10 دی1393 - 8 ربیع الاول1436
31 دسامبر2014

* 10 دی در دفاع مقدس
* شهادت شهید موسی عسکری (1362ش)
 اشاره:
شهید موسی عسکری در سال ۱۳۴۰ش
در خانواده‌ای مذهبی در روستای کوچکی به‌نام دولابان واقع در استان کرمان
دیده به جهان هستی گشود. مشهدی عبدل، پدر موسی، مداح اهل بیت (ع) بود. موسی چهار سال بیش‌تر نداشت که مادر خود را
 از دست داد و سرپرستی او و خواهر کوچکترش را
 زن بابای آن‌ها عهده‌دار شد.
دوره ابتدائی را در منوجان و در خانه خاله‌اش
 به اتمام رساند. موسی، کودکی بااستعداد، درس‌خوان و شاگرد اول بود.
او دوره راهنمائی را در مدرسه نواب صفوی بندرعباس به پایان رساند و بعد مشغول
 به کار در یک فرش‌فروشی شد. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به رهبری
حضرت امام خمینی (ره)، موسی در سپاه پاسداران
 نام‌نویسی کرد. او به‌طور هم‌زمان هم
 در فرش‌فروشی کار می‌کرد و هم وظائف مربوط به سپاه را انجام می‌داد. سربازی خود را
 در نیروی دریائی همراه با شهید قاسم عسکری سپری کرد. سه ماه پس از اتمام سربازی،
 با خانم سهرابی با مهریه سی هزار تومان ازدواج کرد. موسی هم‌چنین بانی ساخت مدرسه‌ای
 شد که پدرش، تدریس در آن را به عهده گرفت. بعدها این مدرسه، به‌نام «مدرسه راهنمائی
 شهید موسی عسگری» نام‌گذاری گردید. موسی، فردی دل‌سوز و شجاع و حامی ولایت فقیه
 بود و برای جوانان منطقه سرآمد و اسوه شایسته‌ای
 بود. به‌دنبال تجاوز ناجوانمردانه‌ رژیم بعثی عراق
 به مرزهای جمهوری اسلامی ایران، موسی نیز همانند خیل جوانان پرشور مطیع امام (ره)،
 رهسپار جبهه‌های حق علیه باطل گردید تا این‌که سرانجام در تاریخ دهم دی‌ماه سال ۱۳۶۲ شمسی
 در سن بیست و دو سالگی به شهادت رسید. پیکر پاک شهید بزرگوار را از تهران
 به بندرعباس انتقال دادند. خانواده از شهادت موسی
 خبر نداشتند. جمعی از سپاهیان بندرعباس آمدند به آن‌ها خبر دادند، وقتی پدرش این خبر را
 شنید، گفت: «راضی‌ام به رضای خدا.» مشهدی عبدل به‌همراه چند نفر دیگر
 برای شناسائی به بندرعباس رفتند. جمعیت انبوهی
 برای تشییع آمدند. پیکر مطهر شهید موسی عسگری را
 در قبرستان روستای کهور تاک دفن کردند. بعدها، شهدای دیگری نیز در کنار موسی
 آرام گرفتند.

