اخترشناسان امیدوارند تا با استفاده از رصدخانه های روباتیکی بر اطلاعات ناچیزشان درباره سیاه چاله ها بیفزایند.

به گزارش خبرگزاری مهر، دانش بشر درباره سیاه چاله ها آنقدر ناچیز است که حتی برخی نظریه پردازان وجود آنها را زیر سؤال می برند. اکنون گروهی از اخترشناسان بر آن شده اند تا با کمک گرفتن از نسل متفاوتی از روباتها بر دامنه آگاهی شان از این ساختارهای عظیم و قدرتمند بیفزایند.

از چندین دهه پیش و همزمان با توسعه فناوری روباتها و درحالی که بشر به تدریج با مفهوم سیاه چاله ها آشنا می شد به فکر استفاده از این سیستمهای مکانیکی هوشمند در توسعه اکتشافات فضایی بوده است و حالا قرار است هدف اصلی یعنی همان ساختارهایی که تقریبا چیز زیادی درباره آنها نمی داند را نشانه رود.

دانشمندان برای اینکه مطمئن شوند می توان از رصدخانه های روباتیکی جهت بررسی موشکافانه تر سیاه چاله ها استفاده کرد یا نه، برنامه آزمایشی ویژه ای را آغاز کرده اند. در این برنامه که در شبکه تلسکوپهای جهانی LCOGT پیاده می شود از ۱۱ تلسکوپ خودکار (روباتیکی) استفاده می شود که در هاوایی، تگزاس، استرالیا، آفریقای جنوبی و شیلی قرار دارند.

البته به تازگی عضو تازه ای نیز به نام FLOYDS به این مجموعه اضافه شده تا رصد مورد نظر اخترشناسان از سیاه چاله ها با دقت به مراتب بیشتری انجام شود.

در این برنامه آزمایشی که در بازه زمانی ۲۰۰ روزه انجام می شود، شبکه تلسکوپهای خودکار کهکشانی در فاصله ۳۰۰ میلیون سال نوی از زمین مورد بررسی دقیق قرار می گیرد.

این کهکشان دارای سیاه چاله عظیمی است که تصور می شود بین ۶.۵ تا ۷ میلیون برابر خورشید جرم داشته باشد، حال آنکه سیاه چاله مرکزی کهکشان راه شیری تنها ۴ میلیون برابر خورشید جرم دارد.