شكيل اونيل كه بتازگي از تيم كليولند كاواليرز به بوستون سلتيكز، ديگر تيم ليگ حرفه‌اي بسكتبال آمريكا (N.B.A)‌ نقل مكان كرده، اميدوار است در مدت اندك باقيمانده از دوران بازيگري‌اش تعداد عناوين قهرماني‌هايش در اين ليگ را به عدد 6 برساند.
او در دوران حضورش در لس‌آنجلس ليكرز 3بار متوالي از 2000 تا 2002 فاتح اين ليگ شد و سپس به ميامي هيت رفت و اين تيم را نيز در سال 2006 به عنوان نخست رساند؛ اما بعد از آن در فينيكس سانز و كليولند كاواليرز بيشتر با مصدوميت‌ها و دوري از فرم ايده‌آل دمخور بود و با اين كه در مقاطعي كوتاه از 2 فصل گذشته با اين تيم‌ها نمايش‌هايي تماشايي داشت، اما بندرت مثل دوران اوجش (1998 تا 2006)‌ نشان داد. آيا عضويت در بوستون سلتيكز كه سه‌ چهار سالي است از نو اوج گرفته و قهرمان سال 2008 و نايب‌قهرمان ليگ در فصل 2010 شده است، مي‌تواند شك را در واپسين سال‌هاي حضورش در ميدان به آرزوهايش برساند؟ او مي‌گويد: «وقتي تازه وارد اين ليگ شده بودم، آرزو و هدفم را برابري با تعداد قهرماني‌هاي بيل راسل (عضو اسبق سلتيكز و يكي از بزرگان تاريخ N.B.A)‌ قرار داده بودم كه 11 بار فاتح اين ليگ شد، اما حالا بايد اعتراف كنم كه در 38 سالگي هيچ بختي براي رسيدن به آن آمار ندارم. در نتيجه‌ اگر تا زمان بازنشستگي‌ام صاحب 2 عنوان اولي ديگر بشوم و تعداد قهرماني‌هايم به عدد 6 برسد و قدري بيش از نيمي از دستاوردهاي راسل شود، نيز بسيار شادمان و راضي خواهم بود. در آن صورت كارنامه‌ام مشتمل بر 6 عنوان قهرماني با عضويت در 6 تيم و در 20 فصل بازي در اين ليگ خواهد شد كه قابل توجه خواهد بود. من حتي يك عنوان اولي ديگر را هم در 2 فصل پيش رو كاملا خواهم پذيرفت.»

يك لقب تازه
اما كوبي برايانت، زوج سابق شكيل در لس‌آنجلس ليكرز كه هرگز اين تيم را ترك نگفت بعد از رفتن وي 2 بار ديگر در سال‌هاي 2009 و 2010 به عنوان قهرماني رسيده تا كارنامه‌اش پربارتر از اونيل و مشتمل بر 5 مقام اولي و 2 نايب‌قهرماني در سال‌هاي 2004 و 2008 باشد. عجيب است كه اونيل در اين سن و سال و در پاييز ايام قهرماني‌اش و در حالي كه هميشه لقب و نام مخفف «شك» را يدك مي‌كشيد، بتازگي لقب تازه‌اي به نام «شامروك بزرگ» را هم اختيار كرده است. او را هرچه بناميم، اين غول 16‌/‌2 متري 148 كيلويي، قراردادي 2 ساله با سلتيكز، ركورددار قهرماني در ليگ (با 17 مورد)‌ بسته است. مبلغي كه او در بوستون مي‌گيرد آشكارا كمتر از پولي است كه ساير متقاضيان وي حاضر به پرداخت آن بودند، اما اگر شك اين يكي را انتخاب كرد، به اين دليل ساده بود كه اين تيم بهتر و بيشتر مي‌توانست و مي‌تواند او را به آرزويش كه كسب عناوين قهرماني تازه است، برساند. حال آن كه سايرين فاقد اين توان بودند. شكيل به حد نهايت شهرتي كه براي يك ورزشكار متصور است، رسيده و دنيايي ويژه خود دارد و ماجراهايي جالب را گرداگرد خود آفريده است. او در چند فيلم سينمايي هم بازي كرده و يك شوي تلويزيوني مختص خودش دارد و در آن، هم قطعات نمايشي اجرا مي‌كند و هم اداي كشف استعدادهاي تازه را در عرصه هنر و ورزش در مي‌آورد. حتي با پليس ايالات فلوريدا و كاليفرنيا هم ادعاي همكاري داشته است و مي‌گويد با كسب اجازه مخصوص از آنها حق بازداشت خلافكاران را دارد(!)‌ و نشريات آمريكا مدعي شده‌اند كه وي در هر منطقه‌اي در اين ايالات كه فعاليت مشكوكي ببيند بلافاصله آن را گزارش مي‌كند تا ماموران بيايند و فرد متخلف را بگيرند و ببرند.

