سفير سابق انگليس با اشاره به حمله اخير اسرائيل به كشتي آزادي غزه و سكوت ناتو در قبال اين حمله و از سوي ديگر حمايت بي قيد و شرط اين اتحاد از جنگ‌هاي غيرقانوني آمريكا، اين تناقض را چالشي بزرگ براي ناتو خواند.
به گزارش فارس، حمله رژيم‌صهيونيستي به كشتي شناور در آب‌هاي آزاد كه پرچم تركيه را نيز به همراه داشت، بحراني را در درون ناتو به وجود آورد. زيرا اين اتحاد براي كمك به تركيه و نجات كشتي اين عضو ناتو اقدامي نكرد و در واقع در عمل به معاهدات خود ناموفق بود.
در همين رابطه "كريگ موراي " سفير پيشين انگليس در ازبكستان كه سال 2004 به دليل اعتراض به مداخله‌جويي‌هاي انگليس در اين كشور از سمت خود كناره‌گيري كرده بود، اين سوال را مطرح مي‌كند كه آيا ناتو واقعا يك اتحاد دفاعي است و آيا حضور پرهزينه اين اتحاد در افغانستان قابل توجيه است؟
موراي در مقاله خود كه پايگاه خبري – تحليلي "ولترنت " آن را منتشر كرده مي‌نويسد: من بيش از 20 سال در دفتر كشورهاي خارجي و مشترك‌المنافع انگليس فعاليت مي‌كردم و شش سال نيز عضو ساختار مديريت ارشد اين دفتر بودم.
اين سياستمدار اسبق انگليسي مي‌افزايد: من در پنج كشور مختلف خدمت كرده و در 13 مذاكره رسمي بين‌المللي از جمله كنوانسيون قانون درياي سازمان ملل متحد و تمامي معاهدات مرزهاي دريايي حضور داشتم.
موراي در ادامه با اشاره به آنكه رياست بخش نظارت بر تحريم تسليحاتي عراق در دفتر كشورهاي خارجي و مشترك‌المنافع انگليس را نيز بر عهده داشته تاكيد مي‌كند: امروز مقر اصلي ناتو در بروكسل محلي بسيار ناكام و ناخرسند است. زيرا همه كشورها مي‌دانند كه در صورت بروز حمله از سوي اسرائيل به يكي از اعضاي ناتو كه با پرچم برافراشته در آب‌هاي بين‌المللي حركت مي‌كند، ناتو متعهد شده و وظيفه دارد كه بر اساس مفاد معاهده خود، به اين حمله واكنش نشان دهد.
موراي مي‌افزايد: حقيقت اين است كه هيچ‌كسي انتظار ندارد كه ناتو اقدام نظامي عليه اسرائيل انجام دهد. اما دست كم ناتو مي‌بايست اقدام مهم و محكمي را براي دفاع از تركيه انجام مي‌داد.
به بيان ديگر حمايت نظامي دوجانبه، تمام علت وجودي ناتو است. هم‌چنين آزادي آب‌هاي بين‌المللي كه از سوي كنوانسيون قانون درياي سازمان ملل تضمين شده نيز از جمله منافع حياتي اتحاد ناتو است.
در واقع همين موضوع، دليل اقدام زيركانه تركيه بوده كه بلافاصله پس از حمله رژيم‌صهيونيستي خواستار برگزاري نشست فوري ناتو شد. اقدام آمريكا نيز كه با وجود درخواست تركيه براي واكنش به حمله صهيونيست‌ها، از نام بردن اين رژيم خودداري كرد، رئيس‌جمهور "اوباما " را واداشت تا با تماس تلفني با "رجب طيب اردوغان " نخست‌وزير تركيه ابراز تاسف خود را به وي خاطرنشان سازد.
موراي با اشاره به اظهارات برخي مقامات ناتو كه تنش در اين اتحاد را حتي بيشتر از زمان يورش به عراق ارزيابي كرده بودند، تصريح كرد: دليل اين تنش‌ها نيز تمايل افرادي از خارج مجموعه است كه سعي دارند فعاليت‌ها دولت‌ها و سازمان‌هاي بين‌المللي را يكپارچه نشان دهند. در حقيقت افراد هوشمند بسيار زيادي با منافع متضاد در اين اتحاد وجود دارند كه با يكديگر رقابت مي‌كنند.