* 10 دی در گذر تاریخ

* شهادت «ثقةالاسلام میرزا  علی آقا تبریزی» توسط قوای متجاوز روس در تبریز (1290ش)
 اشاره:
میرزا علی آقا تبریزی معروف به ثقةالاسلام، در سال 1239 ش (رجب 1277 ق) در تبریز
 به دنیا آمد. وی در 23 سالگی راهی عتبات عالیات
 گردید و در محضر شیخ محمد حسین فاضل اردکانی،
 میرزا حبیب‏الله رشتی و شیخ زین‏العابدین مازندرانی در تکمیل معارف اسلامی خود کوشید تا به مقام اجتهاد نائل آمد. ثقةالاسلام تبریزی
 پس از هشت سال به تبریز مراجعت کرد و با نطق و موعظه، در هدایت افکار مردم می‏کوشید. پس از استقرار نظام مشروطه و پایان یافتن دوره استبداد صغیر در ایران،
روسیه که حامی استبداد بود، در صدد اعاده استبداد
 در کشور برآمد و به دنبال بهانه بود.
 استخدام مورگان شوستر آمریکائی توسط مجلس شورای ملی برای خزانه‏داری کل کشور،
بهانه را به دست آنها داد. روس‏ها از این عمل
 برآشفته شدند و طی اولتیماتوم شدیدی، خواهان اخراج شوستر شدند. در این زمان بین مجلس و دولت بر سر این اولتیماتوم، بحث‏های زیادی درگرفت که در این حال، نیروهای روسیه نیز بخشی از مناطق غرب و شمال ایران را به اشغال خود درآوردند. با ورود سپاهیان روس به تبریز، بسیاری از مردم به دست آنان قتل عام شدند و
 ثقة الاسلام تبریزی نیز سعی می‏کرد باگفتگو مانع از کشتار مردم گردد.
 در نهایت، روس‏ها ثقة الاسلام را
 درنهم دی ماه 1290 ش دستگیر کردند. آن‏ها از ثقة الاسلام خواستند که برای حفظ جان
 و مقام خود، مجاهدان تبریزی را آغازگر جنگ
 و کشتار معرفی کند ولی وی این تقاضا را
 به شدت رد کرد.
 بنابراین قوای جنایت پیشه روس،
 این عالم مجاهد را پس از اهانت و هتک حرمت،
 به دار کشیده و در دهم دی ماه 1330 ش
 برابر با عاشورای سال 1330 ق به شهادت رساندند. میرزا علی آقا ثقةالاسلام مردی فاضل،
 قانع، فروتن و بردبار و در عین حال جسور و بی‏باک بود. به ایران و ایرانی عشق می‏ورزید و از بیگانگان نفرت داشت. در روزهائی که تبریز عرصه کشاکش اختلافات داخلی بود، وی سعی می‏کرد تا آن‏ها را به هم نزدیک کند و نیروهایشان را در مبارزه با اشغالگران روس
 و انگلیس به کار گیرد. ثقة الاسلام درعرصه ادب نیز
 دستی توانا داشت و به هر دو زبان فارسی و عربی مسلط بود. مِرآةُ الکُتُب و مقتل سید الشُّهداء
 از جمله آثار این مجاهد انقلابی می‏باشند.
* حدود 700 نفر از دانشجویان در خیابان تخت جمشید تظاهرات کردند(1356ش)
 اشاره:
تظاهر کنندگان پلاکارد هائی به زبان انگلیسی و با مضمون آزادی زندانیان سیاسی و بازگشت امام به وطن با خود حمل می کردند. این عده با دخالت مأموران متفرق شدند.

* جیمی کارتر رئیس جمهوری آمریکا در ادامه سفر تاریخی خود به چند کشور اروپائی و آسیائی وارد تهران شد.(1356ش)
اشاره:
در فرودگاه شاه و فرح از کارتر و همسرش استقبال نموده خوش آمد گفتند.
از میان همراهان کارتر نام اشخاص زیر قابل ذکر
 است: سایروس ونس وزیر امور خارجه، برژینسکی مشاور امنیت ملی آمریکا.

* جمعیتی حدود 400 نفر
 از دانشجویان ایرانی، در اعتراض به سفر پرزیدنت کارتر به ایران، تظاهراتی در مقابل کاخ سفید
 برپا کردند.(1356ش)
 اشاره:
تظاهر کنندگان، کارتر را سلطان بادام زمینی می خواندند. دانشجویان ضمن سردادن شعار «مرگ بر کارتر» و «مگر بر شاه »،
اوراقی از سوی فدراسیون دانشجویان ایرانی
درآمریکا توزیع کردند که در آنها از حقوق بشر
 به عنوان یک تبلیغات توخالی
یاد شده بود.
* تظاهرات خونین مردم مشهد و دیگر شهرها  در اعتراض به رژیم پهلوی (1357ش)
 اشاره:
در روز دهم دی ماه 1357، مردم مشهد
در حین تظاهرات ضد رژیم، به چند کلانتری،
 انجمن ایران و آمریکا و نیز به منزل
 چند مستشار آمریکائی حمله کردند.
به دستور فرماندار نظامی مشهد، با تانک
 به مردم حمله شد و در نتیجه، طبق آماری که
 روزنامه‏ها منتشر کردند، دویست نفرشهید و دو هزار نفرزخمی بر جای ماند. در همان روز،
در کرمانشاه، در زد و خورد مردم و مأموران انتظامی،
 یکصد نفر کشته و چهار صد تن دیگر زخمی شدند. در شهرهای ملایر، همدان، لنگرود، اردبیل، رشت، شیراز، گرگان، لار، خرم‏آباد، قم، بروجرد، ورامین، بابل و پل دختر نیز تظاهرات قهرآمیز مردم، صدها شهید و کشته داد. همچنین در تهران مانند روزهای گذشته، بین مردم و مأموران درگیری روی داد و چندین ساختمان دولتی به آتش کشیده شد.