شخصيت چند وجهي
اگر از اين وجوه دروغين آخر بگذريم، بايد معترف شد برنامه‌ريزان و مديران تبليغاتي شكيل بخوبي توانسته‌اند روي شخصيت چند وجهي او مانور دهند و با آن كسب درآمد كنند. اين‌گونه مسائل و سال‌ها كار در عرصه‌هاي اجتماعي، سينمايي و تبليغاتي او را صاحب قريحه و ذوقي خوش و هنري نيز كرده و وي ياد گرفته است كه چگونه صحنه‌گردان اجتماعات و محافل باشد، با اطرافيان خود شوخي كند و باب خنده و چانه‌زني‌هاي كلامي را بگشايد. او در ادغامي از شوخي و جدي مي‌گويد: «مي‌ترسم بچه‌هايم كه در اين چند سال زياد سرگرداني كشيده‌اند و همراه من مكرر از اين شهر به آن شهر رفته‌اند، با آخرين سفرم لهجه بوستوني را ملكه ذهن خود كنند و از اين پس فقط با گويش بوستوني سخن گويند.» او حتي در مراسم معارفه‌اش به هواداران سلتيكز كه در محل اين باشگاه صورت پذيرفت با گلن ديويس، ديگر بازيكن پرسابقه اين تيم يك مسابقه سالادخوري برگزار و سرانجام اين حريف را از ميدان به در كرد، زيرا 5 ظرف بزرگ سالاد را خالي كرد، حال آن كه ديويس در ظرف چهارم بريد!
اما وقتي بحث جدي‌تر مي‌شود، شك در مورد ميزان علاقه خود براي ادامه حضوري موفق در صحنه مسابقات مي‌گويد: «برخي پيوسته مي‌پرسند آيا من همان اشتياق گذشته را دارم يا خير و جواب من اين است كه اگر نداشتم اصلا به اينجا نمي‌آمدم. دوست ندارم وقتم را هدر بدهم و همين‌طور وقت ديگران را. در نهايت هر كاري انجام مي‌دهم براي كسب پيروزي‌ها و قهرماني‌هاي تازه است.» در نگاه نخست، برگزاري مراسم معارفه براي بازيكني كه بابت هر فصل بازي در تيم جديدش بيشتر از 4‌/‌1 ميليون دلار نخواهد گرفت، نبايد اينقدر پرشكوه و پرتماشاگر باشد، اما خب، آن بازيكن شك اونيل است و با اين كه گفته مي‌شود او در اكثر روزها در سلتيكز نيمكت‌نشين خواهد بود، اما با توجه به شدت برخوردها و كثرت خطاها و مصدوميت‌ها در N.B.A بعيد است كه اونيل در فصل تازه (كه از 12 آبان به راه مي‌افتد)‌ در هر مسابقه كمتر از 15 دقيقه در ميدان حاضر باشد. اين در حالي است كه بازي مثلث اصلي تهاجمي سلتيكز مركب از كوين گارنت، ري الن و پال پي‌يرس در تركيب اصلي به دور از ترديد است. مگر در روزهايي كه مصدوم و محروم باشند. در مراسم معارفه شك، گارنت نيز حضور داشت. او قول داده بود اين آيين را از دست ندهد و بموقع از هاوايي، جايي كه تعطيلات خود را در آنجا مي‌گذراند به شهر والتام واقع در ايالت ماساچوست، محل برگزاري مراسم بيايد و چنين نيز كرد.
از حالا راهيابي اونيل به تالار مشاهير (Hall Of fame)‌ بسكتبال قطعي است، اما او بايد طبق قواعد لازم براي كسب اين افتخار، ابتدا اعلام بازنشستگي كند و چند سالي از ركود او بگذرد تا آيين راهيابي او به اين انجمن قابل اجرا و اين كار انجام شدني باشد.

