وقتی صحبت از ترافیک تبریز می‌شود دو هسته اصلی برای این ترافیک و بیان شدت آن ذکر می‌شود، خیابان جمهوری اسلامی و منطقه و خیابان 17 شهریور، اما چرا ترافیک در این دو نقطه از شهر تا این اندازه کور و خسته کننده شده است؟


به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، خیابان جمهوری اسلامی تکلیفش روشن است، واقع شدن برخی از ادارات و نهادهای مدیریتی در این منطقه و نیز بازار تبریز عامل و منشا این ترافیک است. موضوعی که معمولا در اغلب شهرها مشابه و یکسان است و نمونه‌های بسیاری برای آن می‌توان یافت.

اما خیابان 17 شهریور چه مختصاتی دارد که در فهرست سیاه خیابان‌های پرترافیک شهر قرار گرفته و این چنین داد همه را از پزشک و پرستار گرفته تا بیمار و راننده و مغازه‌دار و کارمند را درآورده است؟

این خیابان از دو بخش جدید و قدیم تشکیل شده است. بخش جدید آن در قسمت شرقی٬ جزو شریان‌های درجه یک شهر محسوب می‌شود. بخش اصلی 17 شهریور جدید بعد از پیروزی انقلاب اسلامی احداث شده و در طی دو دهه اخیر به یکی از پرترددترین و در عین حال معروف‌ترین خیابان‌های این شهر مبدل شده است. دلیل این امر نه کثرت آثار تاریخی آن است و نه تجمع مراکز تجاری و تفریحی در آن! نه استقرار بیش از ظرفیت مراکز آموزشی و اداری عامل ترافیک شدید آن است و نه دلیل ساختاری سبب این شلوغی شده است. از قضا این خیابان جزو یکی از شریان‌های عریض و مستقیم تبریز است. آنچه که این خیابان را برای تمام مردم تبریز و حتی مردم همه شهرها و روستاهای آذربایجان‌شرقی و استان‌های شمال‌غرب کشور مشهور و آشنا ساخته تمرکز مراکز درمانی و مطب پزشکان در این خیابان است.

کمتر شهروند تبریزی را می‌شناسید که گذرش به خاطر مراجعه به مطب‌های پزشکی به این خیابان نیفتاده باشد! یک ویژگی منحصر به فرد که در کمتر شهری در کشور شاهد چنین تمرکز مشاغل مربوط به پزشکی در این خیابان هستیم. به عبارت دیگر این خیابان به بورس پزشکی و درمانی و رشته‌های جانبی آن از داروخانه گرفته تا آزمایشگاه و رادیولوژی و تزریقاتی و لوازم طبی و ... مبدل شده است.

اکنون بعد از گذشته حدود دو سه دهه از آغاز استقرار مطب‌های پزشکی در این خیابان ظرفیت برای این شریان شهری دیگر تکمیل است. این خیابان به ویژه در ساعات عصرگاهی عملا به یک پارکینگ متحرک تبدیل می‌شود تا یک خیابان. هر چند طراحان و مجریان این خیابان برای تردد سهل و بدون مشکل تدابیر ویژه‌ای اندیشیده بودند اما اکنون همه آنچه که آنها رشته بودند پنبه شده است. حالا دیگر ترافیک است که حرف اول و آخر را می‌زند.

کار به جایی رسیده که سرریز این مراکز درمانی به خیابان موازی و تازه تاسیس دیگری به نام پاستور جدید منتقل می‌شود و باید منتظر بود تا همه مشکلات مربوط به خیابان 17 شهریور در این خیابان جدید هم تکثیر و کپی‌سازی شوند.

اما با این حال همه مشکلات مربوط به خیابان 17 شهریور سر جای خود باقی است. همه مشکلاتی که از نبود جای پارک کافی یا پارکینگ های با ظرفیت مناسب نشات می‌گیرند.

هم اکنون بیش از یک هزار و 800 مطب بدون لحاظ مراکز آزمایشگاهی، در خیابان 17 شهریور وجود دارد، این در حالی است که روز به روز به تعداد مجتمع‌های پزشکی و درمانی افزوده می‌شود با این حال هیچ یک از این مجتمع‌ها دارای پارکینگ عمومی نیستند و حتی روز به روز برخی از پارکینگ‌ها نیز تغییر وضعیت و کاربری می‌دهند.

این تجمع قابلیت و توانایی آن را دارد که جریان تردد شهری را مختل کند. حال اگر در نظر بگیریم که ده‌ها و بلکه صدها خودرو نیز از خارج تبریز برای پیگیری امور درمانی خود به این شهر و این خیابان مراجعه می‌کنند خود می‌تواند ترافیک این خیابان را قفل کند.  

علی صادق‌زاده نیز معتقد است که 35 درصد از معضلات ترافیکی شهرستان تبریز ناشی از مناطقی است که مراکز درمانی و پزشکی در آن وجود دارد. او در یک تخمین آماری به این نکته اشاره می‌کند که اگر تنها دو خودرو روزانه به هر یک از این مطب‌ها مراجعه کنند با یک حساب سرانگشتی به عدد 4 هزار خودرو می‌رسیم که از ظرفیت و توان هدایت این خیابان خارج است. با این وصف باید هم شاهد ترافیک سنگین عصرگاهی در این خیابان باشیم.

موضوع به همین جا ختم نمی‌شود. برای اینکه مشکلات ترافیکی و نبود جای پارک مناسب در این خیابان، ناخواسته سبب می‌شود که بسیاری از همراهان بیماران، خودروهای خود را یا به صورت دوبله و یا در جاهای «پارک ممنوع» متوقف کنند.

همین امر سبب می‌شود که ماموران پلیس نیز برای عمل به وظایف خویش، برگ‌های جریمه بر روی شیشه جلو ماشین‌ها نصب کنند! و همین امر سبب نارضایتی و دلخوری بسیاری از بیماران و همراهان بخت برگشته آنها می‌شود.

پلیس راهور استان، از آمار شگفت‌انگیز این جرایم می‌گوید. به گفته وی، 40 درصد برگ‌های جریمه صادر شده در تبریز در دو منطقه 17 شهریور تبریز و بیمارستان امام رضا صادر می‌شود! همین آمار کافی است تا توجه مسئولان شهری و ترافیکی شهر را به این نکته جلب کند که به راستی گناه بیماران و همراهان آنها چیست؟ نیازهای واقعی این دو خیابان به پارکینگ ارزان قیمت و جاهای پارک موقت باید توسط چه ارگانی تامین شود؟

**********************
نگارنده: محمدامین خوش نیت