وجود فساد اداري، مالي، سازماني و حتي جنسي نكته مشتركي است كه هنگام بررسي عملكرد رهبران صهيونيست در عرصه سياسي اين رژيم توجه هر كارشناس و صاحبنظري را به خود جلب ميكند و به جزئي لاينفك از زندگي سياسي اين افراد تبديل شده است.
به گزارش فارس، پايگاه اطلاع رساني المشهد الاسرائيلي به بهانه قضيه هاليلند كه سران و مقامات بلند پايه صهيونيست بسياري از جمله نتانياهو در آن دست داشتهاند و گفته ميشود، بزرگترين قضيه فساد و رسوايي در تاريخ رژيم صهيونيستي تلقي ميگردد، در مقالهاي با اشاره به اين فساد و تباهي ريشه در بسياري از اين رهبران دارد نگاهي به بارزترين و برجستهترين افراد مياندازد تا خواننده را بيش از پيش با واقعيت اين رژيم و سران آن كه تاكنون بر هيچكس پوشيده نبوده آشنا سازد.
اين پايگاه اطلاع رساني در اين باره مينويسد: طي چهارده سال اخير شاهد بروز مجموعه قضاياي فساد بزرگي در رژيم صهيونيستي بوديم كه در آنها چهرههاي برجسته و بارز اين رژيم دست داشتند، از جمله نمايندگان پارلمان كه احزاب آنها در راس قدرت بوده و هستند، مانند حزب تندرو و بنيادگراي ساش كه به حزب يهوديان شرقي نيز معروف است يا حزب ليكود كه چندين دوره قدرت را در اين رژيم در دست داشته و دارد و بهويژه رهبر اين حزب بنيامين نتانياهو كه پرونده بزرگي از جرايم و مفساد و رسواييها را به دنبال خود دارد.
المشهد تاكيد ميكند: نتانياهو در كسب اين پيشينه درخشان تنها نيست، بلكه هنگام بررسي اين مفاسد و رسواييها با ليست طويلي از نامها و شخصيتهاي صهيونيستي برخورد ميكنيم.
در ادامه، اين مقاله به بررسي پيشينه سران رژيم صهيونيستي پرداخته كه در ابتدا نام شيمون پرز قرار دارد. پرز رئيس كنوني رژيم صهيونيستي كه در نيمه دوم دهه نود به اتهام دريافت پول و اموال از شركتها و جمعيتهايي كه وجود خارجي نداشتند، در انتخابات 1996 شركت كرد و تمام اموال فوق را صرف تبليغات انتخاباتي خود كرد.
نفر دوم اين فهرست بنيامين نتانياهو نخست وزير رژيم صهيونيستي است، او در اولين دوره به قدرت رسيدن خود تحت بازجوييهاي سنگيني به اتهام دريافت پول و اموال از شركتها و جمعيتهاي موهوم (اما اين بار بسيار كلانتر از پرز جهت حضور در انتخابات) قرار گرفت، افزون بر اين كه پس از شكست خوردن در انتخابات 1999 به اتهام دو رسوايي بزرگ يعني دريافت هديه از دفتر رياست رژيم صهيونيستي و عدم واريز آن به خزانه اين رژيم و استفاده شخصي از اين اموال و قضيه دوم داشتن ارتباط با صاحب يك شركت حمل و نقل بينالمللي كه از نزديكان به تصميم گيرندگان سياسي رژيم نيز تلقي ميشد و دريافت رشوهاي كلان از وي تحت بازجوييهاي گسترده قرار گرفت، اما تمام اين قضايا را دادگاه مسكوت باقي گذاشت.
شخصيت بعدي اين فهرست ايهود باراك ميباشد، همچون نتانياهو و پرز، وي نيز در قضاياي فسادي چون دريافت رشوه و خرج اين اموال براي مبارزات انتخاباتي از زماني كه در سال 1999 پست مسئوليت دفتر رياست رژيم صهيونيستي را احراز ميكرد تا حال حاضر كه وزير رفاه از حزب عمل است، دست داشته است.
