* 20  خرداد  در گذر تاریخ  

*  شهادت عالم نستوه آیت ‏الله «سیدمحمد ر ضا سعیدی» در زندان رژیم پهلوی (1349ش)
اشاره:
آیت‏اللَّه سیدمحمدرضا سعیدی خراسانی در سال 1301 ش (1341 ق) در مشهد مقدس دیده به جهان گشود. ایشان پس از خواندن دروس جدید و مقدمات و سطوح متوسطه به قم عزیمت نمود و از آیت‏اللَّه سید حسین بروجردی و دیگر آیات عظام به ویژه
 امام خمینی(ره) بهره‏مند شد. شهید سعیدی در دوران سیاه ستم‏شاهی، به مبارزات سیاسی روی آورد و با ایستادگی وصف‏ناپذیری
 علیه استبداد رژیم شاهنشاهی قد علم کرد. شهید سعیدی همچنین در تهران با تأسیس حوزه علمیه، تشکیل کلاس برای بانوان، تشکیلات امر به معروف و نهی از منکر و تأسیس کتابخانه، فعالیت‏می نمود. اما آن چیزی که بیش از هر فعالیت دیگری بعدها به ثمر نشست، دمیدن روح حماسه فریاد در کالبد نوجوانان و جوانان بود.
ساواک چندین بار به منزل وی حمله‏ور شده و او را دستگیر و به زندان انداخت. به دنبال فعالیت‏های ضد رژیم ستمشاهی که از جانب این عالم مجاهد صورت می‏گرفت، ساواک ایشان را در یازدهم خرداد 1349ش بازداشت و زندانی کرد. مزدوران ساواک در زندان، این سیدوالامقام را به شدیدترین نحو شکنجه کردند ولی ایشان با روحیه‏ای بالا مقاومت می‏نمود.
 آن شهید بزرگوار درباره
 حضرت امام به شکنجه‏گران ساواک گفته بود: «به خدا سوگند اگر مرا بکُشید و خونم را بر زمین بریزید در هر قطره خونم،
 نام مقدس خمینی را خواهید یافت.» سرانجام، ساواک که از به زانو درآوردن این اسوه پایداری ناامید شده بود، طی نقشه مزوّرانه‏ای در زندان، ایشان را به شهادت رساند و برگ ننگین دیگری بر جنایات
رژیم پهلوی افزوده گشت. مزار این شهید بزرگوار در قبرستان وادی‏السلام قم می‏باشد.

*  دولت مبلغ 150 میلیون دلار به پاکستان وام داد(1355ش)

*   شیخ عیسی بن سلمان آل خلیفه امیر دولت بحرین وارد تهران شد(1357ش)

*  عزل «بنی صدر» از فرماندهی کل قوا از سوی
امام خمینی (ره) (1360ش)
اشاره:
با انتخاب بنی صدر به ریاست جمهوری در
 بهمن 1358، مسئله انتخاب نخست وزیر و تشکیل دولت مطرح گردید که در این مورد بین رئیس جمهور و مجلس شورای اسلامی اختلاف نظر پدید آمد.
 پس از کشمکش‏هائی سرانجام در شهریور 1359، شهید محمد علی رجائی به عنوان نخست وزیر به مجلس معرفی شد و موفق به کسب رأی اعتماد گردید و دولت خود را تشکیل داد. با این که مسئله مورد اختلاف، ظاهراً حل شده بود، اما کشمکش و اختلاف پنهانی و آشکار بین رئیس جمهور و مخالفانش در مجلس و خارج از آن ادامه پیدا کرد.
 با آغاز جنگ، با این که این مسئله، تمام توان و فکر مسئولان را به خود مشغول کرده بود، اما در
 عین حال، اختلاف میان سطح بالای کشور ادامه یافت.
 در عرصه جنگ نیز، بنی صدر در مقام فرماندهی کل قوا، معتقد به جنگیدن به شیوه اشکانیان بود یعنی نیروی دشمن به درون مرز کشیده شده، سپس محاصره و نابود گردد.
 این سیاست نظامی، باعث اشغال نقاط وسیعی از اراضی ایران اسلامی توسط ارتش متجاوز بعث شد و بر اثر عدم ارسال مهمات و نیرو به
 خط مقدم، نیروهای اسلام علی رغم جانفشانی‏ها و حماسه آفرینی‏های
مثال زدنی، مجبور به عقب‏نشینی شدند.
در نحوه اداره کشور نیز، کوشش‏های امام که دو طرف را به رفع اختلاف و وحدت و تفاهم دعوت می‏کرد بی‏ثمر ماند. در نتیجه
 حضرت امام خمینی، در بیستم خرداد 1360، پس از مشورت با مسئولان متعهد کشور، طی حکم کوتاهی، ابوالحسن بنی صدر را از فرماندهی کل قوا که به نیابت از ولی فقیه در اختیار داشت، عزل کرد و در پی آن،
مجلس شورای اسلامی، طرح عدم کفایت سیاسی بنی صدر را با اکثریت آراء در
31 خرداد آن سال، به تصویب رساند.

