به گزارش فارس، "جيمز پتراس " استاد دانشگاه و نويسنده آمريكايي در مقالهاي كه پايگاه خبري – تحليلي "ولترنت " آن را منتشر كرده است به بررسي تاريخچه جنايات رژيمصهيونيستي پرداخته و مينويسد: غيرقابل باور است كه اسرائيل چنان حمله مهلكي عليه ناوگان بشردوستانه آزادي غزه را بدون موافقت واشنگتن انجام داده باشد.
بر اساس اين گزارش، پتراس با انتقاد شديد از "باراك اوباما " و دولت آمريكا به دليل خودداري از محكوم ساختن رژيم صهيونيستي و دفاع بيرحمانه از جنايت عمدي آن، تاكيد ميكند كه با توجه به همدستي آمريكا با رژيم صهيونيستي، تنها راه براي تحت فشار قرار دادن اين رژيم، تقويت كمپين جهاني تحريم، كاهش سرمايهگذاري و صدور قطعنامه عليه تمامي كالاها، فعاليتهاي فرهنگي و تبادلات حرفهاي رژيم صهيونيستي است.
* جنايات اسرائيل در درياهاي آزاد
پتراس مينويسد: در هشت ژوئن 1967، دو اسكادران هوايي اسرائيل كشتي اطلاعات آمريكا به اسم "يواساس ليبرتي " را در آبهاي بينالمللي مورد هدف قرار دادند و 34 ملوان آمريكايي را كشته و 172 نفر ديگر را هم زخمي كردند.
اين نويسنده آمريكايي با بيان آنكه كشتي آمريكا داراي پرچم بوده و به راحتي قابل شناسائي بود، ميافزايد: اسرائيليها آنتن ارتباطي كشتي را هدف قرار دادند تا مانع از تماس خدمه آن براي درخواست كمك شوند. آنها همچنين قايقهاي نجات را نيز از بين بردن تا اطمينان حاصل كنند كه هيچ كسي از كشتي نجات پيدا نميكند.
البته خدمه كشتي توانستند آنتن آن را تعمير كرده و درخواست كمك كنند. اما واشنگتن شاهد يك خيانت بيسابقه بود. بطوريكه رئيسجمهور "جانسون " كه روابط نزديكي با صهيونيستهاي قدرتمند آمريكايي داشت، دستور داد تا هواپيماهاي آمريكايي كه براي نجات ناو ليبرتي اعزام شده بودند بازگردند و بعدها نيز بازماندگان ليبرتي را تهديد كرد كه اگر حقايق حمله رژيم صهيونيستي را افشا كنند، دادگاهي خواهند شد.
وي همچنين با پيروي از خط مشي صهيونيستها ادعا كرد كه اين حمله به دليل اشتباه در تشخيص هويت ناو ليبرتي به وقوع پيوسته است.
اين استاد باسابقه دانشگاههاي آمريكا ادامه ميدهد: 43 سال بعد، در 31 مي 2010، كشتيها و بالگردهاي جنگي و كماندوهاي اسرائيلي به يك كاروان از كشتيهاي حامل كمكهاي انساندوستانه براي غزه در آبهاي بينالمللي حمله كردند. اين در حالي بود كه پيش از حركت ناوگان آزادي، مقامات تركيه مسافران و محموله آن را مورد بررسي قرار دادند تا از عدم وجود تسليحات نظامي در آن اطمينان حاصل كنند.
اين گزارش با اشاره به آنكه صهيونيستها با تيراندازي به مسافران غيرمسلح حدود 19 نفر از آنها را كشتند مينويسد: بر خلاف ادعاهاي اسرائيليها هيچ سلاحي در كشتي ناوگان آزادي پيدا نشد و تنها چند چوب بود كه توسط برخي از قربانيان براي دفاع از خود مورد استفاده قرار گرفت.
