محققان پنتاگون در تلاش براي ساخت وسيله نقليه نظامي هستند که قبل از شليک شدن از ميان امواج دريا و پرواز کردن در ميان آسمان مي تواند مانند يک زيردريايي در زير آب درياها حرکت کند.
به گزارش نيوساينتيست ، آژانس پروژه هاي مطالعات پيشرفته دفاعي، دارپا و بخش علم و فناوري ارتش آمريکا قصد دارند هواپيمايي بسازند که مي تواند با فاصله اي کوتاه از سطح آب پرواز کرده و پس از رسيدن به نقطه مورد نظر به منظور استتار به زير آب برود. سپس در زير آب به شکل زير دريايي درآمده و پس از به اتمام رساندن ماموريتش دوباره به شکل يک هواپيما پرواز کرده و به آشيانه خود بازگردد.
اين پروژه که از سال 2008 آغاز شده است به مرحله ارائه طرح پيشنهادي رسيده و اکنون دارپا مي تواند بر روي يکي از طرح هاي ارائه شده سرمايه گذاري کند.
با وجود اينکه اصول پروازهاي هيدروديناميکي و اروديناميکي به يکديگر شباهت دارند، چالش هاي تکنولوژيکي بزرگي در توليد چنين نقليه هوايي و دريايي وجود دارد.هواپيما بايد تا حد ممکن سبک وزن باشد تا از کمترين سوخت و انرژي ممکن براي پرواز استفاده کند در حالي که زيردريايي ها بايد سنگين و قوي باشند تا بتوانند فشار آب را تحمل کنند.هواپيماهاي سنگين تر از هوا توانايي پرواز را از طريق جريان يافتن هوا در زير بالهايشان به دست مي آورند و در مقابل زيردريايي ها با کمک پمپ کردن آب به بيرون و داخل به نيروي رانشي دست پيدا مي کند.
يکي از ايده هاي موجود براي غلبه بر چنين مشکلاتي طراحي زيردريايي است که از آب سبک تر است اما مشابه يک هواپيماي وارونه از نيرويي که به واسطه بالهايش براي ارتفاع گرفتن به دست مي آورد براي فاصله گرفتن از سطح آب استفاده کند و پس از آن زاويه بالها به شکلي تغيير کند که باعث حرکت رو به بالاي زير دريايي شده و آن را از سطح آب به آسمان ببرد.
«گراهام هاوکز» به عنوان يک طراح زير دريايي معتقد است فيبرهاي ترکيبي کربني مدرن مي توانند شناوري بسازند که در عين توانايي کافي براي شناور ماندن زير آب، جهت پرواز کردن نيز به اندازه کافي سبک وزن باشد. وي تاکنون موفق به طراحي و ساخت زير دريايي به نام سوپر فالکن شده که مي تواند تا عمق يا ارتفاع 300 متري پرواز کند.
به گفته وي در صورت استفاده از موتور جت و بال هاي بزرگتر اين شناور مي تواند با سرعتي برابر 900 کيلومتر بر ساعت در هوا و 18 کيلومتر بر ساعت در زير آب حرکت کند.
همچنين هاوکز براي از بين بردن ضعف شناورهاي سبک وزن براي وارد شدن به اعماق آب که کم بودن وزن مي تواند مانع از انجام آن شود پيشنهاد مي دهد بايد از پرنده ها تقليد کنيم، به بياني ديگر در هنگام شناور بودن در اعماق آب، دماغه زيردريايي بايد به سمت پايين قرار گيرد تا زيردريايي بتواند به آرامي مسير خود را در ميان آب باز کند.
وزن باطري هايي که بتوانند انرژي کافي براي پيمودن مسافتي 44 کيلومتري هواپيما يا زيردريايي را تامين کند مي تواند بيشتر از کل بدنه شناور داشته باشد و اين از ديگر مشکلات ساخت چنين هواپيما/زيردريايي است. در عين حال شوک هاي حرارتي ناشي از ورود موتور جت هواپيما به آب سرد درياها که در هنگام پرواز حرارت آن به چند صد درجه سلسيوس مي رسد مي تواند منجر به انفجار موتور شود، مشکلي که هنوز هيچ ايده اي براي رفع آن ارائه نشده است.

مهر