وزن مخاطره‌آميز
با اين حال شكيل تحت استخدام بوستون با اونيل‌ سابق و كسي كه 18 فصل است در N.B.A بازي مي‌كند، فرق‌هاي زيادي دارد. مهم‌ترين مساله، سنگين‌تر شدن دائمي او طي سال‌هاي اخير است و با اين كه او هيچ‌گاه سبك وزن و لاغر اندام نبوده، اما در سال‌هاي اخير وزن وي به شكل مخاطره‌انگيزي بالا رفته كه طبعا اولين تفكر برخاسته از اين مساله، ترديد در مورد كارايي‌هاي او در ميدان مسابقات است. در همين خصوص مي‌توان به دستاوردهاي متوسط او در فصل گذشته N.B.A نگريست و به نتيجه‌گيري‌هاي مشخصي رسيد. او فصل پيش از معدل‌ 12 پوئن و 7‌/‌6 ريباند در هر بازي كاواليرز فراتر نرفت، حال آن كه او با توقعات بيشتري جذب اين تيم شده بود و گمان مي‌رفت قطعه غايب درپازل قهرماني كليولند و بهترين كامل‌كننده تلاش لبرون جيمز در اين راه باشد، اما چنين نشد و جيمز كه دائما استخدام ياراني قوي را براي خود از مديران كاواليرز مي‌طلبيد باز هم به آرزوي خود كه كسب اولين قهرماني‌اش در اين ليگ است، نرسيد و به همين سبب بود كه چندي پيش به ميامي هيت، تيم سابق شكيل كوچ كرد و آنجا با د واين‌ويد و كريس بوش يك مثلث تازه و اميد آفرين ساخته و در انتظار شروع فصل تازه ليگ است.
اونيل حدود 2 ماه از فصل پيش را نيز به خاطر آسيب‌ديدگي پنجه دستش از دست داد كه از قضا آن عارضه را در ديدار در برابر تيم فعلي و جديدش ـ بوستون ـ متحمل شد. همان طور كه پيشتر آمد نه خود اونيل انتظار دارد كه يك مرد 48 دقيقه‌اي (N.B.A در 4 وقت 12 دقيقه‌اي برگزار مي‌شود)‌ باشد و نه سران بوستون از او چنين چيزي را خواسته و وعده‌اي از اين دست داده‌اند. داك ريورز، مربي سلتيكز كه تيمش در 3 سال گذشته يك بار قهرمان و يك مرتبه هم نايب‌قهرمان ليگ شده است، مي‌گويد: «ما حتي انتظار 30 دقيقه در هر مسابقه از اونيل را هم نداريم و 20 تا 25 دقيقه موفق و پرثمر از جانب او براي ما كافي است. به اعتقاد ما اين تنها روش و بينشي است كه به اين الحاق و همكاري رنگ موفقيت مي‌زند.»

رگه‌هايي از گذشته
اونيل نيز چنين مي‌انديشد. او در ابتداي تابستان با اعلام جدايي از كليولند و ورود به جمع بازيكنان آزاد ليگ، آمادگي خود را براي انتقال به تيمي تازه با انعقاد قراردادي جديد و 2 ساله به بهاي 8 تا 10 ميليون دلار در طول هر فصل اعلام كرد. سلتيكز چون اين ارقام را نمي‌پذيرفت ابتدا به سوي پيشنهادات و موارد ديگر رفت تا اين كه بعد از گذشت چند هفته، مدير برنامه‌هاي اونيل به دني اينگ، مديركل سلتيكز زنگ زد و به اطلاع او رساند كه وي حاضر است با شرايط خاص سلتيكز به اين تيم بپيوندد و قيمت خود را نيز آشكارا پايين آورده است.
اينگ به عنوان يكي از عمده‌ترين مردان سلتيكز در آخرين روزهاي تابستان امسال مي‌گويد: «شكيل هنوز هم مي‌تواند در اين ليگ تعيين‌كننده و در ترسيم سرنوشت ما سهمي آشكار داشته باشد. فراموش نكنيم موقعي كه او در اوجش بود يكي از بهترين‌هاي دوران معاصر بسكتبال به شمار مي‌آمد و اينك نيز يك بازيكن رنگ و رو رفته نيست و برعكس، رگه‌هايي از گذشته را با خود دارد. با اين حال توقعات ما از شك هماني نيست كه از او در اواخر دهه 1990 و اوايل دهه 2000 مي‌ديديم و مي‌توانست همه چيز را درهم بكوبد.
ولي نقش شكيل در تركيب سلتيكز در فصل پيش رو، شايد بيش از چيزي باشد كه در حرف‌هاي اينگ» و خود شك به آن اشاره شده است. كندريك پركينز، بازيكن پست سنتر تيم بوستون بر اثر آسيبي كه در ششمين بازي فينال فصل گذشته N.B.A به زانوي وي وارد شد، حداقل تا اواخر دي ماه امسال حاشيه‌نشين خواهد بود و رشيد والاس، بازيكن بسيار جنگنده اين تيم نيز كه پيشتر عضو ديترويت پيستونز بود، سرانجام اعلام بازنشستگي كرد و سلتيكز هم طبعا نام او را از ابتداي شهريورماه از ليست فصل جديد خود خط زد. سلتيكز براي جبران اين رويدادها يك اونيل مشهور ديگر ـ ژرمن اونيل ـ را نيز استخدام كرده است و طبعا او و شك مي‌توانند تا زماني كه پركينز برمي‌گردد روي دقايق بيشتري براي حضور در ميدان حساب كنند.