پتراس ميافزايد: سربازان اسرائيلي بطور برنامهريزي شدهاي شروع به نابودسازي همه دوربينها، نوارهاي ويديوئي و ضبطصوتهائي كردند كه يورش وحشيانه آنها را ثبت ميكرد. اين اقدام همچنين به آنها اجازه ميداد تا بعدها ادعا كنند كه مسافران كشتي مسلح بودهاند.
اين كارشناس آمريكايي در ادامه به واكنش جهاني نسبت به اقدام رژيم صهيونيستي پرداخته و مينويسد: در عرض چند ساعت از دزدي دريائي خونين اسرائيل، بخش اعظمي از جامعه جهاني از جمله ملتها، سران سياسي سازمانهاي دفاع از حقوق بشر، نقض قوانين بينالمللي از سوي اسرائيل را محكوم كردند.
تركيه، اسپانيا، يونان، دانمارك و اتريش سفراي اسرائيل را احضار كردند تا نسبت به اين حمله مهلك اعتراض كنند.
در همين رابطه نشريه "فايننشيال تايمز " در شماره اول ژوئن 2010 اقدام صهيونيستها در حمله به ناوگان آزادي را يك " دزدي دريائي بيشرمانه و غيرقانوني " توصيف كرد كه ريشه در "محاصره غيرقانوني غزه " دارد.
"رجب طيب اردوغان " نخستوزير تركيه نيز يورش اسرائيليها را مصداق يك "تروريسم دولتي " خواند كه مي تواند عواقب جدي در پي داشته باشد.
پتراس مينويسد: متخصصان قوانين بينالمللي، حملات اسرائيل به كشتيهاي داراي پرچم تركيه، يونان و ايرلند در درياهاي آزاد را يك "اقدام جنگي " توصيف كردند. همچنين شوراي امنيت سازمان ملل، ناتو و دبير كل سازمان ملل متحد از اسرائيل خواستند تا تجاوزگري خود را متوقف سازد.
در همين حال دهها هزار نفر از مردم سراسر دنيا با برگزاري تظاهرات، اقدام اسرائيل در كشته و زخمي كردن امدادگران، معترضان و فعالان بشردوست 60 كشور دنيا را تقبيح كردند.
متخصصان سازمان ملل نيز از سران اسرائيل خواستند تا مسئوليت اقدام جنايتكارانه خود را به عهده بگيرند.
اين نويسنده آمريكايي ميافزايد: در اين ميان تنها دولت اوباما بود كه از محكوم كردن اقدام تروريستي اسرائيل خودداري كرد و به ابراز "نگراني و تاسف " اكتفا نمود.
اين در حالي بود كه اسرائيل نيز از اقدام سبعانه خود دفاع كرده و حتي تاكيد كرد كه در آينده نيز اين اقدام را تكرار خواهد كرد و محاصره غزه را نيز با وجود درخواستهاي آمريكا، ادامه ميدهد.
* دفاع اسرائيل از دزدي دريائي و تروريسم دولتي
پتراس در ادامه گزارش خود مينويسد: با انتشار خبر كشتار سرنشينان ناوگان آزادي غزه توسط اسرائيل، جامعه جهاني با بيزاري و خشم نسبت به آن واكنش نشان داد.
وي با اشاره به جنايات رژيمصهيونيستي عليه امدادرسانان غزه ادامه ميدهد: اسرائيل همه سرنشينان زنده، زخمي و مرده را بدون هيچ راه ارتباطي با خارج حبس كرده و با ضبط تلفنهاي همراه آنها اجازه مصاحبه با هيچ خبرنگاري را به آنها نداد. در حقيقت اين رژيم همانند بيشتر دولتهاي تروريستي خواست تا جار و جنجال تبليغاتي را به خود منحصر كند. در نتيجه دستگاه تبليغاتي اسرائيل و خبرنگاران و رسانههاي حامي آن كوشيدند تا به روشهاي مختلف حق را به اين رژيم بدهند.
