درگذشت «حكيم ابُوالمَجْد مَجْدودِ بْن آدم سنايي غزنوي » در سال525هجري قمري
«حكيم ابُوالمَجْد مَجْدودِ بْن آدم سنايي غزنوي »عارف و شاعر گرانقدر قرن6هجري و ازاستادان مسلّم شعر فارسي در سال525هجري قمري در غزنين وفات يافت. او دوران جواني را در شهرهاي بلخ، سرخس، هرات و نيشابور گذرانيد و سپس به سفر حج رفت و از آن پس با تغييرات روحي و فكري كه در او پديد آمد مرد حق و حقيقت و پير طريقت شد. حاصل اين سفر قصيده‎اي در اشتياق كعبه بود. وي بعد از بازگشت از سفرحج مدتي را نيز نزد بزرگان علم و ادب درشهرهاي مرو، نيشابور و بلخ سپري كرد. حاصل باارزش اين سفرها قصايد و اشعاري است كه در خراسان سروده شده‎اند. همچنين كارنامه بلخ را سنايي دربلخ به رشته تحرير درآورده است. سنايي غزنوي بعد از مراجعت به غزنين گوشه‎نشيني اختيار كرد و به نظم مثنوي مشهور خود«حَديقةُ الحَقيقة يا الهي نامه» پرداخت. به جز اين ديوان چند مثنوي ديگر نيز از سنائي به جاي مانده كه «سِيرُالعِباد اِليَ المَعاد» بروزن حديقة الحقيقة و به سبك خراساني ازآن جمله است. همچنين «طَريقُ التَّحقيق مشتمل بر500 بيت» كه به مطايبه نامه نيز مشهور است از ديگر آثار ارزشمند سنايي مي‎باشد. اين شاعر ايراني درشهر غزنين مدفون است.

درگذشت علامه ملا اسماعيل مازندراني در سال 1173هجري قمري
علامه ملا اسماعيل مازندراني مشهور به خواجوئي يكي از عالمان بزرگ شيعه در سال 1173هجري قمري بدرود حيات گفت و درتخت پولاد اصفهان به خاك سپرده شد. علامه خواجوئي عالمي جامع و حكيمي متكلم و در هنر خوشنويسي همچون استادي چيره‎ دست بود و بسيار زيبا مي‏نوشت. وي را آخرين دانشمند قرن 11هجري در دارُالعِلم اصفهان ذكر كرده‎اند زيرا پس از هجوم افاغنه علماي بزرگ ايران مانند علامه مازندراني و صدرالدين قمي به عراق رفتند و درآن كشور مسكن گزيدند. علامه خواجوئي نزديك به 150جلد كتاب به رشته تحرير درآورده است. كتابهاي «اِبطالُ الزَّمان المُوهوم، الاِمامَة و فوائِد رجاليّة» از آن جمله‎‎اند.

درگذشت آقانجفي اصفهاني ازعلماي برجسته اماميه در اصفهان در سال 1331هجري قمري
آقانجفي اصفهاني ازعلماي برجسته اماميه در سال 1331هجري قمري در اصفهان درگذشت. ايشان در دوران مرجعيّت خود در كمك به مردم و رفع ستم ازآنان هيچ كوششي دريغ نمي‎‎كرد. همچنين نسبت به دستگاه حكومتي ناصرالدين شاه بي‎اعتنا بود و با ظلُّ السلطان فرزند شاه و حاكم اصفهان كه ظلم بسيار در حق مردم اين شهر روا مي‎داشت، علني و آشكارا مخالفت مي‏كرد. آقا نجفي درميان مردم اصفهان نفوذ و قدرت بسيار داشت و عامه مردم براي وي احترام قائل بودند، از اين رو ظل السلطان ازاين امر بيمناك شد چون ايشان را مانعي براي منافع و ستمگريهاي خود مي‏ديد. با تحريك شاه وي را به تهران منتقل كردند. اين عالم فرزانه درتهران علاوه بر دايرنمودن حوزه درسي به مبارزه سياسي و آگاه كردن مردم از فساد دربار شاهي و مداخلات بيگانگان در امور كشور پرداخت. همين امر موجب بازگرداندن وي به اصفهان شد. آقا نجفي اصفهاني در جنبش تنباكو نيز از آغازگران مبارزه بود و به تهديدهاي ظلّ السلطان و شاه اعتنايي نداشت. او در عين حال از فعاليت‎هاي علمي نيز غافل نبود و علاوه بر تدريس و تربيت فضلا، كتب بسياري نيز تأليف كرد كه «اَسرارُالآيات، بَحْرُالحَقايق، جامِعُ الانوار و اَنيسُ الزّائرين» از آن جمله‎اند.

درگذشت اِبن دارست ملقّب به اَمين الدّوله و مَجدُ الوزَرا در سال467هجري قمري
اِبن دارست ملقّب به اَمين الدّوله و مَجدُ الوزَرا، از وزيران اَلقائم خليفه عباسي در سال467هجري قمري درگذشت. وي ازخاندان دارستيان ازبزرگان شيرازبود و درابتدا و قبل از وزارت، خزانه دار ابوكاليجار مرزبان بن سلطان الدّوله ديلمي بود. صفات پسنديده و كمالات اخلاقي ابن دارست باعث شد كه درسال 453هجري قمري خليفه وي را به منصب وزارت برگزيند. ابن دارست در راه سامان دادن وضع آشفته امور بويژه وضعيت امور ديواني كوششهاي بسياركرد اما همواره خطرنابودي خود را بدست خليفه عباسي احساس مي كرد ازاين رو درال454هجري قمري ازمقامهاي خود استعفا ركرد.