*   امام خمینی پیامی به مناسبت فرارسیدن اربعین شهدای قم
(وقایع روزهای 19 و 20/2/1357) خطاب به مردم ایران ارسال نمودند.(1357ش)
اشاره:
امام خمینی پیامی به مناسبت فرارسیدن اربعین شهدای قم(وقایع روزهای 19 و1357/2/20) خطاب به مردم ایران ارسال نمودند.(1357ش)
ایشان در این پیام به تغییر مهره هائی که همچنان از همین قماش هستند، اشاره کردند و این اقدامات را تلاش و فریب های تازه رژیم اعلام نمودند.

*  درگذشت محمدصادق  همایونی پژ‍وهشگران  برجسته کشور در حوزه مردم‌شناسی(1392ش)
اشاره:
محمدصادق همایونی سروستانی متولد پانزدهم تیرماه 1313 هجری شمسی در سروستان بود. از کودکی با قلم و کتاب و روزنامه خواندن و نوشتن به تشویق پدر سر و کار داشت. در سال 1334، نخستین شعرش را در صفحه‌ی ادبی مجله‌ی روشنفکر که توسط فریدون مشیری اداره می‌شد، با عنوان ترانه چاپ کرد و در همان سال نخستین داستان کوتاهش در مجله‌ی
سپید و سیاه انتشار یافت. از آن زمان به نوشتن رمان‌های دنباله‌دار، مقالات، سفرنامه، پژوهش در زمینه‌ی فرهنگ مردم و تعزیه و نقد و بررسی کتاب در روزنامه‌ها و نشریات مختلف پرداخت.
از همایونی بیش از 30 کتاب و 200 مقاله و گفت‌وگوهای بسیاری در زمینه‌ی شناخت تعزیه و نیز فرهنگ مردم و شعر و رمان منتشر شده است. آثار او بویژه در زمینه‌ی تعزیه و فرهنگ مردم مورد توجه ایران‌شناسان و علاقه‌مندان این رشته‌هاست. همایونی برای دائرةالمعارف‌ها نیز مقالاتی نوشته و خود عضو هیئت علمی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بود.
 از جمله کتاب‌های او می‌توان به تعزیه در ایران، اثر برگزیده‌ی سال کشور و برگزیده‌ی جشن کتاب فارس، تعزیه و تعزیه‌خوانی به عنوان اولین کتاب در زمینه‌ی تعزیه در ایران، شیراز خاستگاه تعزیه و ترانه‌های محلی فارس اشاره کرد. همچنین چندین مجموعه‌ی داستان و شعر و سفرنامه و کتاب‌هائی در باب فرهنگ مردم جزو آثار او به‌شمار می‌آیند. مراسم تشییع پیکر و خاک‌سپاری محمدصادق همایونی
 ساعت 9 صبح روز سه‌شنبه (21 خردادماه) در شاه دائی الله شیراز برگزار می‌شود. در معرفی او همچنین عنوان شده است: محمدصادق همایونی تحصیلات ابتدائی خود را در فاصله‌ی سال‌های 1321 تا 1326 در مدرسه سیبویه سروستان به پایان رساند و در سال 1327 برای ادامه‌ی تحصیل به شیراز رفت.
 او دوره‌ی دبیرستان را در فاصله‌ی سال‌های 1327 تا 1332 در دبیرستان‌های حاج قوام، شاهپور، نمازی و سلطانی طی کرد. بعد از اخذ دیپلم در رشته‌ی ادبی به تهران عزیمت کرد و به تحصیل در
 رشته حقوق پرداخت و در سال 1337 لیسانس رشته‌ی حقوق قضائی را اخذ کرد. همایونی سروستانی در سال 1338 در آزمون ورودی وزارت دادگستری برای گزینش قاضی شرکت کرد و پذیرفته شد.
 پس از طی دوره‌ی کارآموزی در دادگستری شیراز، کار قضائی را از پست‌های اولیه آغاز کرد و در طی دوران قضاوت تا سال 1369 که بنا به تقاضای شخصی بازنشسته شد، مشاغلی چون دادرسی دادگاه شهرستان شیراز،
 ریاست شعبه‌ی دوم دادگاه‌های شهرستان شیراز، مستشاری دادگاه استان فارس و بالأخره ریاست شعبه‌ی شش دادگاه عمومی حقوقی یک شیراز را برعهده داشت. او بنا به تقاضای خود مدت سه ماه به صورت افتخاری در مناطق محروم ریاست دادگاه بخش مستقل دشت آزادگان (سوسنگرد)‌ را نیز قبل از بازنشستگی برعهده گرفت و بعد از بازنشستگی پروانه‌ی وکالت اخذ کرد.