* افتتاح رادیو «سواحیلی» برای شرق و مرکز آفریقا
در صدا و سیما(1373ش)
 اشاره:

رادیو سواحیلی در تاریخ 31دسامبر 1994
 (10/10/1373 ) با هدف رساندن
پیام انقلاب اسلامی به سرزمین های آفریقای شرقی
 ومرکزی فعالیت خودرا آغاز کرد.
 فعالیت های مختلف رادیو شامل برنامه های خبری،
 اقتصادی، سیاسی، مذهبی و اجتماعی
 می باشد،این برنامه ها در کشورهای کنیا، تانزانیا، اوگاندا ، کنگو و کشورهای
حوزه خلیج فارس شنیده می شود.

* آغاز به کار شبکه سراسری مستقل رادیو قرآن (1376ش)
 اشاره:
در تاریخ 10/10/1376 همزمان با
حلول ماه مبارک رمضان سال 1418 ه.ق در محضر مقام معظم رهبری ، رادیو قرآن،
رسماً به عنوان یک شبکه سراسری 24 ساعته
 در خدمت قرآن دوستان میهن اسلامی قرار گرفت و دوران جدیدی از فعالیت قرآنی خویش را
 آغاز نمود .

* 8 ربیع الاول در گذر تاریخ

* شهادت پیشوای
 یازدهم مسلمانان
حضرت امام حسن عسکری(ع) (260 ق)
 اشاره:
حضرت امام حسن عسکری(ع) پس از بیست و هشت سال زندگی و شش سال امامت
 در هشتم ربیع الاول سال 260 هجری
 در شهر سامرا و به دست معتمد عباسی به شهادت رسید و در کنار مرقد مطهر
 پدر بزرگوار خویش مدفون گردید. آن حضرت،
همواره تحت نظر و در زندان‏های طاغوت‏های عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا، شهید شد. امام حسن عسکری(ع) با همه‏ی اختناق و محدودیت‏های زمان توانست به بهترین وجه و در حد امکان، فشردگی مبارزه درمقابل ستمگران
 و حکام جور را حفظ کرده و این نهضت نهفته را
 هدایت نماید.
 دوست ودشمن می‏دانستند که امام و پیروانِ او،
خلافت ناحقِّ عباسی را قبول ندارند و
 طرفدار حکومت واقعی و نجات دهنده‏ی اسلامند.
 امام حسن عسکری(ع)، با وجود
 همه‏ی فشارهای دستگاهِ جور عباسی و کنترل‏ها و مراقبت‏های بی‏وقفه‏ی دولت مرکزی،
 یک سلسله فعالیت‏های سیاسی و اجتماعی و علمی در جهت حفظ اسلام و مبارزه
 با افکار ضداسلامی انجام داد که بدین‏گونه قابل ذکرند: کوشش‏های علمی در دفاع
 از آئین اسلام و ردّ اشکال‏ها و شُبهاتِ مخالفان
 و نیز تبیینِ اندیشه‏ی صحیح اسلامی؛
 ایجاد شبکه‏ی ارتباطی با شیعیانِ مناطق مختلف
 از طریق تعیین نمایندگان و اعزام پیک‏ها و ارسال پیام‏ها؛ فعالیت‏های سِرّی سیاسی
 به رغم کنترل‏های حکومت عباسی؛ حمایت و پشتیبانی مالی از شیعیان، به ویژه یارانِ خاصِّ خود؛ تقویت و توجیه سیاسیِ رجال و عناصرِ مهمّ شیعه در برابر مشکلات؛ استفاده‏ی گسترده از آگاهی غیبی برای جلب منکران امامت و دلگرم کردن شیعیان؛
 آماده سازی شیعیان برای دوران غیبت فرزند خود،
 امام مهدی (عج).