برخي از اين تلاشهاي رسانهاي عبارت است از:
1- سربازان صهيونيستي كه به كشتي حمله كردند در رسانههاي حامي صهيونيستها، قرباني و فعالان صلحطلب نيز تجاوزگر نشان داده شدند. براي مثال "جروزالمپست " در 31 مارس 2010 نوشت: سربازان اسرائيلي با يك اقدام برنامهريزي شده براي بدنام ساختن آنها روبرو شدند.
ارتش اين رژيم نيز ادعا كرد كه سربازان اسرائيلي مورد حمله قرار گرفتند.
2- دزدي دريائي رژيم صهيونيستي در آبهاي بينالمللي از سوي پرفسور "سابل " استاد دانشگاههاي اين رژيم قانوني اعلام شد.
3- فعالان بشر دوست توسط "ايالون "، معاون وزير خارجه رژيم صهيونيستي متهم به ارتباط با تروريستها شدند. در عين حال هيچ مدركي نيز براي اين ادعا ارايه نشد.
اين در حالي است كه سازماندهندگان ناوگان آزادي از جمله گروههاي مدافع حقوق بشر تركيه از سوي سازمان اطلاعات اين كشور، ارتش و دولت اردوغان مورد بازرسي قرار گرفته بودند تا فاقد هرگونه تسليحاتي باشند. از سوي ديگر تركيه سالهاست كه به عنوان يك عضو ناتو با سازمان جاسوسي رژيم صهيونيستي، موساد، نيز همكاري داشته است.
همچنين ديگر سرنشينان ناوگان آزادي نيز شامل 600 داوطلب حقوقبشري از جمله فعالان، نمايندگان مجلس، ديپلماتهاي سابق و حتي اعضاي پارلمان رژيم صهيونيستي ميشدند.
4- با وجود آنكه 20 نفر از فعالان حقوق بشر توسط نظاميان صهيونيست مورد هدف قرار گرفته و كشته شدند، مسئولين تبليغاتي رژيمصهيونيستي با حذف صحنههاي مربوط به شروع حمله توسط صهيونيستها اقدام به پخش نوار ويديوئي كردند كه طي آن يك سرباز اسرائيلي مورد حمله قرار ميگيرد.
5- رسانههاي صهيونيستي، نظامياني را كه از هوا و دريا به ناوگان آزادي حمله كردند، قربانيان يك "حمله وحشيانه دريائي " توصيف كردند!
6- فعالان صلح متهم به حمله عليه كماندوهاي صهيونيستي شدند كه روي عرشه كشتي مشغول تيراندازي با اسلحههاي اتوماتيك خود بودند.
گزارش ولترنت ادامه ميدهد: به محض آنكه ماشين تبليغاتي اسرائيل شروع به دروغپراكني كرد، همه سران ستون پنجم صهيونيستها هم وارد عمل شدند و اولين و بهترين مكان براي فعاليت آنها نيز ايالات متحده بود.
* قدرت صهيونيستهاي آمريكا در دفاع از قتل عام
اين گزارش ميافزايد: همه سران 51 سازمان اصلي يهوديان آمريكايي كه پيش از اين نيز از همه جنايات جنگي اسرائيل، از بمباران ناو ليبرتي گرفته تا اشغال كرانه باختري و محاصره غزه حمايت كرده بودند، به تكرار دروغهاي اسرائيل در رابطه با يورش به ناوگان آزادي غزه پرداختند.
در همين راستا روزنامه "ديلي آلرت "، ارگان تبليغاتي رسمي سران سازمانهاي بزرگ يهوديان آمريكايي نيز به انتشار دروغهاي رژيم صهيونيستي پرداخت و ادعا كرد كه كماندوهاي صهيونيست مورد حمله فعالان حقوق بشر قرار گرفتند و اين فعالان مسئول كشته شدن دوستانشان به دست كماندوهاي اسرائيلي هستند.
