18 آذر 1394 -27 صفر  1437 -  9 دسامبر 2015
* 18 آذر دردفاع مقدس
 * شهادت محمدرضا محمدی دهنوی (1359ش)
اشاره:
شهید محمدرضا محمدی دهنوی در  سال ۱۳۳۹ش در روستای «دهنو برخوار» در ۱۲ کیلومتری شهر اصفهان، دیده به جهان هستی گشود. محمدرضا، تحصیلات ابتدائی را در زادگاه خود سپری کرد و برای گذراندن دوران تحصیل در مقطع راهنمایی به شاهین‌شهر مهاجرت نمود. اما فقر مالی خانواده‌، محمدرضا را وادار به ترک تحصیل کرد و به شغل کارگری مشغول شد.
پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران، محمدرضا به عضویت این نهاد مقدس درآمد و بعد از گذراندن دوره آموزشی، تحت عنوان مبلغ به جیرفت رفت و پس از مدتی، به کردستان اعزام شد. پس از اتمام دوره‌ مأموریت در کردستان، به جبهه‌ ذوالفقاری آبادان رفت.
 محمدرضا محمدی دهنوی بعد از چهل روز مبارزه با دشمن بعثی، بر اثر اصابت گلوله کالیبر ۵۰ به ناحیه سر
در تاریخ هجدهم آذرماه سال ۱۳۵۹ هجری شمسی در سن بیست سالگی به لقاءالله پیوست و پیکر مطهرش در دست مزدوران بعثی قرار گرفت. شهید محمدرضا محمدی دهنوی از شهدای مفقودالجسد هشت سال دفاع مقدس است.
*  معرفی عراق به عنوان متجاوز از سوی سازمان ملل متحد (1370ش)
اشاره:
یازده سال پس از آغاز جنگ هشت ساله تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران و سه سال پس از صدور قطعنامه 598 شورای امنیت و اتمام جنگ و با تلاش‏های پی‏گیر سیاسی مسؤولان نظام جمهوری اسلامی، حقانیت ایران در دفاع مشروع به اثبات جامعه جهانی رسید. خاویر پرز دکوئیار، دبیر کل وقت سازمان ملل متحد در 18 آذر 1370 طی
 یک گزارش رسمی به شورای امنیت اعلام کرد که عراق در 31 شهریور 1359 به ایران حمله کرده و متجاوز است. اعلام اینکه در جنگ تحمیلی، عراق آغازگر و مسئول جنگ بوده است،
 یک پیروزی بزرگ سیاسی است. این دفاع و نبرد، در حالی ادامه و پایان یافت که جهانیان، بانی جنگ را می‏شناختند و حتی به کمک او شتافته بودند. آنان زمانی به خود آمدند که سلاح‏های ارسالی به عراق، علیه خودشان به کار گرفته شد و عراق، منطقه خلیج فارس را درگیر جنگی مهیب و عظیم کرد. متجاوز بودن عراق، گرچه بسیار دیر اعلام شد، اما از پیروزی‏های مهمی است که در تاریخ کشورمان به عنوان واقعه‏ای بزرگ ثبت شده است.
* 18 آذر درگذر تاریخ
*  سیل در دهلران غرب 90 خانه را ویران نمود.(1349ش)
* تیم کشتی ایران در هفتمین دوره مسابقات کشتی آزاد با اخذ پنج مدال طلا اول شد(1352ش)
* رحلت آیت ‏الله العظمی «سیدمحمد رضا گلپایگانی» زعیم عالیقدر حوزه علمیه قم (1372 ش)
اشاره:
آیت‏الله العظمی سید محمدرضا موسوی گلپایگانی در سال 1277 ش (1316ق) در منطقه گوگد گلپایگان به دنیا آمد. وی پس از طی دروس مقدمات در زادگاه خود، راهی اراک گردید و در 21 سالگی وارد درس خارج فقه و اصول آیت‏الله حائری یزدی شد. ایشان پس از هجرت به قم، در حلقه اصحاب خاص استاد قرار گرفت و پس از تاسیس حوزه علمیه قم و رحلت آیت‏الله حائری یزدی تدریس خارج فقه و اصولِ خود را آغاز کرد. حاصل تدریس
 هفتاد ساله ایشان پرورش ده‏ها شاگرد مجتهد و عالم می‏باشد که هر کدام استوانه مهمی در حوزه علمیه محسوب می‏شوند.
