25   تیر در دفاع مقدس
*  جلسه مهم سران نظام  برای تصمیم‏گیری در مورد سرنوشت جنگ (1367 ش)
اشاره:
در ماه‏های آخر جنگ، حمایت جهانی از عراق به اوج رسید و آمریکائی‏ها، عملاً و به طور مستقیم وارد صحنه شدند. در این حال، علاوه بر آن‏که سیل کمک‏های مالی و تسلیحاتی از جانب فرانسه، روسیه، کویت، عربستان و دیگر هم پیمانان عراق، علیه ایران به کار گرفته می‏شد، عراقی‏ها نیز به طور وسیع مناطق مسکونی و جبهه‏ها را بمباران شیمیائی می‏کردند و مجامع بین‏المللی با سکوت خود این جنایات را تأیید می‏نمودند. در این میان،
حضرت امام خمینی(ره)، از همه این امور مطلع شدند و پس از کسب گزارش‏های مختلف، به این نتیجه رسیدند که قطعنامه 598 را بپذیرند، هرچند که این کار به تعبیر امام(ره) به منزله نوشیدن
 جام زهر بود. در نهایت، در روز 25 تیرماه 1367، جلسه مهمی با حضور سران سه قوه و اعضای مجلس خبرگان، شورای نگهبان و شورای عالی قضائی برای بررسی مسائل مهم کشور در نهاد ریاست جمهوری تشکیل شد. در این جلسه پیشنهادهائی از جمله وساطت الجزایر، سازمان کنفرانس اسلامی و پاکستان مطرح شد که مورد تصویب قرار نگرفت و در نهایت قرار بر این شد که پذیرش قطعنامه 598 رسماً به شخص دبیرکل سازمان ملل و با امضای رئیس جمهور وقت، اعلام شود. سرانجام در 26 تیرماه 1367، نامه ریاست وقت جمهوری اسلامی ایران مبنی بر پذیرش قطعنامه، توسط نماینده دائم ایران در سازمان ملل به دبیرکل سازمان در خانه او تسلیم شد و فردای آن روز به طور رسمی اعلام گردید.
*  شکست حملات ارتش بعث عراق در سومار (1367 ش)
* ارسال نامه سوم «صدام» به رئیس جمهور ایران پس از پایان جنگ (1369 ش)
* 25   تیر در گذر تاریخ
*  پناهندگی   محمدعلی  شاه قاجار به سفارت روس در پی تصرف تهران توسط مشروطه ‏طلبان(1288ش)
اشاره:
محمدعلی شاه قاجار پس از به دست گرفتن قدرت، همواره از روس‏ها حمایت می‏کرد و آنان نیز به او کمک می‏کردند. در جریان به توپ بستن مجلس نیز، فرمانده قشون ایران را لیاخوف روسی برعهده داشت. از این رو، وقتی که آزادی خواهان تهران را فتح کردند، محمدعلی شاه خود را دربرابر آنان ناتوان یافت و برای در امان ماندن از دست مشروطه‏طلبان، به سفارت روس پناه برد. لیاخوف روسی، فرمانده قزاقان که این موضوع را شنید، به حضور فرماندهانِ فاتح تهران رسید و شمشیر خود را به عنوان تسلیم، در مقابل آنان بر زمین نهاد. در ساعت
 چهار بعد از ظهر همان روزی که تهران فتح شد، جلسه مهمی با حضور پانصد تن از نمایندگان مجلس و بزرگان پایتخت و آزادی خواهان معروف در بهارستان منعقد گشت. این مجلس تاریخی که تحت عنوان
«مجلس عالی فوق‏العاده» انعقاد یافت، محمدعلی شاه را که به سفارت روس پناه برده بود، از سلطنت مستعفی شناخت و پسر او سلطان احمد میرزا ولیعهد را به سمت شاهنشاهی ایران اعلام کرد. بدین ترتیب دروه استبداد صغیر که یک سال و بیست و دو روز به طول انجامیده بود به پایان رسید. محمدعلی شاه، مدت 57 روز در سفارت روس پناهنده بود و سرانجام او را به خواری از ایران راندند و از آن پس در بندر اُدِسا در کنار دریای سیاه در کشور روسیه مسکن گزید.
