یک استاد دانشگاه گفت: علامه جعفری برای مردم و وقت آن‌ها ارزش زیادی قائل بودند طوری که حتی روز فوت دخترشان چون از قبل قول سخنرانی داده بودند، سخنرانی را تعطیل نکردند.

حسن جمشیدی به مناسبت سالروز درگذشت علامه جعفری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه خراسان، گفت: علامه محمدتقی جعفری از جمله فیلسوفان مسلمان و مولوی شناسان معاصر ایران است که 18 سال اول دوران تحصیل خود را در تبریز و تهران گذراند و پس از آن به شهر قم مهاجرت کرد و ضمن تحصیل در مدرسه دارالشفای قم ملبس به لباس روحانیت شد و دروس خارج را در آنجا آغاز کرد.

وی تصریح کرد: علامه جعفری برای ادامه و تکمیل تحصیلات خود راهی نجف شد و 23 ساله بود که در آنجا به درجه‌ اجتهاد نایل شد.

جمشیدی اظهار کرد: از ویژگی‌های بارز مرحوم جعفری، خود لفظ علامه است که به هر شخص تعلق نمی‌گیرد و چون ایشان اطلاعات بسیار گسترده فراوانی درحوزه‌های متعدد نظیر عرفان، ادبیات، فلسفه، فیزیک و .. داشتند یک علامه بزرگ شناخته شدند.

وی گفت: علامه محمدتقی جعفری کتابی با عنوان شرحی بر نهج‌البلاغه را تالیف کرده‌اند که لازمه‌ تالیف این کتاب آگاهی و آشنایی بسیار با ادبیات عرب و تاریخ اسلام و خود نهج‌البلاغه است که وی این آگاهی و آشنایی را به طور وسیعی در اختیار داشت.

این استاد دانشگاه اظهار کرد: علامه جعفری با پروفسور حسابی رابطه‌ی صمیمی داشتند و حدود 25 سال برای یکدیگر جلسات علمی گذاشتند.

جمشیدی افزود: علامه در این جلسات راجع به مباحث فلسفی و علوم انسانی بحث می‌کردند و پروفسور حسابی هم مباحث مربوط به فیزیک نظری را ارائه می‌دادند.

جمشیدی در خصوص علت ماندگار شدن علامه جعفری گفت: علامه محمدتقی جعفری به سبب اخلاق عالیه خود به شهرت رسیدند و ماندگار شدند.

وی خاطرنشان کرد: به طور معمول به میزانی که هرکس به علمی دست پیدا می‌کند رابطه‌اش با مردم به همان میزان کمتر می‌شود و بیشتر از سابق از مردم فاصله می‌گیرد ولی مرحوم علامه جعفری،‌ علی‌رغم علامه بودن خود اصلا اینگونه نبودند و بسیار فروتن و متواضع و اهل معاشرت بودند.

این استاد دانشگاه گفت: علامه جعفری بیشتر از آنکه کلاس برگزار کنند به سخنرانی می‌پرداختند و با مردم بسیار نزدیک بودند و به طور عمده درخدمت نسل جوان بودند.