آغاز حمل حضرت آمنه(س) به رسول خدا(ص)
سيد بن طاووس (ره) در "ألاقبال" گفت: در شب جمعه، دوازده شب مانده به آخر جمادي الآخر، حضرت آمنه بنت وهب(س) به وجود شريف رسول خدا(ص) حامله گرديد. بدين منظور، سزاوار است كه اين شب را با احياء نمودن به عبادات و طاعات الهي، تعظيم نمايند و آن را به خاطر رسول خدا(ص) بزرگ بشمارند.
شايان ذكر است كه حضرت عبدالله بن عبدالمطلب(ع) با راهنمايي هاي پدرش عبدالمطلب، با بانوي جليل القدر و شريف قريش، يعني آمنه دختر وهب بن عبد مناف ازدواج كرد و يك زندگي شيرين و صميمي را پايه گذاري نمود. و اين دو، مدتي در كنار يكديگر زندگي كردند و در همان ايام، نطفه وجود شريف رسول خدا(ص) در رحم مادرش حضرت آمنه(س) منعقد گرديد و عبدالله بن عبدالمطلب(ع) براي ديدار فرزند خويش روزشماري مي كرد و آن را بزرگترين و شيرين ترين لحظات عمرش مي دانست، وليكن به خاطر ضرورت اقتصادي خانواده، به همراه بازرگانان قريش براي تجارت، عازم شام شد و در بازگشت از شام، در يثرب (مدينه منوره) بيمار و پس از مدتي در همان جا بدرود حيات گفت و به آرزوي هميشگي خويش در ديدن نوزاد شريف خود نايل نيامد.
وي، دو ماه و به روايتي هفت ماه پيش از ميلاد مسعود رسول خدا(ص) وفات يافت و هنگامي كه رسول خدا(ص) به دنيا آمد، سايه پدر بر سرش نبود و در عوض، جد بزرگوارش حضرت عبدالمطلب از او نگه داري كرد و جاي خالي پدر را، براي او پر نمود.
محمد بن همام بن سهيل، معروف به ابوعلي بغدادي اسكافي در ششم ذي حجه سال 258 قمري ديده به جهان گشود.
پدرش ابوبكر، همام بن سهيل از شيعيان و از ارادتمندان امام حسن عسكري(ع) بود. وي نامه اي به محضر آن حضرت ارسال و درخواست كرد كه براي او دعا كند، تا خداوند بسبحان فرزندي به او عنايت كند كه نجيب و از دوستداران اهل بيت(ع) باشد. امام حسن عسكري(ع) در پاسخ وي فرمود: خداوند متعال براي او چنين فرزندي عنايت خواهد كرد.
به هر روي، با دعاي ويژه امام حسن عسكري(ع)، ابوعلي به دنيا آمد و همانند پدرش از دوستداران اهل بيت(ع) و از شيعيان مخلص گرديد.
رجال شناسان شيعه درباره وي گفته اند: هو شيخ اصحابنا و متقدمهم، له منزلة عظيمة، كثير الحديث، جليل القدر، ثقة.
ابوعلي از محدثين و دانشمندان شيعه اماميه در عصر غيبت صغري و نويسنده اثر گرانسنگ "كتاب الأنوار في تاريخ الأئمه عليهم السلام" بود.
سرانجام اين عالم فرزانه، در روز پنج شنبه 11 روز مانده به آخر جمادي الآخر، سال 336 قمري، در هفتاد و هفت سالگي بدرود حيات گفت.(1)
1- نك: رجال النجاشي، ص 379؛ خلاصة الأقوال (علامه حلي)، ص 246

وفات ابوعلي بن همام بغدادي - سال 336 هجري قمري
محمد بن همام بن سهيل، معروف به ابوعلي بغدادي اسكافي در ششم ذي حجه سال 258 قمري ديده به جهان گشود.
پدرش ابوبكر، همام بن سهيل از شيعيان و از ارادتمندان امام حسن عسكري(ع) بود. وي نامه اي به محضر آن حضرت ارسال و درخواست كرد كه براي او دعا كند، تا خداوند بسبحان فرزندي به او عنايت كند كه نجيب و از دوستداران اهل بيت(ع) باشد. امام حسن عسكري(ع) در پاسخ وي فرمود: خداوند متعال براي او چنين فرزندي عنايت خواهد كرد.
به هر روي، با دعاي ويژه امام حسن عسكري(ع)، ابوعلي به دنيا آمد و همانند پدرش از دوستداران اهل بيت(ع) و از شيعيان مخلص گرديد.
رجال شناسان شيعه درباره وي گفته اند: هو شيخ اصحابنا و متقدمهم، له منزلة عظيمة، كثير الحديث، جليل القدر، ثقة.
ابوعلي از محدثين و دانشمندان شيعه اماميه در عصر غيبت صغري و نويسنده اثر گرانسنگ "كتاب الأنوار في تاريخ الأئمه عليهم السلام" بود.
سرانجام اين عالم فرزانه، در روز پنج شنبه 11 روز مانده به آخر جمادي الآخر، سال 336 قمري، در هفتاد و هفت سالگي بدرود حيات گفت.