* 22 شعبان  در گذر تاریخ

* رحلت «ابن شهر آشوب»
 عالم و محدث بزرگ(588 ق)
اشاره:
محمد بن علی بن شهرآشوب مازندرانی معروف به «ابن شهرآشوب» ملقب به «زین‏الدین و رشیدالدین» متکلم، واعظ، ادیب و قاضی معروف شیعی مذهب، در مازندران متولد شد. بنا به دلایل مذهبی ناچار به ترک ایران در دوره سلجوقیان شد و به حلب رفت. او از دانشمندترین عالمان زمان خود و مورد قبول و احترام پیروان اهل تسنن نیز بود. ابن شهر آشوب از عالمانی چون زمخشری، امام محمد غزالی و خطیب خوارزمی اجازه نقل حدیث داشت. پاره‏ای از آثار مهم او عبارتند از: مَعالِم العُلَماء، مناقِب آل‏ابی‏طالب، مُتَشابِهِ القرآن و الاربعین. مقبره‏ی او در «جبل الجوشن» در نزدیکی مشهد حسینی قرار دارد.
* وفات شاعر زاهد
 «شهاب محمود» (725 ق)
اشاره:
ابوالثناء شهاب الدین محمود بن سلیمان بن فهد حلبی دمشقی معروف به شهاب محمود، شاعر و کاتب مشهور، نزد ابن النجار فقه و از ابن مالک فنون ادبیه آموخت. او در حُسن نظم وکتابت از معاصران خود پیشی گرفت و در معرفت احوال بزرگان، آگاه بوده و دارای آثار قلمی متعددی است. اَهنَی المنائح فی اَسفی المدائح و حُسنُ التوسل الی صناعة الترَّسُّل از آن جمله‏اند. شهاب محمود در 81 سالگی وفات یافت و در دامنه‏ی کوه قاسیون دمشق مدفون گشت.

* تولد «ابن حَجَر عسقلانی» فقیه و محدث مسلمان(773 ق)
اشاره:
ابن‏حَجر عسقلانی، فقیه، محدث، مورخ و شاعر مسلمان مصری در قاهره به دنیا آمد. در ده سالگی حافظ قرآن شد و از آن پس طی سفرهای فراوان، دانش زیادی فرا گرفت. ابن حجر عسقلانی چنان در علم حدیث مهارت یافت که از او به نام حافظ بزرگ حدیث یاد کرده‏اند. او از مؤلفان پر کار جهان اسلام به شمار می‏رود به گونه‏ای که تعداد آثار او بیش از یکصد و پنجاه جلد می‏باشد. از تالیفات ابن حجر که بیشتر در علم حدیث و تاریخ است می‏توان به لِسان المیزان و نیز فَتحُ الباری اشاره کرد. وی در سال 852 ق در 79 سالگی درگذشت.

* درگذشت «شاه شجاع»، فرمانروای آل‏مظفر(786 ق)
اشاره:
شاه شجاع در نه سالگی قرآن را حفظ کرد. وی مردی شجاع و دیندار و پادشاهی فاضل، شاعر دوست و ادیب پرور بود. خواجه حافظ شیرازی و عماد فقیه کرمانی از شعرای عصر این پادشاه هستند. شاه شجاع در شیراز مدفون است.