آن‌ها هم‌اكنون عميقا در مورد ماموريت افغانستان بدگمان و نگران هستند. هيچ نشانه‌اي از كاهش حملات در افغانستان ديده نشده و هيچ استراتژي واضحي نيز در دست نيست.
اين گزارش مي‌افزايد: مقامات نظامي ناتو احمق نيستند و مي‌توانند بينند كه دولت "كرزي " عميقا فاسد است و ارتش ملي افغانستان نيز منحصرا شامل دشمنان قبيله‌اي پشتون‌ها است.
بر اساس اين گزارش شك و ترديدها در ناتو در مورد جنگ افغانستان موجب بروز تنش شده است. زيرا اين سازمان در ماموريتي بزرگ و پرهزينه وارد شده كه حتي به‌درستي تعريف هم نشده است. حتي برخي مقامات معتقدند كه اين جنگ مخرب بوده و در تضاد با اهداف اتحاد ناتو مبني بر دفاع دوجانبه است.
موراي ادامه مي‌دهد: هر يك از ارتش‌هاي كشورهاي اروپايي با توجه به بروز بحران مالي در اين قاره، با مشكلات مالي زيادي روبرو هستند و تنها مسئله‌اي كه آن‌ها را در ماموريت افغانستان نگه داشته، احساس وظيفه آن‌ها براي حمايت از ايالات متحده است.
اين سياستمدار سابق انگليسي در ادامه به مسئله مهم ديگري اشاره كرده و مي‌نويسد: اين چه نوع حمايت دو جانبه‌اي است كه اعضاي ناتو بر اساس آن چندين دهه خود را ملزم به مشاركت در يك جنگ پرهزينه براي حمايت از آمريكا مي‌دانند اما آن‌ها حتي نمي‌توانند يك اقدام نمادين براي حمايت از تركيه انجام دهند. اين در حالي است كه تركيه از سوي رژيمي مورد حمله قرار گرفته كه عضو ناتو نيست.
موراي با بيان اين مطلب كه حتي كشورهاي اروپاي شرقي هم از خط مشي آمريكا در قبال حمله رژيم‌صهيونيستي حمايت نمي‌كنند، مي‌افزايد: جو حاكم بر ناتو در مورد اين مسئله بسيار مخالف با آمريكا بود اما رفتار آمريكا به گفته يكي از افسران ارشد نظامي ناتو "به نحو شگفت‌انگيزي متكبرانه بوده و حتي آن‌ها به اين كه ديگران چه انديشه‌اي در رابطه با موضوع مورد بحث دارند، توجهي نمي‌كنند. "
بنابراين سوال بنياديني كه اعضاي اصلي و غيرآمريكايي ناتو را ناخشنود كرده، اين است كه آيا ناتو در واقع يك سازمان دفاعي دوجانبه است و يا اينكه تنها ابزاري براي اجراي سياست خارجي آمريكا است؟
سوال مهم ديگر اين است كه با توجه به دفاع بدون فكر آمريكا از رژيم‌صهيونيستي و اشغالگري نظامي افغانستان، آيا سياست خارجي ايالات متحده واقعا از اروپا دفاع مي‌كند، و يا اينكه تنها موجب ناامن‌تر شدن دنيا مي‌شود؟
موراي در انتهاي گزارش خود به سخنان يكي از افسران ارشد نظامي ناتو اشاره مي‌كند كه گفته بود: "هيچ كسي به جز آمريكايي‌ها، شك ندارند كه موضع ايالات متحده در مورد حمله غزه، اشتباه بود. همين واقعه نيز موجب شد تا در موقعيت كنوني، همه اين اجازه را به خود داده‌اند تا در گفتگوهاي خصوصي تاكيد كنند كه سياست‌هاي آمريكا در حوزه وسيع‌تر نيز اشتباه است. "