 حضرات آیات: مرتضی حائری یزدی، شهید مرتضی مطهری، شهید محمدعلی قاضی طباطبایی، شهید سیداسدالله مدنی، شهید دکتر محمد مفتح، شهید دکتر سیدمحمدحسینی بهشتی، علی مشکینی، ناصر مکارم شیرازی، جعفر سبحانی، لطف الله گلپایگانی، حسن حسن‏زاده آملی، احمد جنّتی، علی‏پناه اشتهاردی، رضا استادی و علی احمدی میانِجی و ده‏ها عالم فاضل از جمله شاگردان آن مرجع بزرگ دینی می‏باشند. آیت‏الله گلپایگانی دارای نگاشته‏ها و تقریرات فراوانی می‏باشد و در دوران سی و دو ساله مرجعیت، یکی از ارکان فقاهت بوده و به ضرورت، در تمام ابواب فقه، فتوا داده است. کتاب الحج، کتاب القضاء و حاشیه بر عروة الوثقی و... از جمله تالیفات آن فقیه بزرگوار به شمار می‏روند.
ایشان همچنین در جریان انقلاب اسلامی و پس از آن، همواره حمایت خود را از قیام و رهبری آن اعلام می‏کرد. آیت‏الله گلپایگانی سرانجام پس از عمری خدمت و تدریس و تألیف، در هجدهم آذرماه 1372 ش برابر با 24 جمادی‏الثانی 1414 ق در سن 95 سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی با شکوه، در مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
*  آغاز هشتمین کنفرانس سران کشورهای اسلامی در تهران (1376ش)
اشاره:
هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در تهران با شرکت قریب به اتفاق سران کشورهای اسلامی و مقامات عالی رتبه پنجاه و پنج کشور مسلمان در هجدهم آذرماه 1376 و با سخنان مهم
مقام معظم رهبری آغاز شد.
 حضرت آیت‏الله خامنه‏ای در این سخنان با تکیه بر سه محور عمده اسلام، امت اسلامی و سازمان کنفرانس اسلامی و با اشاره به وضعیت موجود ملل مسلمان و کشورهای اسلامی در دنیای امروز و تصویر و دورنمای آن، بر ضرورت شناسایی و شناساندن اسلام، پیشینه و دورنمای  امت اسلامی و ظرفیت، قدرت و وظائف سازمان کنفرانس اسلامی تأکید کردند.
 ایشان همچنین پیشنهادهای تشکیل بازار مشترک اسلامی، تشکیل پارلمان مشترک اسلامی، تشکیل دیوان داوری اسلامی و تلاش برای عضویت دایم دنیای اسلام در شورای امنیت سازمان ملل تا زمانی که حق وتو به قوت خود باقی است را به سران کشورهای اسلامی ارایه نمودند. هشتمین اجلاس سران کشورهای اسلامی در حالی در تهران برگزار شد که جهان اسلام با مشکلات عدیده‏ای از قبیل: فرایند به اصطلاح صلح خاورمیانه و حمایت بی‏چون و چرای آمریکا از رژیم صهیونیستی، ادامه برادرکشی و جنگ در افغانستان و نیز بحران جامو و کشمیر، بوسنی و هرزه‏گوین و...
روبرو بود.
در پایان اجلاس سه روزه کنفرانس اسلامی در بیستم آذر 1376، اعضای سازمان متعهد شدند که با تروریسم مقابله کنند و برای بازپس‏گیری قدس و مسجدالأقصی و حق ملی مردم فلسطین و بازگشتن به سرزمینشان و ایجاد کشور مستقل فلسطین با حاکمیت قدس شریف به عنوان پایتخت، تلاش کنند.
از دیگر نتایج این اجلاس می‏توان به اتحاد رهبران جهان اسلام علیه رژیم صهیونیستی و محکوم کردن جنایات آنان اشاره کرد. اجلاس تهران
 از موفق‏ترین نشست سران کشورهای اسلامی بود که بازتاب گسترده‏ای در رسانه‏های کشورهای غربی و آمریکا داشت. در این اجلاس، جمهوری اسلامی ایران، ریاست کنفرانس اسلامی را تا
 سه سال برعهده گرفت.
