ابوحاتم محمدبن حبان بن احمد بن حبان تمیمی بستی مشهور به ابن حبان محدث، فقیه و قاضی سده چهارم هجری است .
تاریخ دقیق تولد وی مشخص نیست اما برخی سال 270 قمری را ذکر کرده اند بیشترین اطلاعات درباره ابوحاتم در کتاب معجم البلدان یاقوت حموی ذیل نام آوران شهر بست آمده است .
ابوحاتم از اهالی شهر بست از ولایت خراسان قدیم بود که خرابه های آن امروزه کنار رود هیرمند نزدیک شهر لشکرگاه دیده می شود مجاورت این شهر با ولایت سیستان باعث تحولات و تنشهایی در آن شهر شد تا جایی که حدود قرن اول و دوم هجری چندین بار بدست عیاران سیستان افتاد در دوران زندگی ابوحاتم بستی این شهر از مراکز مهم دولتهای سامانی و غزنوی بود .
ابوحاتم برای فراگیری علوم به شهرهای بسیاری سفر کرد او در خراسان از علمایی چون ابوالحسن محمدبن عبدالله بن جنید و ابواحمد اسحاق بن ابراهیم مقدمات علوم را فراگرفت .
در محضر ابی بکر خزیمه فقه شافعی آموخت و بدین ترتیب تحصیلات خود را در علوم دینی آغاز کرد سپس به نیشابور رفت و در آنجا تحصیلاتش را تکمیل کرد و از ابوالعباس محمدبن اسحاق سراج و دیگران حدیث آموخت.
ابوحاتم محدثی نام آور در دوران خود بود و برای کسب دانش مسافتهای بسیار طولانی را از چاچ(تاشکند فعلی) در ازبکستان تا اسکندریه بندری در مصر طی کرد در این مسیر نیز در شهرهای بزرگ توقف و از علمای آن دیار حدیث آموخت .
الثقات، روضة العقلاء و نزهة الفضلاء و مشاهیر علما الامصار برخی آثار وی هستند .