به نوشته ولترنت اين روزنامه حتي كلمهاي از دروغهاي رژيم صهيونيستي فاصله نگرفت و حرفي از استفاده كماندوها از تسليحات مهلك و يا يورش به ناوگان آزادي در آبهاي بينالمللي نزد.
اين گزارش حاكيست، بخش اعظم صهيونيستها و يهوديان سازمان يافته در آمريكا از كشتار خونين سرنشينان ناوگان آزادي حمايت كردند و فقط بخش كوچكي از آنها بودند كه با اين اقدام مخالفت ميكردند كه البته آنها نيز به رسانههاي جمعي دسترسي نداشتند.
پتراس با بيان اين مطلب كه كنترل صهيونيستها بر رسانههاي جمعي يك بار ديگر به نمايش گذاشته شد ميافزايد: "نيويوركتايمز "، "واشنگتنپست "، "سيانان "، "سيبياس " و "انبيسي " ادعا كردند كه كماندوهاي حمله كننده به ناوگان آزادي مورد حمله قرار گرفته و ضرب و شتم شدند.
نيويوركتايمز حتي ادعاي رژيم صهيونيستي مبني بر اينكه اقدام به دزدي دريائي در آبهاي آزاد قانوني بوده است را تائيد كرد.
بر اساس اين گزارش، مشكل رسانههاي جمعي آمريكا تروريسم دولتي رژيمصهيونيستي نيست بلكه آنها فقط به دنبال آن هستند كه چطور خشم و غضب جامعه جهاني عليه اين رژيم را منحرف و خنثي كنند. براي رسيدن به اين منظور نيز تمامي پيكره قدرت صهيونيست، متحدان قابل اعتمادي را براي خود در كاخ سفيد اوباما و كنگره آمريكا كه كاملا صهيونيستي شدهاند، ميبيند.
نويسنده ادامه ميدهد: تنها يك دليل براي ارتكاب مكرر جنايت ضد بشري از سوي اسرائيل وجود دارد و آن اين است كه پيكره قدرت صهيونيست در ساختار قدرت ايالات متحده آميخته شده و از حمايت دولت آمريكا اطمينان دارد.
بطوريكه با وجود محكوميتهاي جهاني عليه جنايت رژيمصهيونيستي در آبهاي آزاد و خواسته جامعه جهاني براي انجام دادن اقدامي قانوني عليه جنايت اين رژيم، دولت اوباما از محكوم ساختن رژيم اسرائيل خودداري كرد.
طبق گزارش "خبرگزاري فرانسه " در 31 مي 2010، سخنگوي كاخ سفيد در واكنش به يورش صهيونيستها به ناوگان آزادي غزه گفت: "ايالات متحده تاسف عميق خود را از كشته و زخمي شدن انسانها ابراز ميكند و هماكنون مشغول بررسي براي درك كيفيت وقوع اين تراژدي است. "
پتراس توضيح ميدهد: اقدام به تروريسم دولتي منجر به بروز "تاسف " نميشود، بلكه در حالت عادي چنين واقعهاي بايد محكوميت و مجازات را در پي داشته باشد. از سوي ديگر، قدرتي كه موجب "كشته و زخمي شدن انسانها " شد، نامي دارد و آن هم اسرائيل است. كساني هم كه طي يورش اسرائيل كشته يا زخمي شدند نام داشتند، آنها داوطلبان بشردوست بودند.
بنابراين واقعه حمله به ناوگان آزادي غزه يك اتفاق ساده كه منجر به "كشته شدن انسانها " شود نبود، بلكه اين واقعه يك كشتار از پيش برنامهريزي شده و عمدي بود كه "نتانياهو " نخستوزير رژيمصهيونيستي و كل كابينه او نيز به صراحت از آن دفاع كردند.