* رحلت متکلم کبیر «شیخ محمد جواد بلاغی» (1352 ق)
اشاره:
علامه محمد جواد بلاغی فرزند شیخ حسن در سال 1282 ق در نجف اشرف متولد شد. وی در محضر استادانی چون حاج آقارضا همدانی، علامه سیدمحمد هندی، شیخ محمد طه نجف، میرزا محمد تقی شیرازی و ملامحمد کاظم خراسانی تلمذ نمود. علامه بلاغی همراه میرزای شیرازی در نهضت استقلال‏طلبی علماء عراق شرکت داشت. این شخصیت برجسته‏ی علمی هم‏چنین پایه‏گذار علم کلام نوین در حوزه‏ی علمیه‏ی نجف بود. برخی از آثار علامّه بلاغی عبارتند از: الُهدی الی دین المصطفی، آلاءِ الرَّحمن فی تَفسیرِ القرآن، التوحید و التَّثلیث، انوارالهدی‏و الرحله المدرسیه. این عالم ربانی در هفتاد سالگی در نجف اشرف درگذشت.
* تولد شیخ محمدحسن مامقانی از علماء و فقیهان نام‌‌‌‌‌‌‌‎آور قرن سیزدهم هجری (1238ق)
اشاره:
حاج شیخ محمدحسن مامقانی فرزند ملا عبدالله یکی از علما و مراجع مشهور؛ دانشمندی متبحر، فقیهی اصولی، مجتهدی متقی و پیکری از زهد و ورع و تقوا و تواضع و ایثار بود. مامقانی از افاضل شاگردان شیخ انصاری، سیدحسین ترک و اعلام دیگر عتبات بود که خود کانونی از صفا و صمیمیت و در نهایت تقوی و قناعت زندگی می‌‌‌‌‌‌‌نمود. فاضل مامقانی معاصر با فاضل شرابیانی از اجله علما و مراجع بلاد ترک بود. محدث قمی در القاب می‌‌‌‌‌‌‌نویسد: «مامقانی از بزرگان علمای امامیه و مرجع تقلید شیعیان بود که حال او بعد از ریاست تامه با قبل از مرجعیت کوچک‌‌‌‌‌‌‌ترین، تغییری نکرد.
در خوراک و پوشاک و رفتار در نهایت پرهیزکاری بود. او دیناری از امرا و ستمکاران نمی‌‌‌‌‌‌‌گرفت و خود در وجوه شرعیه تصرف ننمود.» فاضل مامقانی در اصول فقه مهارت بیش‌‌‌‌‌‌‌تری داشت و علمائی چند از محضر او به درجه اجتهاد رسیدند.
وی در فقه و اصول آثاری نیکو از خویش به‌‌‌‌‌‌‌جا گذاشت: «مجلدات البشری» در اصول و «ذرایع‌‌‌‌‌‌‌الاحکام» در شرح شرایع محقق از تألیفات فقهی اوست. وی «حاشیه و شرحی بر مکاسب شیخ» و کتابی به‌‌‌‌‌‌‌نام «غایت آمال» به رشته تحریر درآورده است.مرحوم مدرس در ریحانه می‌‌‌‌‌‌‌نویسد: «علامه مامقانی عالمی است عامل، فاضلی ربانی، فقیهی صمدانی، ادیب لغوی و اصولی، عابد و متقی و متواضع. حوزه درس او مجمعی از فضلا و علمای مختلف بلاد بود.» مامقانی به سادات و ذراره آل رسول صلی‌‌‌‌‌‌‌الله علیه و آله خیلی علاقه داشت و آن‌‌‌‌‌‌‌ها را بیش از معمول اکرام می‌‌‌‌‌‌‌کرد. در کمک به مردم و اهل علم از طریق انصاف و عدالت عمل می‌‌‌‌‌‌‌نمود.
 مرجعی زاهد و متواضع، مطیع امر مولا و صائن به نفس خویش بود. او بر نفس اماره خویش مسلط بود. در سلام بر همه پیشی می‌‌‌‌‌‌‌گرفت، اما در رفتن یا داخل شدن از دیگران به‌‌‌‌‌‌‌خصوص از اولاد پیامبر صلی‌‌‌‌‌‌‌الله علیه و آله پیشی نمی‌‌‌‌‌‌‌گرفت.
فاضل مامقانی به تمام فضائل انسانی آراسته و از کلیه رذائل اخلاقی به دور بود. مراتب علمی او بر همگان آشکار بود و در ایام زعامت و قبل از آن یکسان عمل می‌‌‌‌‌‌‌نمود. فاضل مذکور سرانجام در روز هجدهم محرم سال ۱۳۲۳ق در نجف اشرف وفات نمود و پس از فوتش، فرزند علامه او آیت عظمی شیخ عبدالله مامقانی وارث علوم پدر گردید.

