احيا شده است.

اخترشناسان اين الگوهاي حلقوي را طي بررسي جديد از پس زمينه ريزموجي کيهاني جهان يافته اند، اين پس زمينه بازمانده تشعشعاتي است که از انفجار بزرگ به جا مانده و اکنون در جهان نفوذ کرده است در بسياري از اين الگوهاي حلقه مانند که به موجي در يک برکه شباهت دارند، حرارت نسبت به ديگر بخش هاي پس زمينه ريزموجي کيهاني يا CMB يکنواخت تر است.

به گفته راجر پنروز از دانشگاه آکسفورد و «واحه گورزاديان» از موسسه فيزيک ايروان در ارمنستان، يکي از دلايل قابل قبول براي وجود اين پديده مي تواند اين باشد که چنين حلقه هايي در زمان جهاني پيش از جهان کنوني و در اثر برخورد سياهچاله ها با يکديگر به وجود آمده اند. دانشمندان معتقدند زماني که دو سياهچاله با يکديگر برخورد مي کنند امواجي از انرژي از خود ساطع مي کنند که به امواج گرانشي شهرت دارند، هرچه سياهچاله هاي در حال برخورد با يکديگر عظيم تر باشند، امواج شديدتر، بيشتر و قدرتمندتري ايجاد خواهند شد.

امواج گرانشي تار و پود فضا-زمان را مختل مي کنند و به گفته «پنروز» و گورزاديان، اين امواج مي توانند نشانه هايي از مسير خود را به شکل الگوهاي حلقه اي شکل به جا گذاشته باشند. در صورتي که جهان ما يکي از جهانهاي دوباره متولد شده باشد، اين مي تواند به آن معني باشد که حلقه ها از انفجار بزرگ جان سالم به در برده اند و اکنون اين فرصت را به وجود آورده اند تا با کمک آنها از ميان انفجار بزرگ به اعصار گذشته نگاه کنيم.

بر اساس گزارشي که «پنروز» در اوايل ماه جاري از نتيجه مطالعات خود منتشر کرده، انفجار بزرگ که جهان کنوني پس از آن شکل گرفته است، پديده اي بي نظير و يکتا نيست. دست کم يک انفجار بزرگ ديگر پيش از اين انفجار رخ داده و به جهاني که پيش از اين جهان وجود داشته هويت فيزيکي بخشيده است و بر همين اساس پنروز پيش بيني مي کند پيش از اين جهان جهان هاي بيشمار ديگري وجود داشته اند.

«پنروز» اين چرخه متولد شدن جهان ها را اعصار متوالي مي خواند که هر يک از آنها براي مدتي ناشناخته به طول انجاميده اند، مدت زماني که جهان کنوني با عمري در حدود 13.7 ميليارد سال سن، در برابر آنها بسيار ناچيز و کوچک است. يک عصر يا دوره با يک انفجار بزرگ آغاز مي شود و با گذشت زمان جهان نوزاد از دريايي از ذرات همگن و رقيق تکامل پيدا کرده و به ساختاري پيچيده تر متشکل از کهکشان ها، ستاره ها، سياره ها، و حيات تبديل مي شود.

بر اساس نظريه پنروز، در تمامي اين مدت جهان با سرعتي بالا و به واسطه همان انرژي تاريک ناشناخته در حال گسترش يافتن است. تمامي مواد موجود در اين جهان طعمه ناگزير سياهچاله هايي خواهند بود که در قلب کهکشانهاي بزرگ وجود دارند و اين سياهچاله ها روز به روز بزرگتر مي شوند و با ترکيب و برخورد با يکديگر سياهچاله هاي بزرگتري را تشکيل خواهند داد. امواج گرانشي ناشي از اين برخوردها همان امواجي هستند که حلقه هاي موجود بر روي پس زمينه ريزامواج کيهاني جهان کنوني را به وجود آورده اند.

سياهچاله هاي غول پيکر به تدريج همه ماده موجود در جهان را مصرف مي کنند تا زماني که چيزي باقي نماند و همانطور که استفان هاوکينگ در دهه 1970 اعلام کرد، زماني که سياهچاله هاي بزرگ دست از بلعيدن ماده بردارند، جرم خود را به شکل تشعشعات از دست مي دهند بر اساس اين نظريه طي ميلياردها سال بقاياي سياهچاله ها با تبديل کردن ماده بلعيده شده به پرتوهاي کيهاني تبخير خواهند شد و در اين بخش از دوره يا عصر، جهان ، که اکنون به کهنسالترين و وسيع ترين حد تصور خود رسيده، دوباره به دريايي يکپارچه و همگن از ذرات تبديل شده است.

«پنروز» در انتها مي گويد اين جهان دچار تحولاتي مي شود که در نتيجه آنها دوباره به اندازه نقطه اي کوچک متراکم شده و زمينه انفجار بزرگ بعدي فراهم مي آيد.

از سويي ديگر امير حاجيان اخترشناس ايراني موسسه اخترفيزيک نظري در تورنتوي کانادا که مطلعاتي همزمان را در اين زمينه انجام داده و نتايج آن را مشابه پنروز در نشريه arXiv.org منتشر کرده، معتقد است بر اساس نظريه پنروز، هر پديده بزرگي در جهان کوچک شده و هر پديده سردي داغ خواهد شد، به اين شکل جهان وسيع و سرد به جهاني فشرده و داغ تبديل مي شود.

حاجيان معتقد است پنروز و گورزاديان در نظريه خود توضيحي درباره عاملي که به اين تحولات دامن مي زند نداده اند در حالي که اين بخش بسيار مهم بوده و به بيشترين توضيحات در اين نظريه نياز دارد. به گفته وي اين نظريه تنها بر روي کاغذ امکان پذير است اما در واقعيت از جزئيات گم شده و مجهول بسياري برخوردار است.در واقع حلقه هاي فضايي از نظر حاجيان پديده هايي بسيار معمولي به شمار مي روند.

به گفته وي ، اين حلقه ها پديده هايي غير معمول نيستند، بلکه کاملا متداول بوده و مدل هاي شبيه سازي شده اي که حاجيان در طي مطالعاتش به دست آورده نشان مي دهند اين حلقه ها در جهاني که با نظريه تورم مطابقت دارند نيز مي توانند وجود داشته باشند.

نظريه تورم بر اين اساس ارائه شده است که جهان اوليه دوره اي از «بيش-بسط يافتگي» را پشت سر گذاشته است که درنتيجه آن به شکل و ابعاد کنوني اش دست پيدا کرده است نظريه تورم بسياري از مشکلاتي که در نظريه انفجار بزرگ وجود دارد را برطرف مي کند اما پنروز معتقد است نظريه وي نياز به تکيه بر نظريه تورم را از بين خواهد برد.