*  رحلت عالم وارسته آیت‏الله «سید محمد موسوی کلانتر» (1378 ش)
*  درگذشت آیت‌الله  سید محمدباقر مصطفوی از علمای و فقهای برجسته (1392ش)
اشاره:
آیت‌الله مصطفوی فرزند سید احمد در سال ۱۳۱۱ شمسی در خانواده‌ای اهل علم و فضیلت در کاشان دیده به جهان گشود.وی پس از گذراندن دروس ابتدایی در ۱۳ سالگی وارد حوزه علمیه کاشان شده و به تحصیل علوم دینی پرداخت. سید محمدباقر دروس مقدمات از محضر شیخ عبدالله مدنی، سیدعلی حایری و شیخ محمود نجفی آموخت. پس برای ادامه تحصیل راهی حوزه علمیه قم شده و دروس سطح را نزد بزرگانی چون: شیخ عبدالجواد کرباسی، سلطانی بروجردی، سیدرضا صدر، فرا گرفت. آیت‌الله مصطفوی ضمن تحصیل و تدریس از فعالیت‌های فرهنگی نیز غافل نبود و در ایام تبلیغ به شهرهای مختلف سفر کرده و به ارشاد و تبلیغ می‌پرداخت.
وی پس از پایان دروس سطح، برای ادامه تحصیل عازم حوزه علمیه نجف گردید و از محضر حضرات آیات خویی، میرزا باقر زنجانی، سیدجمال گلپایگانی، شیخ کاظم شیرازی، حکیم، سید عبدالهادی شیرازی بهره‌ها برد. درحوزه علمیه آیت الله مصطفوی تاکنون عالمان زیادی از علوم ایشان بهره برده و پرورش یافته اند.
* 27 صفر درگذر تاریخ
* مأموریت «اسامة بن ‏زید» از سوی پیامبر برای تجهیز سپاه جهت نبرد با رومیان (11 ق)
اشاره:
پیامبر اکرم(ص) پس از بازگشت از حجةالوداع، در آخرین روزهای عمر شریف خود جهت نبرد با رومیان که از شمال غربی شبه جزیره‏ی عربستان در صدد لشکرکشی به سرزمین‏های مسلمانان بودند، سپاهی منظم از مهاجران و انصار مدینه ترتیب داد وبه همگان فرمان داد تا در آن شرکت جسته و با رومیان متجاوز به جهاد برخیزند. پیامبر(ص)، فرماندهی این سپاه بزرگ و پرمخاطره را به جوانی نورس به نام اُسامه فرزند زیدبن حارثه که پدرش پیش از این در جنگ تبوک به‏دست رومیان کشته شده بود، سپرد.
 اسامه در آن زمان بیش از هفده یا هجده سال نداشت. مسلمانان واجد شرایط رزم از انصار و مهاجر، به فرماندهی اسامه در خارج از شهر مدینه اردو زدند. برخی از آنان که از ماجرای غدیر خم و نصب امیرمؤمنان(ع) به امامت و رهبری مسلمانان از سوی رسول خدا(ص) دل خوشی نداشته و خروج این سپاه بزرگ از مدینه را مطابق با اهداف و امیال خود نمی‏دیدند، بر آن حضرت خورده گرفته که چرا وی، جوانی کم سن و سال و کم تجربه را بر نان مقام امیری داده است.
در صورتی که بزرگان و متنفذان فراوانی در میان یاران و صحابه‏ی وی وجود دارند که پیشینه‏ی رزم و جهاد آنان در راه خدا بر همگان روشن است و در این راه دارای تجربیاتی فراوان هستند. سرانجام در حالی که توطئه‏های بسیاری در مسیر حرکت  سپاه اسلام روی داد، این سپاه به سوی روم به حرکت درآمد.
 ولی هنوز از مدینه چندان فا صله نگرفته بود که از رحلت رسول خدا(ص) باخبر گردید. همین امر موجب اندوه سپاهیان اسلام و دست‏مایه‏ی برخی از فرصت‏طلبان و بازگشت آنان به مدینه گردید. به همین جهت این سپاه بزرگ برای مدّتی موقّت از هم پاشید و شیرازه‏ی آن با پراکنده شدن مسلمانان سوگوار در هم ریخت. تا این‏که با خلافت ابوبکر
 بن أبی قحافه، سپاه اسلام به رهبری اسامه به سوی مرزهای روم عازم شد.