*   درگذشت آیت الله
 شیخ حسین حلی (1375ق)

* 10  ژوئن   در گذر تاریخ

*   آغاز تهاجم امپراتوری روم به دولت ایران و پایان صلح پنجاه ساله (110م)

*   مرگ «لوئیس دِ کاموئش» شاعر بزرگ پرتغالی (1580م)

*   کشف حلقه دور سیاره زحل توسط گالیله، منجم و ستاره شناس ایتالیائی (1610م)
*   حمله نظامی استعمارگران انگلیسی به سرزمین مالزی در جنوب شرقی آسیا (1790م)

*    آغاز جنگ آمریکا و انگلیس (1812م)

*  مرگ «پیر لوتی» نویسنده نامدار فرانسوی (1923م)

*  پایان سومین جنگ اعراب و اسرائیل معروف به جنگ شش روزه (1967م)
اشاره:  
در ساعت 8/5 بامداد روز پنجم ژوئن 1967م، نیروی هوایى رژیم صهیونیستی در یک عملیات غافل‏گیرانه، با عبور از مرزهای سه کشور مصر، سوریه و اردن، به مدت دو ساعت، نیروهای هوایى این کشورها را به شدت مورد حمله قرار داده و به این ترتیب سومین جنگ بزرگ رژیم اشغال‏گر قدس و کشورهای عربی آغاز شد.
 پس از این تجاوز، نیروی زمینی اسرائیل با بهره‏گیری از سلاح‏های پیشرفته و حمایت‏های انگلیس و امریکا، در مدت شش روز، ارتش‏های مصر، سوریه و اردن را شکست داد. جنگ ژوئن 1967 اعراب و اسرائیل را می‏توان یکی از سریع‏ترین جنگ‏های تاریخ به شمار آورد زیرا رژیم صهیونیستی در این تجاوز، چهار برابر تمام سرزمین‏های اشغالیِ تحتِ کنترل خود، شامل سراسر صحرای سینا و هم‏چنین کناره‏های شرقی کانال سوئز در مصر و بلندی‏های جولان در سوریه را اشغال کرد و پس از جدا کردن غرب رود اردن از کشور اردن و اشغال کامل بیت المقدس، آتش‏بس را پذیرفت. شکست سنگین اعراب در جنگ شش روزه، با همکاری نزدیک سرویس‏های جاسوسی امریکا و انگلیس با سازمان جاسوسی اسرائیل، موساد، ممکن شد. قبل از شروع این جنگ، جمال عبدالناصر، رئیس جمهور وقت مصر با بستن خلیج عقبه بر روی کشتی‏های اسرائیلی و نیز انعقاد پیمان اتحاد نظامی با سوریه و اردن، بهانه لازم را برای شروع جنگ به دست اسرائیلی‏ها داد. وی هم‏چنین از نیروهای ناظر سازمان ملل که پس از جنگ سوئز در سال 1956م، بین نیروهای مصری و اسرائیلی در صحرای سینا حائل شده بودند درخواست کرد که از این منطقه خارج شوند.
 از این‏رو، سران رژیم صهیونیستی، این اقدامات را به عنوان تدارک آغاز حمله‏ای علیه اسرائیل تعبیر نمودند. جنگ شش روزه در نهایت، در دهم ژوئن آن سال پایان یافت و عواقب ناگوار آن برای اعراب، به موقعیت داخلی و خارجی جمال عبدالناصر به عنوان پرچمدار مبارزه با رژیم صهیونیستی، لطمه شدیدی وارد ساخت و ناصر با این‏که تا زمان مرگ خود در سال 1970م در مقام ریاست جمهوری مصر باقی ماند، دیگر موقعیت و اعتبار گذشته خود را باز نیافت.

 *   درگذشت «حافظ اسد» رئیس جمهور پیشین سوریه (2000م)

* روز ملی «پرتغال»

*  روز جهانی صنایع دستی