* تصرف شهر تفلیس توسط
سلطان جلال الدین خوارزمشاه (623 ق)
 اشاره:
به نوشته احمدبن اسحاق یعقوبی
 (ص ۳۶۳ـ ۳۶۴) در قرن سوم تفلیس شهری
 در ارمنستان و فاصله میان آن و قالیقلا سی فرسخ
 بود. رودخانه بزرگ یعنی رودخانه کبیر (کر)
 که از شهر قالیقلا سرچشمه می‌گیرد از میان
این شهر می‌گذشت.
 اصطخری در قرن چهارم اهمیت تفلیس را
 از دربند (باب الابواب ) کمتر دانسته و
از دو دیوار آن یاد کرده‌است. وی تفلیس را
 شهری پرنعمت با میوه‌های بسیار و کشاورزی
 پر رونق ذکر کرده که آب گرمابه‌های آن بدون نیاز
 به آتش همانند حمام های طبریه گرم بوده‌است.
 وی یادآوری می‌کند که در همه آران شهری
 بزرگتر از بردعه و دربند و تفلیس نیست و رود کر که آبی خوش دارد از میان تفلیس می‌گذرد (ص ۱۸۵ـ ۱۸۹).
ابن حوقل (قرن چهارم) اطلاعات نسبتاً جامعی
 درباره تفلیس ارائه داده‌است. وی می‌نویسد که
 تفلیس در وسعت به باب الابواب نمی‌رسد و دو حصار گلی و سه دروازه دارد و
 دارای مسجدجامع و شهری «فراخ نعمت و استوار و پر برکت و ارزان کالا» ست و
 بر سایر بلاد مشابه برتری دارد. در تفلیس علاوه بر حمام های طبیعی آسیاب هائی ساخته‌اند که با استفاده از آب رود کر گندم را
آرد می‌کند (مانند آسیاب های موصل و رقه).
در آنجا شعائر اسلام برپاست و مسجدجامع آن
 از هر پلیدی محافظت و از طرف سلطان با شمع و قندیل و جز آن روشن می‌گردد. اذان در همه مساجد به بانگ بلند خوانده می‌شود و کسی مانع نیست. مسلمانان
 با گرجیان آمیخته‌اند و مذهب مسلمانان شهر تسنن
 محض بر پایه مذاهب قدیم است و علم حدیث
 و نیز محدثان را بزرگ می‌شمارند و مردم آنجا
 سالم و غریب نوازند (ص ۳۴۰). مؤلف کتاب حدودالعالم
 (ص ۱۶۲) نیز از بزرگی آبادی و نعمت بسیار شهر
 و دو باروی آن یاد می‌کند و آن را
«ثغر می‌داند بر روی کافران».
خاقانی شروانی نیز بارها به تفلیس سفر
 و در آنجا اقامت کرده و در وصف تفلیس
شعر سروده است.(ص ۷۵۹).

* رحلت عالم جلیل،
شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی پدر شیخ بهائی (984 ق)
 اشاره:
عزالدین حسین فرزند عبدالصمد جَبَلی عاملی پدر شیخ بهائى و از نوادگان حارث بن اعور همدانی
 و از شاگردان شهید ثانی و حسن بن جعفر کَرَکی
 بود و از آنان اجازه‏ی اجتهاد داشت.
 عزالدین پس از اتمام تحصیلات راهی بحرین
شد و برای همیشه اقامت در آن دیار را برگزید. وی در آنجابه ترویج مذهب شیعه و احیای علوم دینی پرداخت و بالأخره
در هشتم ربیع الاول سال 984 ق درگذشت. تحفه‏ی اهل ایمان و دیوان اشعار از آثار اوست.

* 31 دسامبر در گذر تاریخ


* تولد «گوتفرید بورْگر» شاعر و ادیب برجسته آلمانی (1747م)

* تولد «آرتور کریستین سن» شرق‏شناس برجسته دانمارکی (1875م)

* تولد «هانری ماتیس»
 نقاش معروف فرانسوی (1869م)

* استعفای «بوریس یلتسین»
از ریاست جمهوری روسیه (1999م)

* اختراع کبریت (1827م)