* تولد «ابن‏ ماجه» محدث ایرانی و مؤلف کتاب السُّنَنَ (209 ق)
اشاره:
ابن ماجه محدث و عالم بزرگ مسلمان در قزوین به دنیا آمد. او پس از گذراندن دروس مقدماتی دینی در زادگاه خویش به نقاط مختلف سرزمین پهناور اسلامی آن روز سفر کرد و از علمای بزرگی حدیث شنید.
 او مجموعه‏ی این احادیث را در کتابی که سنن ابن ماجه خوانده می‏شود، گردآوری کرد. این اثر، یکی از کتب معتبر حدیث اهل سنت تلقی می‏شود. از این دانشمند اسلامی، تفسیری بر قرآن کریم و کتاب دیگری تحت عنوان التاریخ به جای مانده است. ابن ماجه  در 273 ق در 64 سالگی درگذشت.
* درگذشت «صلاح الدین ایوبی» سردار شجاع مسلمان در جنگ‏های صلیبی (589 ق)
اشاره:
الملک الناصر صلاح‌الدین یوسف بن أیوب بن شادی بن مروان (به کردی: سه‌لاحه‌دین ئه‌یوبی، Selah>edînê Eyubî) فرمانروای ایوبی و فرمانده مسلمان در جنگ‌های صلیبی بود.ایوبیان دودمانی کردتباربودند که از
۱۱۷۱ تا ۱۲۶۰/۱۲۵۰م در مصر و سوریه و عراق فرمانروایی کردند. پایتخت‌های ایشان دمشق و قاهره بود. او در دوران حکومتش سه هدف عمده را دنبال می‌کرد: استوار ساختن قدرت حکومت برای خود و خاندان ایوبی، سرکوب شیعیان و جنگ با صلیبیون؛ که به هر سه، تا حدود زیادی دست یافت. صلاح‌الدین در سال ۱۱۳۶ میلادی در تکریت عراق از پدر و مادری کرد به دنیا آمد. خانواده او از پیشینه و تبار کردی و اجدادش از شهر دوین بودند، که در ارمنستان قرون وسطی قرار داشت. پدرش، نجم‌الدین ایوب، در سال ۱۱۳۹ میلادی از تکریت تبعید شد و به این خاطر او و برادرش اسدالدین شیرکوه، به موصل نقل مکان کردند.
 نجم‌الدین بعدها به اردوی عمادالدین زنگی پیوست که او را فرمانده قلعه خود در بعلبک نمود. پس از مرگ زنگی در ۱۱۴۶ میلادی، پسر او، نورالدین، نایب‌السلطنه شهر حلب و رهبر زنگی‌ها شد. برخی تاریخ‌نگاران نقل می‌کنند صلاح‌الدین، که در آن زمان کودک بود و در دمشق زندگی می‌کرد، علاقه خاصی به این شهر داشت. اما اطلاعات دقیقی از کودکیش در دسترس نیست. صلاح‌الدین خود نوشته ‌است: «بچه‌ها آنطور تربیت می‌شوند که پدرانشان شدند». به گفته یکی از زندگینامه‌نویسانش، الورهانی، او قادر به پاسخگویی به پرسش‌های علمی در خصوص اقلیدس، الکتاب المجسطی، حساب، و قانون بود.  صلاح‌الدین همچنین در قرآن و علوم دینی نیز سررشته داشت تا حدی که منابع متعددی ادعا می‌کنند او بیشتر علاقه‌مند به مطالعه درباره دین بود تا پیوستن به ارتش. شاید پیوستن او به ارتش به این دلیل بود که در زمان جنگهای صلیبی مسیحیان در حمله‌ایی غافلگیرانه اورشلیم را از دست مسلمانان بیرون آوردند.  صلاح‌الدین کار خود را در دربار اتابک زنگی از دست نشاندگان سلجوقیان در شامات شروع کرد و بعدها در مصر جانشین وی گردید. فرزند اتابک زنگی یعنی نورالدین پس از مدتی صلاح‌الدین را به همراهی عمویش شیرکوه عازم مصر کرد تا متحدش شاهوار فرمانروای مصر را، که به وسیله یکی از رقبای خویش در مصر طرد شده بود، در مقام خود حفاظت نماید.
