کريس اندرسون سردبير نشريه وايرد در يک گفتگوي خواندني از آينده روزنامه هاي کاغذي، عنوان مدير اجتماع آنلاين به جاي سردبير، انقلاب آي- پد در دنياي روزنامه ها، وضعيت اقتصادي رسانه‌ها در دنياي اينترنت و ... سخن گفته است.
کريس اندرسون سردبير نشريه آمريکايي Wired که به عنوان معروف ترين نشريه دنيا متخصص در فناوري اطلاعات شناخته مي شود مصاحبه اي با روزنامه پرتيراژ ايتاليايي "کوريه ره دلا سرا" انجام داده است :

کوريه ره دلا سرا: از ديدگاه اقتصادي؛ رسانه ها چگونه مي توانند منجر به يک انقلاب ديجتيالي شوند؟
کريس اندرسون سردبير نشريه آمريکايي Wired: رسانه ها به خاطر فرمول تامين بودجه از راه آگهي به زندگي خود ادامه مي دهند، اما در رسانه هاي آنلاين به اندازه کافي براي جبران ضررهاي خود مثل رسانه هاي سنتي پول وجود ندارد. به همين دليل اين رسانه ها به سمت يک مدل جديد تجارت پيش مي روند که آن استفاده از محصولات رايگان براي تجاري سازي محصولات پولي است. در اين سيستم با انقضاي دوره، بخشي از محتواها رايگان مي مانند و بخش ديگر براي خوانندگان وفادارتر پولي مي شوند. براي مثال روزنامه فايننشال تايمز 10 محتوا در ماه را رايگان ارائه مي دهند و بقيه پولي مي شود. اگر از يک محتوا زياد بازديد شود واضح است که آن در پايان دوره انقضا پولي مي شود. اما هنوز واضح نيست که تقسيمات ميان محتواهاي رايگان و پرداختي با چه عدالتي انجام شده و با چه مکانيزمهايي قيمت محتواهاي پرداختي تعيين مي شود. به اعتقاد من، اين سيستم مي تواند براي بخشي از محتواها عمل کند اما براي همه آنها مفيد نيست.

رسانه هاي جديد خوانندگان خود را افزايش مي دهند اما ورود شرکتهاي رسانه اي به اين عرصه رو به کاهش است. به اعتقاد شما چه اقدامي مي توان انجام داد؟
وب خيلي چيزها را به خوبي مي داند و با بيشترين تعامل مي تواند نسخه هاي کاغذي را روي شبکه توزيع کند. اما اين مدل تجاري براي رسانه هاي سنتي درآمدزايي ندارد. کاهش در کار نيست، تنها يک رقابت بي پايان وجود دارد. بسيار مهم است که رسانه ها يک وب سايت داشته باشند. اما بهتر است بدانيم که اين تنها مدل واحد براي توزيع نيست. اتفاقي که با ورود ابزارهاي پيچيده اي چون آي- فن و آي- پد رخ داده است روشي را براي توزيع ديجيتالي بهتر نشان مي دهد که با دسترسي بيشتر و هزينه کمتر همراه است.

آي- پد چه تاثيراتي بر روي روزنامه ها مي گذارد؟
اثرات بسيار بزرگي. پس از رايانه ها و تلفنهاي همراه، اکنون تبلتها (لوح- رايانه هايي) چون آي- پد به سومين سکوي انفورماتيک تبديل شده اند. اين دستگاه بسيار متنوع و بسيار شخصي است. به طوري که هر کاربر مي خواهد يکي از آن را تنها براي خود داشته باشد. تصور کنيد که اگر آي- پد دهها ميليون دستگاه بفروشد، مردمي خواهند بود که مي خواهند رسانه ها را روي اين دستگاه بخوانند و برخي از اين رسانه ها نيز پولي خواهند بود.

بنابراين آي- پد يک پيروزي بزرگ براي روزنامه ها است؟
درحال حاضر اينگونه است. در آمريکا آي- پد يک موفقيت بزرگ کسب کرده است. ما يکي از اولين مجلاتي بوديم که روي آي- پد عرضه شديم. مردم 5 دلار براي نسخه ديجيتالي ويژه آي- پد نشريه "وايرد" پرداختند و ما در ماه اول 100 هزار نسخه فروختيم.

اما آيا مردم براي يک محصول متفاوت نيز پول پرداخت مي کنند؟
در واقع سئوال شما بايد اينطور باشد: يک نشريه روي آي- پد چيست؟ وقتي يک روزنامه را از نسخه کاغذي به نسخه ويژه تبلت تبديل مي کنيم بعضي چيزها مثل عکس و کلمات به همان شکل قبلي باقي مي مانند و بقيه چيزها مثل فيلم، تعامل و متحرک سازي تصاوير وارد بازي مي شوند. ما تازه در آغاز راه توسعه روزنامه اي با اين مدل جديد توسعه و تعامل قرار داريم.

شما مدير نسخه اينترنتي نشريه Wired نيستيد بلکه مدير نسخه کاغذي و نسخه روي آي- پد هستيد. چرا؟
نسخه روي "آي- پد" از همان نسخه کاغذي گرفته شده است. به همين دليل تصميم گرفتيم تيم ديگري را به کار نگيريم و با همان گروه، نسخه روي آي- پد را به موازات کار کاغذي آماده کنيم. طراحان، عکاسان و نويسندگان ما به طور همزمان اين دو نسخه را ارائه مي دهند. بي شک نسخه کاغذي به طور شگفت انگيزي موثرتر است. من شخصا کتابهاي روي کاغذ را ترجيح مي دهم. اما آي- پد را هم دوست دارم. تا زماني که نسخه کاغذي ارزشهاي خود را حفظ کند من به توسعه هر دو نسخه ادامه خواهم داد.

آيا شما خود را به عنوان يک روزنامه نگار مي شناسيد؟
امروزه سردبير يک نشريه به يک مدير تبديل شده است. روي کارت ويزيت من "سردبير" نوشته است اما اگر فرزندانم کارهاي مرا دنبال کنند به اعتقاد آنها من يک "مدير اجتماع آنلاين" هستم. من در واقع به عنوان يک "توليدکننده چندرسانه اي" کار مي کنم که يکي از عناوين مديريتي است.

آيا مي توان گفت که مدير اجتماع آنلاين کيفيت جديدي از همان خبرنگار است؟
انتشارات به يک گروه جديد از افراد حرفه اي نياز خواهد داشت که از توانايي بالاي گوش دادن، راهنمايي کردن، رضايت و مجازات کردن برخوردار باشند. اين، کيفيت لازم براي حفظ روزنامه نگاري آنلاين است.

به نظر شما آيا تا 10 سال ديگر جوانان روزنامه خواهند خواند؟
نه مثل امروز. آنها روزنامه خواهند خواند اما به روشهاي متفاوتي و احتمالا روي دستگاههاي بسيار پيچيده تري. روزنامه هاي 10 سال آينده مي توانند بيشتر شبيه به مجلات روزانه و نه مجلات خبري باشند. به طور حتم، بچه هاي ما با روزنامه ها ارتباط خواهند داشت، اما شايد با روزنامه هاي کاغذي نه. اما روزنامه ها باقي خواهند ماند و ارزشهاي خود را حفظ خواهد کرد.

مهر