* 15 مهر در گذر تاریخ

* امضای متمم قانون اساسی توسط محمدعلی شاه قاجار
(1286 ش)
اشاره:
پس از مرگ مظفرالدین شاه،
در همان آغاز سلطنت محمد علی میرزا کمیسیونی به منظور تهیه متمم قانون اساسی در مجلس شورای ملی تشکیل شد.
این کمیسیون که مرکب از پنج نفر بود، متنی را بر اساس قانون اساسی بلژیک و فرانسه و بالکان تهیه کرد که قابل قبول برای
همه نمایندگان مجلس نبود.
می‏توان گفت اگر مقاومت آیت‏الله شیخ فضل الله نوری در پافشاری بر افزودن ماده‏ای در متمم قانون اساسی مبنی بر نظارت پنج تن از علمای طراز اول هر عصر برای جلوگیری از تصویب قوانین مخالف اسلام در مجلس نبود و این ماده به تصویب نمی‏رسید،
 متمم قانون اساسی بیش از آن چه که بود، رنگ غربی به خود می‏گرفت. پس از پایان کار، متمم قانون اساسی در 107 اصل برای امضاء تقدیم شاه گردید.
محمدعلی شاه، ابتداء در امضای این قانون وقت‏کشی می‏کرد اما با درخواست‏های مکرر مردم از نمایندگان و تلگراف‏های علمای نجف مبنی بر امضای متمم، سرانجام شاه ناگزیر شد که آن را در پانزدهم مهر 1286 ش
برابر با 29 شعبان 1325 ق امضاء نماید.

* تعیین رنگ پرچم کشور ایران
 (1286 ش)
اشاره:
با تدوین قانون اساسی مشروطه، رنگ پرچم ایران معین گردید که بر اساس اصل پنجم متمم این قانون، رنگ سبز در پرچم ایران
به عنوان نشانه دین اسلام و مذهب شیعه و نیز خرّمی کشور و صفای روح و باطن؛ رنگ سفید نشان صلح‏خواهی، دوستی و آرامش طلبی ملت ایران؛ و قرمز نشان مشروطیت ایران و آمادگی ملت برای دفاع از استقلال و آزادی به قیمت ریخته شدن خون فرزندان خود،
به کار رفته است.
 ابعاد و شکل دقیق پرچم ایران در
سال 1336 دوباره تعیین شد و تا انقلاب اسلامی ایران بدون تغییر با همان شیر و خورشید و گاهی تاج پهلوی، باقی ماند.
 پس از انقلاب، نشانِ پرچم جای خود را به طرحی شبیه به واژه «الله» داد که مانند لاله سرخی است که از خونِ
شهیدان انقلاب سربرآورده و چهار قسمت آن شبیه هلال و جزء قائم میانی، یادآور شمشیر به نشانه قدرت و ایستادگی ملت مسلمان ایران است و مجموعاً کلمه توحید (لااله الا الله) را
تشکیل می‏دهد.
 همچنین عبارت «الله اکبر» 22بار
در حاشیه پائین نوارِ سبز وحاشیه بالای نوار قرمز که نشانه و نماد22 بهمن 1357،
روز پیروزی انقلاب اسلامی ایران است، تکرار شده است.
*  کناره‏گیری عوام فریبانه «رضاخان سردار سپه» از
مقام وزارت جنگ (1301 ش)
اشاره:
در واپسین سال‏های سلطنت سلسله قاجاریه، رضاخان به عنوان وزیر جنگ، خود را والاترین مقام نظامی می‏دانست و مخالفت احدی را
بر نمی‏تافت. او مدت‏ها در صدد ادغام نظمیه در قزّاق‏خانه بود ولی با مخالفت دولت‏های وقت مواجه می‏شد.
در این ایام درگیری‏هایی در چند منطقه تهران روی داد که به مرگ چند تن انجامید.
نمایندگان مجلس که به اقدامات رضاخان سردار سپه بدگمان بودند او را عامل پنهانی این توطئه می‏شناختند. از این رو برخی نمایندگان مجلس، در گفتارهای خود، سخت بر سردار سپه تاختند. این موضوع برای سردار سپه بسیار گران آمد.
 به همین علت برای قدرت‏نمائی به مخالفان نقشه‏ای طرح کرد و در نیمه مهر 1301ش، در سخنرانی مفصل خود در وزارت جنگ، کناره‏گیری خود را اعلام نمود. پس از
این اقدام، از سوی قوای نظامی شورش‏هایی در تهران و شهرستان‏ها صورت گرفت. این آشوب‏ها به دستور رضاخان و به منظور تفهیم این امر به مردم و رهبرانشان بود که
قوای نظامی باید فقط با فرماندهی رضاخان اداره شوند و هر مخالفتی با سردار سپه، مخالفت با تمام تشکیلات نظامی تلقی می‏شود و باید با خشونت سرکوب گردد. در همین روز، چندین واحد نظامی به رژه در مقابل مجلس و مناطق حساس تهران پرداختند و خواستار بازگشت رضاخان به وزارت جنگ شدند. این حادثه که ماهیت حقیقی رضاخان و
نیات خطرناک او را بر سیاستمداران آگاه روشن می‏ساخت، سرانجام با بازگشت دوباره به وزارت جنگ و در نهایت
اخذ فرمان ریاست کابینه، به میل رضاخان در
سوم آبان 1302، ادامه یافت.