اين استاد دانشگاه آمريكايي توضيح ميدهد: اسرائيل به يك كشتي غيرمسلح در آبهاي بينالمللي يورش برد و با تصرف كشتي به سمت آن آتش گشودند. اما دولت اوباما به طرز وقيحانهاي بر جنايت عمدي صهيونيستها سرپوش گذاشت.
اين گزارش با اشاره به كارشكنيهاي آمريكا در جلسه شوراي امنيت مينويسد: واشنگتن در نشست شوراي امنيت، 10 ساعت وقت صرف كرد تا تمامي ارجاعات به اقدام جنايتكارانه و غيرقانوني اسرائيل را حذف كند و در نهايت قطعنامهاي به تصويب رسيد كه تنها خواستار انجام يك تحقيق "بيطرفانه " ميشد. با اين حال نيز دولت آمريكا به دنبال تشكيل يك كميته تحقيق از سوي اسرائيل است.
پتراس با تاكيد بر آنكه آمريكا با خودداري از محكوميت رژيمصهيونيستي در كشتار سرنشينان ناوگان آزادي شريك است، ادامه ميدهد: براي آنكه بفهميد چرا رژيم اوباما شرم و بدنامي را در چشم جهانيان براي خود ميخرد، بايد نگاهي به تركيب صهيونيستي كاخ سفيد بياندازيد و متوجه شويد كه سازمانهاي صهيونيستي تا چه حد بر سيستم سياسي آمريكا كنترل دارند.
اين گزارش در ادامه فاش ميكند: يك هفته قبل از يورش اسرائيل به ناوگان آزادي، سران سازمانهاي حامي صهيونيستها با بيش از يك سوم سناتورهاي آمريكايي ديدار كردند تا آنها را وادار به تصويب لايحه تشديد تحريمهاي ايران در ماه ژوئن كنند. از جمله مهمترين سازمانهاي حاضر در اين نشست ميتوان به "فدراسيون يهوديان آمريكاي شمالي "، ايپك و ديگر سازمانهاي ستون پنجم اسرائيل اشاره كرد.
گزارش ولترنت ميافزايد: يك روز پس از اين نشست، گروهي از سران فدراسيون يهوديان آمريكاي شمالي به واشنگتن رفته و با مقامات ارشد دولت اوباما ديدار كردند تا مطمئن شوند كه كاخ سفيد و كنگره آمريكا به هيچ وجه بطور علني سياست شهركسازي اسرائيل را محكوم نميكنند.
بنابراين هيچ شكي نيست كه صهيونيستها اقدامات مشابهي را نيز انجام دادهاند تا اطمينان حاصل كنند كه دولت اوباما جنايت اين رژيم در حمله به ناوگان آزادي را محكوم نميكند.
از سوي ديگر، "رام امانوئل " رئيس كاركنان كاخ سفيد چند روز قبل از يورش رژيمصهيونيستي به ناوگان آزادي، مهمان مقامات ارشد ارتش رژيمصهيونيستي در تلآويو بود. و شكي نيست كه امانوئل در اين سفر از چند و چون طرحهاي اين رژيم مطلع شد.
در واقع دستيار آمريكايي – اسرائيلي اوباما جنايتكاران صهيونيست را مطمئن ساخت كه واشنگتن بدون هيچ قيد و شرطي از تجاوزگريهاي رژيم صهيونيستي بطور سياسي و نظامي حمايت ميكند.
به عبارت ديگر 51 سازمان اصلي صهيونيستهاي آمريكايي در درون يا خارج دولت اوباما به رژيم صهيونيستي تضمين دادند كه اين رژيم در برابر دادگاه جنايات جنگي و يا حتي محكوميتهاي جدي سياسي شواري امنيت سازمان ملل مصونيت دارد.