*  استعفای دکتر مصدق از نخست وزیری و انتخاب
 قوام ‏السلطنه به این مقام توسط شاه (1331 ش)
اشاره:
دکتر محمد مصدق در روز 25 تیر ماه 1331 ش، با شاه ملاقات کرد و لیست وزیران خود را تسلیم محمدرضا پهلوی نمود. در این دیدار، مصدق از شاه درخواست کرد تا پست وزارت جنگ هم با او باشد. زیرا مدعی بود که نظامیان به حرف او اهمیت نمی‏دهند و در کارها، کارشکنی می‏کنند و با این وضعیت، دولت نمی‏تواند به فعالیت خود ادامه دهد.
شاه با واگذاری وزارت جنگ به مصدق موافقت نکرد و مصدق به خانه بازگشت و بدون مشورت با احدی، استعفای خود را برای شاه فرستاد. در نتیجه، شاه، قوام‏السلطنه را به نخست وزیری برگزید و او نیز در اولین روز زمامداری خود با انتشار اعلامیه‏ای، برخورد قاطع دولت با مخالفانش را اعلام نمود. اقدامات قوام که مورد حمایت همه جانبه شاه بود، مردم و علماء را به صحنه کشاند و سرانجام این وقایع، زمینه‏ساز حضور گسترده مردم در قیام تاریخی 30 تیر 1331 و بازگشت مصدق به قدرت گردید.
* آغاز هفته بهزیستی
اشاره:
تا پیش از پیروزی انقلاب، تشکیلات متمرکزی برای ارائه خدمات بهزیستی وجود نداشت. پس از پیروزی انقلاب، سازمان بهزیستی کشور در 24 تیر 1359 بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب اسلامی تشکیل شد و با تلاش مستمر شهید دکتر محمدعلی فیاض بخش، به ارگانی دولتی و کارآمد برای خدمت به محرومان و مستضعفانِ کشور تبدیل گردید. این سازمان، به منظور نیل به اهداف خود، با اتخاذ تدابیر لازم و حمایت‏های گوناگون از کودکان نیازمند، زنان و کودکان بی‏سرپرست و نیز ارائه خدمات توانبخشی به معلولان جسمی وذهنی، مبتلایان به بیماری‏های صعب العلاج، معتادان و ناسازگاران اجتماعی و همچنین پیشگیری از معلولیت‏ها و آسیب‏های اجتماعی و... با توجه به حفظ ارزش‏ها و کرامت والای انسانی و تکیه بر تعاون و همیاری مردم نیکوکار و همکاری‏های نزدیک روحانیون متعهد و سایر اقشار دلسوزِ کشور تلاش می‏کند.
* روز تأمین اجتماعی
اشاره:
سابقه تأمین اجتماعی در ایران به تصویب اولین قانون استخدامی کشوری در
 سال 1301 باز می‌گردد که طی آن، نظامی برای بازنشستگی به وجود آمد. در این قانون، سه اصل تأمین اجتماعی که عبارت بودند از فراهم نمودن “حقوق و تأمین خاص” برای کسانی که پس از خدمت، توانائی فعالیت خود را از دست می‌دهند، “مقرری خاص” برای کسانی که به علت حادثه‌ای، علیل و از کار افتاده شوند و “حمایت کارفرمایان” از خانواده هر مستخدم که فوت شود، به چشم می‌خورد. در اولین اقدام، طرح تشکیل “صندوق احتیاط کارگران راه‌آهن” در سال 1309 به تصویب دولت رسید. در این مصوبه، دولت تسهیلات خاصی را برای کارگران ضایعه دیده یا فوت شده در حین احداث راه‌آهن پیش‌بینی کرد. در سال 1315 “نظام‌نامه کارخانجات و مؤسسات صنعتی” برای کارگران بخش صنعت به تصویب هیئت دولت رسید. در سال 1325، قانون کار از تصویب هیئت دولت گذشت. طبق این قانون، کارفرمایان، علاوه بر اینکه مکلف به رعایت قانون بیمه کارگران بودند، بایستی
 دو صندوق شامل صندوق بهداشت (برای کمک به کارگر در مورد بیما‌ری‌هائی که ناشی از کار نباشد) و صندوق تعاون (برای کمک در امور ازدواج، عایله‌مندی، بیکاری،
 از کار افتادگی، بازنشستگی، حاملگی و غیره) را در هر کارگاه تشکیل می‌دادند. در سال 1328، وزارت کار رسماً تأسیس گردید و طبق
 ماده 16 قانون کار مصوب 17 خرداد 1328، مقرر شد صندوقی به نامه “صندوق تعاون و بیمه کارگران” برای معالجه و پرداخت غرامت کارگران تشکیل شود. در ادامه در اواخر