المشهد در ادامه مطلب خود مينويسد: با اين كه انتخابات داخلي حزب ليكود در اواخر سال 2002 زمينهساز انتخابات پارلماني سال 2003 نيز بود، اما اين انتخابات برملا سازنده ليست طويلي از مفاسد در ميان سران رژيم صهيونيستي گرديد، چون به ليست ليكود افرادي راه يافته بودند كه ارتباط آنها با باندهاي فساد و جنايت انكار ناپذير مينمود، به همين دليل ملاحظه ميكنيم طي دوره پارلماني 2003 تا 2006 تحقيقات و بازجوييهاي گستردهاي با 23 شخصيت سياسي صهيونيست انجام شد كه اكثر آنها از حزب ليكود و در سطوح مختلف حزبي بودند، ازمهمترين اين افراد بايد از آريل شارون نام برد كه به همراه دو پسرش اومري و گيلاد متهم به دريافت دو ميليون دلار به عنوان رشوه و تسهيلات مالي بودند، وي به دليل سكته و افتادن در بستر بيماري در سال 2006 تاكنون نتوانسته در دادگاه حضور يابد، اما پسر بزرگش اومري به اتهام دريافت اموال غيرقانوني براي تامين تبليغات انتخاباتي به نه ماه زندان محكوم شد و برادرش گيلاد همچنان متهم به دست داشتن در قضيه فساد بزرگتري است و تحت پيگرد قرار دارد.
از ديگر افراد موجود در اين ليست ميتوان به آويگدور ليبرمن رئيس حزب اسرائيل بيتنا (اسرائيل خانهما) و وزير خارجه كنوني رژيم صهيونيستي اشاره كرد، كه از حيث تحت بازجويي بودن بر رئيس پيشين حزب شاس يعني "آريه درعي " نيز پيشي گرفت و از سال 2002 تاكنون تحت بازجويي گسترده به اتهام دست داشتن در قضاياي فسادي است كه "خطرناك " نيز عنوان شده است. اين بازجوييها از نيمه اول سال 2009 شكل بسيار جديتري به خود گرفته، چون صحبت از دريافت ميليونها دلار رشوه از شركتهاي موهوم و بدون موجوديت خارجي و ارتباط با باندهاي فساد بينالمللي كه حتي نام برخي از كشورها مانند روسيه و قبرس نيز در آن مشاهده ميشود و پولشويي در جريان است و با اين كه پليس رژيم صهيونيستي اعلام كرده است، لايحه اتهام وي را به دادگاه عالي عدالت تقديم خواهد كرد، اما مشاور حقوقي اين رژيم همچنان از پذيرش اين لايحه طفره ميرود.
اين مقاله درباره آريه درعي رهبر سياسي پيشين حزب شاس كه برجستهترين شخصيت اين حزب نيز تلقي ميشود اينگونه مينويسد: وي با وجودي كه پستهاي بيشماري را در اسرائيل احراز ميكرد، به دليل محكوميت به دست داشتن در قضاياي بزرگ فساد و ارتشا به بيش از دو سال و نيم زندان محكوم شد كه به نظر ميرسد با اتمام دوره محكوميتش به زودي و دوباره وارد عرصه سياسي شود.
از ديگر افرادي كه ميتوان به آن اشاره كرد آبراهام هرشزون از شخصيتهاي مهم حزب ليكود ميباشد كه بعدها به حزب كاديما پيوست و يك سال پيش به جرم اختلاس از جمعيتهاي صهيونيستي كه خود تاسيس كرده بود و صندوق جمعيتهاي صهيونيستي تابع احزاب راستگرا به پنج سال زندان محكوم شد.
"شلومو بنزري " از بارزترين شخصيتهاي حزب شاس ميباشد كه بهدليل دست داشتن در قضاياي فساد (هنگامي كه پست وزرات صنايع و بازرگاني را احراز ميكرد) اكنون محكوميت چهار ساله خود در زندان را طي ميكند.
اين مقاله تاكيد ميكند: روساي رژيم صهيونيستي نيز از اين دايره فساد و تباهي خارج نبودند، چراكه آيزر وايزمن مجبور شد پس از برملا شدن قضيه دريافت اموال كلان از دوستان ثروتمندش بدون اطلاع دادن اين امر به دواير اداري و حكومتي از مقام خود كناره گيري كند.
و در انتهاي اين فهرست "موشه كتساو " قرار دارد كسي كه جانشين وايزمن شد تا قدرت را در رژيم صهيونيستي بدست گيرد، اما به دلايل رسواييهاي جنسي كه تجاوز به كارمندان دفترش را دربرميگرفت، از مقام خود با تعليق صلاحيتهايش در ابتداي سال 2007 كنارهگيري كرد و رسيدگي به اتهامات وي در جريان است.
المشهد در پايان تاكيد ميكند: اين تنها نام بخشي از اين سران و رهبران است و به معناي محدود شدن اين مفاسد به افراد نامبرده فوق نيست، بلكه نگاهي گذرا به تاريخچه عملكرد تمام مقامات رژيم صهيونيستي ما را به اين نكته رهنمون ميسازد كه فساد در انواع و اقسام آن فصل مشترك تمام اين رهبران است.