اين گزارش ميافزايد: روش كاخ سفيد براي حمايت از صهيونيستها اين است كه توجهات عمومي را از محكوميت فوري و تصويب قطعنامه منحرف ميكند و اميدوار است تا با گذشت زمان و با كمك رسانههاي جمعي، اعتراضات و خشم جمعي مردم به تدريج از بين برود.
پتراس مينويسد: بخشي از ماموريت امانوئل به اسرائيل اين بود كه دعوتنامه كاخ سفيد را به نتانياهو تحويل دهد. البته نتانياهو سفر خود به واشنگتن را لغو كرد تا بتواند در مقابل خشم جهاني از يورش به ناوگان آزادي، از اقدام رژيم اسرائيل دفاع كند.
در همين حال اوباما نيز ضمن تماس تلفني با نتانياهو به وي قول داد تا دعوتنامه جديدي را براي او ارسال كند. وي همچنين به نخستوزير رژيمصهيونيستي اطمينان داد كه نقض قوانين بينالمللي و كشتار فعالان بشردوست ناوگان آزادي هيچ مجازاتي را براي اين رژيم در پي نخواهد داشت.
اين نويسنده آمريكايي ادامه ميدهد: اوباما نيز همچون ليندون جانسون كه حمله اسرائيل به ناو ليبرتي را پنهان كرد، از جنايات جنگي اين رژيم حمايت ميكند تا خود نيز از پشتيباني ثروتمندان و رسانههاي صهيونيست و روساي 51 سازمان يهوديان آمريكايي بهرهمند شود.
پتراس تاكيد ميكند: با توجه به چگونگي برخورد واشنگتن با جنايات جنگي اسرائيل، تنها راه براي مقابله با اين رژيم، تشديد تحريمهاي جهاني عليه اسرائيل است. بطوريكه همه توليدات، فعاليتهاي فرهنگي و مراودات حرفهاي اين رژيم نيز مورد تحريم قرار بگيرد.
اين نويسنده ميافزايد: خوشبختانه اعتراضات گسترده مسلمانان در مجامع يهودي و مسيحي ضد صهيونيست هم انعكاس داشت و آنها هم اعتراض خود را نشان دادند.
پتراس با تاكيد بر آنكه حتي ميتوان تك تك صهيونيستهايي را كه در يورش به ناوگان آزادي دست داشتند به جرم ارتكاب جنايات جنگي محاكمه كرد، مينويسد: جامعه جهاني تنها با فهماندن اين مطلب به اسرائيليها كه آنها بايد هزينه بالايي را براي كشتار پي در پي مردم و نقض قوانين يبنالمللي پرداخت كنند، و تنها با فراتر رفتن از اعتراضات نمادين مثل احضار ديپلماتها و انجام اقدامات حقيقي مثل قطع روابط، ميتواند رژيم تروريستي را منزوي سازد.
اين نويسنده آمريكايي ميافزايد: همه آمريكاييها بايد با صداي بلند و واضح به رئيسجمهور اوباما بگويند ديگر هيچوقت نبايد از دستورات صهيونيستها پيروي كند. زيرا در غير اينصورت پيكره قدرت صهيونيستها كه همواره در حال فعاليت است به رژيم اوباما دستور ميدهد تا بار ديگر بر مسئله حمله به ايران تمركز كند.
اين در حالي است كه اقدامات كنوني رژيم اسرائيل با همدستي آمريكا، نشان دهنده اهداف پليدي است كه آنها براي خراب كردن توافقنامه ديپلماتيك ايران، تركيه و برزيل در سر دارند.
پتراس در انتهاي مقاله خود مينويسد: اين مقاله تقديم ميشود به شهداي شجاع كشتي ترك "مرمره آبي " كه در 31 مي 2010 به شهادت رسيدند و همچنين تقديم ميشود به 34 ملوان آمريكايي كه هشت ژوئن 1967 در ناو ليبرتي به قتل رسيدند؛ تمامي اين كشتهشدگان، قربانيان رژيم جنايتكار اسرائيل هستند.