 سال 1331 و در دوره نخست وزیری دکتر محمد مصدق، “لایحه قانونی بیمه‌های اجتماعی کارگران” برای اولین بار به تصویب رسید و طبق آن سازمان مستقلی به نام “سازمان بیمه‌های اجتماعی کارگران” تأسیس شد. این سازمان مکلف و متعهد شد کمک‌ها و مزایای مقرر در لایحه را در مورد کارگران و کارمندانی که بیمه می‌شدند، اعمال کند. درپی مجموعه تحولات یادشده، به موجب تصویب‌نامه‌ای که در
فروردین 1342 به تصویب هیئت وزیران رسید، سازمان بیمه‌های اجتماعی کارگران به “سازمان بیمه‌های اجتماعی” تغییر نام یافت تا زیر نظر وزارت کار و امور اجتماعی به فعالیت خود ادامه دهد. “بیمه‌های اجتماعی روستائیان” در سال 1347 به تصویب رسید که در سال 1354 در سازمان تأمین اجتماعی ادغام شد. در سال 1351 با تصویب قانون تأمین خدمات درمانی مستخدمان دولت، “سازمان تأمین خدمات درمانی” تشکیل شد.‌ تشکیل وزارت رفاه اجتماعی، تحول دیگری بود که در سال 1353 روی داد. این وزارتخانه، تقریباً تمامی امور مربوط به بیمه درمان و رفاه اقشار مختلف جامعه را تحت پوشش خود قرار داد. در این میان، تصویب “قانون تأمین اجتماعی” در تیرماه 1354 و تشکیل “سازمان تأمین اجتماعی” را می‌توان آغازگر تحولی نو در نظام تأمین اجتماعی کشور دانست.
در سال 1355 با تصویب قانونی که منجر به انحلال
وزارت رفاه و تشکیل وزارت بهداری و بهزیستی شد، سازمان تأمین اجتماعی به “صندوق تأمین اجتماعی” تغییر نام داد و تعهدات و امکانات درمانی آن به وزارت بهداری و بهزیستی محول شد. اما این تغییر، چندان دوام نیاورد و با تصویب لایحه‌ای در شورای انقلاب در سال 1358، سازمان تأمین اجتماعی دوباره احیاء گردید. ‌
بعد از انقلاب با وقوع انقلاب اسلامی و تغییر قانون اساسی، مبحث “تأمین اجتماعی” به طور صریح به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران راه یافت. در
 اصل 29 این قانون آمده است: “برخورداری از
تأمین اجتماعی برای بازنشستگی، بیکاری، از کار افتادگی، بی‌سرپرستی، حوادث و سوانح و نیاز به مراقبت‌های بهداشتی و درمانی به صورت بیمه‌ای و غیربیمه‌ای، حقی است همگانی و دولت موظف است خدمات و حمایت‌های فوق را برای یکایک افراد فراهم نماید.” ‌ با این حال، تا سال‌های پایانی جنگ تحمیلی، تغییرات خاصی در حوزه تأمین اجتماعی صورت نپذیرفت و تنها استثناء را می‌‌توان تصویب قانون بیمه بیکاری در سال 1366 دانست. اما با شروع برنامه‌های توسعه، تأمین اجتماعی به صورت جدّی در دستورکار برنامه‌ریزان قرار گرفت. در همین راستا، در برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (1368 تا 1372)، دو دیدگاه بیمه‌ای (اشاره به مشارکت مردم) و دیدگاه حمایتی (اشاره به وظیفه دولت) مورد توجه قرار گرفت. در سال 1367 قانون بازنشستگی پیش از موعد بیمه‌شدگان به تصویب رسید که با کاهش سن و سابقه موردنیاز برای بازنشستگی، فشار مالی بسیار سنگینی را به صندوق تأمین اجتماعی وارد کرد. در سال 1368 با تصویب قانونی، ارائه تعهدات درمانی و اداره امور مراکز درمانی سازمان تأمین اجتماعی از وزارت بهداشت، منتزع و به سازمان تأمین اجتماعی واگذار شد. در برنامه دوم (1373 تا 1378)، نگاه جامع‌تری به مقوله تأمین اجتماعی وجود داشت. در این برنامه در قالب دو نظام حمایتی، یکی مبتنی بر اشتغال و بیمه (برای افرادی که توان کسب درآمد کافی و مشارکت در امر تأمین اجتماعی را دارند) و دیگری نظام حمایت‌های اجتماعی غیربیمه‌ای (برای افرادی که کم درآمد یا نیازمند هستند)، به سامان‌دهی نظام تأمین اجتماعی پرداخته شد. پس از آن، با تصویب قانون بیمه همگانی