* آغاز به کار تلویزیون خراسان
  (1350ش)

*  آغاز اعتصاب سراسری معلمان  در اعتراض علیه رژیم سفاک پهلوی (1357 ش)

* بومدین رهبر الجزائر
ضمن ارسال پیام برای
امام خمینی از ایشان دعوت کرد که هر موقع ضروری بداند در الجزائر وطن دوم خود اقامت کند.(1357ش)

*رحلت فقیه جلیل
آیت‏الله «حسین محمدی لائینی»
 (1372 ش)
* رحلت فقیه مجاهد و
عالم بزرگوار آیت‏اللَه «مجتبی
حاج آخوند» روحانی شهیر کرمانشاه (1380 ش)

* 23 ذی الحجه در گذر تاریخ

* درگذشت «مسعودی» مورخ و دانشمند بزرگ شیعه(345 ق)
اشاره:
ابوالحسن علی بن حسین بن علی مشهور به مسعودی، مورخ و محدث شیعه و از عالمان و فرهیختگان امامی است.
وی به بسیاری از سرزمین‏ها مسافرت نمود و حقایق فراوان تاریخی و جغرافیایى را از اهل فن و بصیرت به دست آورد.
مسعودی، جهانگردی را از سال 309 ق آغاز کرد و بسیاری از سرزمین‏های اسلامی و غیر اسلامی را از نزدیک مشاهده نمود که این سفرها، قسمت عمده‏ای از زندگانی او را تشکیل می‏دهند.
به همین سبب، دو کتاب تاریخی وی یعنی مُرُوجُ الذَّهَبْ و التَّنْبیه و الاَشراف، از
اعتبار بالایی نزد محققین برخورداراند.
به علاوه، وی وقایع تاریخی را حکایت‏گونه بیان کرده و به تحلیل آن‏ها به ویژه از
لحاظ اجتماعی پرداخته است.

* رحلت محدث بزرگ
آیت‏الله حاج «شیخ عباس قمی» صاحب مفاتیح الجَنان(1359 ق)
اشاره:
 حاج شیخ عباس بن محمدرضا
بن ابی‏القاسم قمی، از افاضل علمای
قرن چهاردهم‌قمری و از محدثین برجسته و آگاه شیعه به شمار می‏آید.
پس از تحصیلات مقدماتی خویش در قم، در سال 1316 قمری عازم نجف اشرف گردید و از محضر حاج میرزا حسین نوری استفاده کرد و در تألیفات استادش مساعدت نمود. پس از فوت استاد، به قم عزیمت کرد و در همان جا به انجام وظایف دینی و تألیف کتاب‏های ارزنده پرداخت.
ایشان درطول عمر خویش ده‏ها کتاب که هر یک در جای خود قابل تأمل و تعمق می‏باشد ارائه نمود.
 از جمله آثار ارزشمند ایشان، کتاب مَفاتیح‏الجَنان است که مشتمل بر ادعیه و
زیارات معصومین(ع) می‏باشد و در خانه‏ی هر فرد شیعی در کنار قرآن و نهج‏البلاغه
قرار گرفته است.
از دیگر آثار شیخ عباس قمی می‏توان
به کتاب‏های الاَنوارُ البَهیَّة فی تَواریخُ
الحُجَج الالهیَّة، الباقیاتُ الصّالِحات
فی الاَدعِیَةِ وَ الصَّلواتِ المُستَحَبّات، سَفینَةُالبِحار و مَدینَةُ الْحِکَمْ و الاثارْ، غایَةُالْمَرام فی مَناقِبُ المُرْتَضَویه و مَنازِلُ الأخِرَه اشاره نمود.
محدث قمی سرانجام پس از عمری تلاش و خدمت به دین اسلام و مسلمین و
تحمل سختی‏ها و مرارَت زمان به ویژه در اواخر عمر که مصادف با توطئه‏های
دشمنان اسلام و دین زدایی رضاخانی بود، در ذی‏الحجّه‏ی سال 1359 ق در 65 سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییع، در صحن مطهر امام علی(ع) در جوار استادش مرحوم
حاج میرزا حسین نوری به خاک سپرده شد.

* شهادت آیت ‏الله  حاج «شیخ مرتضی نجفی بروجردی» در نجف اشرف
به دست دشمنان اسلام
(1418ق/1اردیبهشت 1377ش)
اشاره:
آیت الله حاج شیخ مرتضی نجفی بروجردی، از علمای برجسته‏ی نجف اشرف، پس از اقامه‏ی نماز جماعت در مسجدی در
نجف اشرف توسط عمال رژیم بعث عراق
به شهادت رسید.
گروه‏های مخالف این رژیم با توجه به سابقه‏ی بدرفتاری و دشمنی سران بغداد با روحانیون شیعه، رژیم عراق را مسئول ترور آیت الله بروجردی دانسته و آن را محکوم کردند. با این حال دو ماه بعد، آیت‏الله غروی یکی دیگر از علمای نجف نیز
به شهادت رسید.

* 7  اکتبر درگذر تاریخ

* تهاجم نیروهای آلمان نازی
به سمت شرق در جریان
جنگ جهانی دوم (1940م)

* تشکیل جمهوری دموکراتیک آلمان شرقی در پی بحران بین شوروی و غرب (1949م)

* به قدرت رسیدن
«حُسنی مبارک» در مصر
پس از ترور «محمدانور سادات» (1981م)