مصر در این زمان تحت فرمانروایی یکی از خلفای فاطمی به نام ابو محمود عبدالله بود. شیرکوه و صلاح‌الدین مجبور بودند که با او حسن سلوک داشته باشند. از طرفی صلیبیون فهمیده بودند که اتحاد مصر و شامات برای آنها خطرناک خواهد بود به همین خاطر به شام حمله بردند ولی صلاح‌الدین انها را سخت شکست داد و به عقب راند. بعد از مرگ نورالدین زنگی، صلاح‌الدین حاکم آنجا شد و آغاز به بسط قدرت خود نمود. او حکومت خود را تا ایران گسترش داد و حجاز و یمن و نوبه و الجزیره را نیز به تصرف درآورد و در حرکت بعدی اورشلیم را از دست قوای صلیبی بیرون آورد. صلاح‌الدین شجاعانه در نبردی با ریچارد شیردل و صلیبیون آنها را مجبور به ترک قسمت‌های زیادی از خاک فلسطین نمود. صلاح‌الدین بعد از سال‌ها مبارزه و مقاوت در برابر تمامی دشمنان در سال ۱۱۹۳ در دمشق درگذشت. بعد از مرگ او امپراتوری‌اش میان فرزندانش تقسیم گردید. افضل به حکومت دمشق رسید. عزیز در قاهره و ظهیر در حلب حکومت کردند بعدها حکومت آنها به روسای محلی منتقل شد. تنها حلب تا سال ۱۳۹۰ در اختیار خاندان ایوبی قرار داشت.
صلاح‌الدین ایوبی در جنگ با صلیبیان آنان را شکست داد و از بیت‌المقدس بیرون راند.
* رحلت فقیه بزرگوار آیت‏اللّه العظمی «سید عبدالاعلی موسوی سبزواری» (1414 ق)
اشاره:
آیت‏الله حاج سیدعبدالاعلی فرزند سیدعلی رضا موسوی سبزواری از علمای نجف اشرف در صفر سال 1328 ق در سبزوار تولد یافت و پس از تحصیل مقدمات و سطوح در سبزوار و خراسان به نجف اشرف مهاجرت نمود.
وی در نجف از محضر درس آیات عظام: میرزای نائینی، آقا ضیاء الدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و شیخ محمدحسین غروی اصفهانی، فقه و اصول را آموخت و به درجه‏ی اجتهاد نائل گردید.
 آیت الله سبزواری فلسفه و حکمت را نزد آیت‏الله بادکوبه‏ای و تفسیر و اخلاق را نزد مرحوم بلاغی آموخت و سپس به تدریس خارج فقه و اصول و تفسیر پرداخت و بسیاری از فضلای نجف از درس او استفاده نمودند.
از جمله آثار این عالم بزرگ عبارتند از: لُبابُ المعارف، حاشیه بر بحارالانوار، حاشیه بر تفسیر صافی، عدالت، حاشیه بر جواهر، حاشیه بر عروةالوثقی و حاشیه بر وسیله.
 آیت الله سبزواری پس از ارتحال آیت الله خویی زعامت حوزه‏ی علمیه‏ی نجف را به عهده گرفت. سرانجام آن عالم فرزانه در 25 مرداد 1372 ش در 86 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و در نجف اشرف مدفون گردید.
* رحلت فقیه اصولی «ابوالمعالی کلباسی اصفهانی» (1315 ق)
اشاره:
محمد بن حاج محمد ابراهیم کلباسی، از بزرگان علمای امامیه‏ی اوایل قرن چهاردهم هجری است. وی از نظر علمی، مراتب بلندی داشته و دارای تألیفات بسیاری است.
 از جمله آثار او می‏توان به کتب: شرح کفایه‏ی سبزواری، شرح  خطبه‏ی الدمشقیه و الجبر و التَفویض اشاره کرد.
 وی همچنین درباره‏ی محدثان بزرگ و طبقات دیگر، کتب مستقلی تألیف کرده است.
* 9 دسامبر درگذر تاریخ
*  سوزانیدن «ژان کالْوِن» احیاگر مذهبی در اروپا (1564م)
*  آغاز جنگ «مَدرَس» بین استعمارگران انگلیس و فرانسه (1758م)
 *  اشغال سرزمین فلسطین در جنگ جهانی اول توسط  نیروهای انگلیسی (1917م)
*  درگذشت «گوسْتاوْ لوبون» مستشرق و نویسنده معروف فرانسوی (1931م)
 *  آغاز انتفاضه مردم ستم‏دیده فلسطین (1987م)