خدمات درمانی در سال 1373، تحولاتی در نظام بیمه خدمات درمانی کشور پدید آمد که تأثیرات مهمی بر سازمان تأمین اجتماعی گذاشت. در همین راستا، در سال 1376 قالیبافان خانگی فاقد کارفرما و در
 سال 1379 رانندگان حمل ونقل بار و مسافر بین شهری، تحت پوشش این سازمان درآمدند.‌
* درگذشت روح الله داداشی ، قوی ترین مرد ایران (1390ش)
اشاره:
تاریخ تولد: ۱۳۶۰ محل تولد: کرج قد: ۱۸۸ سانتی متر وزن: ۱۲۵ کیلوگرم شغل: آزاد
نام مربی: علی داداشی ورزش های اولیه: کشتی، پرورش اندام در مسابقه قویترین مردان سال ۱۳۸۵ (از ۱۶ تا ۱۹ آبان ماه) در سالن سازمان آب و فاضلاب تهران برگزار شده از بین ۱۳۲ ورزشکار به مقام سوم رسید. مرحوم پهلوان روح الله داداشی در دوران فعالیت ورزشی خود ۷ دوره قهرمانی کرج، ۲ دوره قهرمانی تهران ، ۲ دوره قهرمان ایران در رشته پرورش اندام و در قویترین مردان، یک دوره چهارم ایران ، ۲ دوره سوم ایران، یک دوره قهرمانی کشور ، ۲ دوره قویترین مردان آهنین، یک دوره سوم جهان و
 یک دوره اول جهان را در کارنامه داشت.
روح الله داداشی،شامگاه شنبه 25 تیر در منطقه غرب کرج مورد حمله افراد شرور و ناشناس قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان
 شهید مدنی جهانشهر کرج دار فانی را وداع گفت. داداشی همزمان با میلاد حضرت علی (ع) در آسایشگاه کهریزک حاضر شد و ساعاتی را در کنار سالمندان و کودکان معلول سپری کرد، هنگام مرگ ۳۰ ساله بود. این قهرمان قویترین مردان ایران از ناحیه گلو و سینه مورد اصابت چاقو قرار گرفته بود و پس از انتقال به بیمارستان به علت شدت جراحات وارده جان به جان آفرین تقدیم کرد.
* جمشید رودباری در
 زد و خورد با مأموران انتظامی در خیابان لاله زار کشته شد(1351ش)
*  سناتور محمد عباسی در اثر سکته قلبی درگذشت(1354ش)
*   به مناسبت قتل سیدعبدالله بهبهانی مجلس شورای ملی و بازار تهران تعطیل شد و عزای عمومی اعلام گردید. (1289ش)
* 18 رمضان   در گذر تاریخ
* نزول کتاب مقدس زبور بر حضرت داود(ع)
اشاره:
زبور نام کتابی ‌است که بر اساس قرآن و روایات اسلامی، بر داوؤد از پیامبران بنی‌اسرائیل نازل شده‌است. زبور به زبان عبری است و سراسر اندرز و دعا و مناجات با
ایزد متعال و تجلیل مقام ربوبی است و پس از تورات نزول یافته‌است.
* وفات بانو «بدریه» ملقب به «ام‏کلثوم» دختر «ملاصدرا» از زنان فاضل و ادیب(1090 ق)
اشاره:
بانو بدریه مادر میرزاحسن لاهیجی و دختر ملاصدرای شیرازی ملقب به ام‏کلثوم از زنان فاضل، فیلسوف، ادیب و پرهیزگار سده یازدهم هجری به‏شمار می‏رفت. وی در سال ۱۰۱۹ق چشم به جهان گشود؛ علوم و فلسفه را نزد پدرش ملاصدرا فرا گرفت و در حدود سال ۱۰۳۴ق به ازدواج ملاعبدالرزاق لاهیجى مشهور به فیاض درآمد. بانو بدریه سپس نزد همسرش به ادامه تحصیل مشغول گردید تا آن‏که در اغلب علوم زمانه خود به مرتبه استادی رسید.
مى‏گویند که وى با علماء جلسات علمى برگزار مى‏کرده و با فصاحت و بلاغت با آن‏ها به بحث مى‏پرداخته است. او خواهر صدریه و زبیده و مادر میرزاحسن معروف به کاشفى (۱۱۲۱ق، صاحب کتاب‏هاى «شمع‏الیقین» و «زواهرالحکم») است. بانو بدریه سرانجام در هجدهمین روز از رمضان‏المبارک
 سال ۱۰۹۰ هجری قمری در سن ۷۱ سالگی روی در نقاب خاک کشید.