فصلي پربارتر
در حالي كه از خريدهاي بزرگ ميامي هيت در سطور قبلي گفتيم و ليكرز قهرمان هر دو فصل گذشته نيز اكثر قريب به اتفاق نفراتش را حفظ كرده است،‌ سلتيكز با حفظ تمامي نفرات شاخص فصول اخير خود و اضافه كردن دو اونيل (شكيل و ژرمن)‌ به جمع قبلي، ‌به فصلي پر بارتر و تكرار قهرماني دو سال پيش خود مي‌انديشد. يكي ديگر از نفرات شاخص بوستون در اين ارتباط راخون روندو است كه در پست گارد راس در 3 سال اخير خوش درخشيده است. اونيل به عنوان حرف آخر مي‌گويد: «شايد فقط 2 سال ديگر از ايام حضور من به عنوان يك بازيكن مانده باشد و به اين سبب تصميم گرفتم اين مدت دركنار كساني سپري شود كه مدعي جدي كسب عنوان قهرماني هستند. سلتيكز با من يا بي‌ من، تيم فوق‌العاده‌اي است.

شمه‌اي كوتاه از يك قهرمان
شكيل در 38 سالگي هر چه باشد، در دستاوردهاي بزرگ وي تا اين لحظه ـ كه شمه‌اي كوتاه از آن در ذيل مي‌آيد ـ ترديدي وجود ندارد.وي سال 1992 در مراسم موسوم به Draft (انتخاب و جذب مهره‌هاي جوان و رده‌سني اميد توسط تيم‌هاي ليگ در چهارماه و اندي پيش از آغاز هر فصل)‌ وارد N.B.A و عضو اورلاندو مجيك شد. او از دانشگاه لوييزيانا فارغ‌التحصيل شده و با درخشش در تيم آن دانشگاه در مسابقات بسكتبال كالج‌ها و دانشگاه‌هاي آمريكا (NCAA) حواس تيم‌هاي N.B.A را به خود جلب نموده و حضورش در مراسم Draft را كاملا موجه كرده بود. 18 سال بعد از آن تاريخ، بوستون ششمين تيم اين ليگ است كه اونيل آن را تجربه مي‌كند و 15 بار براي حضور در بازي مهم و سالانه و دوستانه و سنتي ستاره‌هاي شرق و غرب ليگ (موسوم به All Stars)‌ كه هر ساله در فرصت بسيار كوتاه 4 روزه بين 2 تيم فصل ليگ برگزار مي‌شود، انتخاب شده است. شك در جدول بهترين گلزنان تاريخ N.B.A با اندوختن 28255 امتياز پنجم است و در رده‌بندي ريباندرها با 12921 ريباند در جاي چهاردهم قرار دارد. او يك بار (به سال 2000)‌ به عنوان با ارزش‌ترين و بهترين بازيكن (MVP) ليگ انتخاب شده و در كل دوران حضورش در اين ليگ همان‌طور كه پيشتر گفتيم 4مرتبه به عنوان قهرماني رسيده و به معدل‌هاي بسيار جالب 1‌/‌24 امتياز، 11 ريباند و 3‌/‌2 بلوك در هر مسابقه خود نايل شده كه افراد صاحب معدل‌هايي بهتر از اين چندان زياد نيستند.تيمي كه او اينك در آن عضو است، هنوز ركور د دار قهرماني در N.B.A است و بالاتر از لس‌آنجلس ليكرز، تيم سابق خود وي قرار دارد.
سلتيكز تيمي است كه شماري از بزرگان تاريخ اين ليگ در آن بازي كرده و دلايل انباشت عناوين قهرماني در آن بوده‌اند. بازيكنان برجسته و متفاوتي همچون لري برد، جان هاوليچك و البته بيل راسل كه مطلب با ذكر نام او و اعلام عجز شك در رسيدن به وي آغاز شد. پايان اين راه كجاست؟

منبع: نيويورك تايمز/ وصال روحاني