|
پوست بدن و موي سر در رنگ هاي گوناگون ، زماني تنها وسيله دفاعي انسان در برابر پرتوهاي مافوق بنفش بوده اند. اما هيچ كس از ريشه و سابقه دقيق موي قرمز خبري ندارد. البته دراينجا قصد تفكيك و تجنيس نداريم، گو اينكه يك تئوري اين است كه ژن هايي كه سبب قرمزي مو و كك و مك پوست مي شوند، درمقايسه با ژن هاي خاص ديگر رنگ ها ، بيشتر دچار جهش شده اند. در شرايط اقليمي گرم تر، جايي كه مو و پوست عامل دفاعي مهمي در مقابل پرتوهاي ما فوق بنفش هستند، اين ژن ها تحت قواعد تنظيم بسياردقيق وسخت ژنتيكي قرار داشته اند. اما از زماني كه انسان دست به مهاجرت به شرايط اقليمي سردتر زد، اين ژن هاي طبيعي شروع به جهش كردند. اين امر مي تواند توضيحي براين باشد كه چرا يكي ازعلايم اصلي شناسايي وايكينگ ها زلف قرمزشان بوده است. موي قرمز معمولاً زبرتر از موي هاي رنگ ديگر است، افراد علاوه ، مو قرمز در مقايسه با صاحبان موهاي رنگ ديگر، يك سوم تارموي كمتر دارند. يعني درجايي كه به طورعادي 000/150 تار مو در سر وجود دارد، افرادي كه موي قرمز دارند فقط 000/100تار مو دارند. يك توضيح اين اختلاف اين است: مويي كه به عنوان عامل حفاظت در برابر پرتوهاي خورشيدي عمل مي كند، به علت تنكي اجازه مي دهد كه نور طبيعي تا حد ممكن به پوست سر برسد. |