* درگذشت آیت ‏اللَّه سید مصطفی کاشانی(1337 ق)
اشاره:
آیت‏اللَّه سیدمصطفی کاشانی فرزند حاج سیدحسین، در کاشان دیده به جهان گشود و در اصفهان و نجف اشرف به مدارج علمی و مرجعیت شیعیان دست یافت. وی از اکابر
قرن چهاردهم هجری است که سال‏ها در تهران عهده دار ریاست علمیه و دارای مرجعیت عمومی بود. تمامی اوقات آیت‏اللَّه کاشانی در تأیید دین مبین اسلام و دادرسی مسلمین و اِعمال وظائف امر به معروف و نهی ازمنکر و اعلای کلمه حق و انجام وظائف علمی از قبیل تدریس و تألیف صرف گردید. او علوم مختلف را ابتدا نزد پدر خود آموخت و پس از وفات وی به اصفهان رفت. سپس به نجف اشرف مهاجرت نمود و در آن‏جا، حوزه‏ی درس او، مرجع استفاده‏ی افاضل گردید. این عالم فرزانه علاوه بر علم، در محاسن اخلاق بی‏نظیر و دارای قریحه‏ی شعری بود و دیوانی در مناقب و مراثی حضرات معصومین دارد. همچنین کتبی از قبیل تفسیر مختصر قرآن مجید، حاشیه‏ی ارشاد علامه، حاشیه‏ی شرائع و قاعده‏ی لاضرر و... از ایشان برجای مانده است. ایشان در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان 1337 ق در کاظمین وفات یافت و در جوار حضرت
 امام موسی بن جعفر(ع) مدفون شد.
* درخواست حکومت جمهوری توسط نهضت جنگل(1338 ق)
اشاره:
یونس معروف به میرزاکوچک، فرزند میرزابزرگ به سال ۱۲۹۸ق در شهرستان رشت محله استادسرا - به نقلی در حوالی روستای کسماء   در خانواده‏ای متوسط چشم به جهان گشود. وی سنین اول عمر را در مدرسه حاجی‏حسن واقع در صالح‏آباد رشت و مدرسه جامع به آموختن صرف و نحو و تحصیلات دینی گذرانید؛ چندی هم در مدرسه محمودیه تهران به‏همین منظور اقامت گزید.
 نهضت جنگل - به رهبری میرزاکوچک‌خان - از جمله مبارزات پرافتخار مردم مسلمان ایران بر ضد استعمار بیگانگان است که به مدت هفت سال و از شوال ۱۳۳۳ق تا
دوم ربیع‌الثانی ۱۳۴۰ق به طول انجامید.
میرزا در مراحل مختلف انقلاب مشروطیت فعالانه حضور داشت و در فتح قزوین شرکت نمود؛ اما پس از استقرار مشروطیت و به‏وجود آمدن حوادثی که ایران را دست‏خوش تغییر قرار دادند؛ نظیر قرارداد ۱۹۰۷م و تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ روس و انگلیس، کشیده شدن ایران به جنگ جهانی اول، حضور نیروهای روسی در گیلان و سایر نقاط کشور... زمینه‌های پیدایش نهضت جنگل به رهبری میرزاکوچک‌خان فراهم گردید. جنگلی‏ها هدف خود را «اتحاد اسلامی، اخراج نیروهای بیگانه، رفع بی‏عدالتی، مبارزه با خودکامگی و استبداد و برقراری دولتی مردمی» اعلام می‏کردند. این امر را در «روزنامه جنگل» نیز منعکس کردند. در همین راستا در روز یک‏شنبه ۱۶ خرداد ۱۲۹۹ش قوای جنگل با انتشار بیانیه‌ای تشکیل کمیته انقلاب سرخ ایران و الغاء اصول سلطنت و تأسیس
حکومت جمهوری را اعلام نمودند و
یک روز بعد کمیته انقلاب، هیئت دولت جمهوری (هیئت‌ اتحاد اسلامی) را معرفی کرد، که میرزا عنوان سرکمیسر و کمیسر جنگ را داشت.
*  16 جولای  در گذر تاریخ
* قتل  عام  خانواده سلطنتی روس در هنگامه انقلاب  بزرگ روسیه (1918م)
*  انفجار آزمایشی اولین بمب هسته‏ ای جهان در صحرای «آلاماگور دو» آمریکا (1945م)