امام رضا(ع) گریه شدیدی کرد و فرمود: ای خزاعی! روح‌‏القدس بر زبان تو به نطق درآمد، آیا می‏‌دانی که این امام کیست؟ عرض کردم: خیر، ای مولای من جز آنکه شنیده‌‏ام امامی از شما خروج و زمین را از فساد پاک خواهد کرد.


به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، حسین بن خالد در حدیثی می‌‏گوید: به امام رضا(ع) عرض شد:

«... ومن القآئم منکم أهل البیت؟ قال: الرابع من ولدی ابن سیّدة الإمآء یطهّر اللَّه به الأرض من کلّ جور، ویقدّسها من کلّ ظلم، وهو الّذی یشکّ الناس فی ولادته وهو صاحب الغیبة قبل خروجه"؛(1)

قائم از شما اهل‏ بیت کیست؟ حضرت فرمود: چهارمین از اولادم، فرزند بهترین زنان، خداوند به واسطه او زمین را از هر گونه ظلم وجور پاک ومقدس خواهد کرد. واوست است کسی که مردم در ولادتش او شک کنند، و او کسی است که قبل از خروجش غیبت خواهد نمود... .

و نیز دعبل خزاعی می‌‏گوید: قصیده‌‏ای را برای مولایم امام علی بن موسی الرضا(ع) انشاد کردم. هنگامی که به این اشعار رسیدم:

خروج إمام لا محالة واقع/ یقوم علی اسم اللَّه و البرکات

یمیّز فینا کلّ حقّ و باطل/ و یجزی علی النّعمآء و النقمات

خروج امام به طور حتم واقع خواهد شد. او که بر اسم خدا و برکات قیام خواهد کرد. در بین ما هر حق و باطلی را تمییز خواهد داد. و بر نعمت‌‏ها و مصیبت‏‌ها جزا خواهد داد.

«بکی الرضا (ع) بکاءاً شدیداً، ثمّ رفع رأسه إلیّ، فقال لی: یا خزاعی! نطق روح القدس علی لسانک بهذین البیتین فهل تدری من هذا الإمام ومتی یقوم»؟

فقلت: لا یا مولای إلّا أنّی سمعت بخروج إمام منکم یطهّر الأرض من الفساد و یملأها عدلاً.

فقال: یا دعبل! الإمام بعدی محمد ابنی، وبعد محمد ابنه علیّ، وبعد علیّ ابنه الحسن، وبعد الحسن ابنه الحجّة القآئم المنتظر فی غیبته المطاع فی ظهوره..."؛(2)

امام رضا (ع) گریه شدیدی کرد، پس سرش را به سوی من بلند کرد آن‏گاه فرمود: ای خزاعی! روح‌‏القدس بر زبان تو به نطق درآمد، آیا می‏‌دانی که این امام کیست؟ و کی قیام می‏‌کند عرض کردم: خیر، ای مولای من جز آنکه شنیده‌‏ام که امامی از شما خروج خواهد کرد و زمین را از فساد پاک خواهد نمود و پر از عدل وداد خواهد کرد.

حضرت فرمود: همانا امام بعد از من فرزندم محمّد است، و بعد از محمّد فرزندش علی، وبعد از علی فرزندش حسن، وبعد از حسن فرزندش حجت قائم است، او کسی است که در غیبتش منتظر و در هنگام ظهورش مطاع خواهد بود... .

پی‌نوشت:

1- کمال الدین، ص 371 ؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 321، ح 29. پاورقی

2- ینابیع الموده، ج 3، ص 309، ح 1 ؛ بحارالأنوار، ج 49، ص 237