* 10 تیر در گذر تاریخ

* مرگ «سلطان مسعود میرزا»معروف به «ظلُّ السلطان»حاکم ظالم اصفهان (1297 ش)
اشاره:
سلطان مسعود میرزا، فرزند ارشد ناصرالدین شاه قاجار
 در حدود سال 1228 ش به دنیا آمد. وی سه سال از مظفرالدین شاه بزرگ‏تر بود ولی چون مادرش
از خاندان قاجاریه نبود، به ولایتعهدی منصوب نگشت. مسعود میرزا در ابتدا با لقب یمین الدوله، حکومت مازندران
 و استرآباد و سپس فارس و اصفهان را به عهده گرفت
تا این که لقب ظلُّ السلطان یعنی سایه پادشاه را اخذ کرد.
 در زمان حکومتش بر فارس، به خاطر ظلم فراوان، عزل شد ولی مدتی بعد به اصفهان رفت و تا 34 سال بعد
 با ستم حکمرانی نمود. ظل السلطان قشون مجهز و منظمی پدید آورد و با باج‏گیری و اخذ مالیات‏های سنگین
 از رعیت، ثروتی افسانه‏ای گرد آورد که به اعتراف خودش،
 برای ده نسل پس از او کافی بود. وی، املاک مردم را با زور و قهر، غصب و تصرف می‏کرد و شورش‏ها را
با سنگدلی سرکوب می‏نمود. در حدود سال 1259ش که
 به اوج قدرت رسیده بود، به پشتوانه ارتش محلی خود،
 اوامر حکومت مرکزی را نادیده می‏انگاشت و
 در سال 1261 به ناصرالدین شاه پیشنهاد کرد که حاضر است
 در ازای دریافت مقام ولایتعهدی، مبلغ هنگفتی پیشکش نماید. وی اندکی بعد به فکر تصاحب سلطنت افتاد و تا پایان عمر در صدد یافتن آن بود. هرچند که
 هیچ‏گاه به این آرزوی خویش نرسید. ظل السلطان افزون بر بیست و یک هزار سرباز در اختیار داشت و اصرار می‏کرد تا وزارت جنگ به او واگذار شود.
 وقتی که خبر مظالم او به گوش ناصرالدین رسید،
 شاه قاجار درصدد سفر به اصفهان و بررسی اوضاع آنجا
 برآمد. در این هنگام ظل السلطان بیمناک به تهران آمد و به شاه و درباریان هدایای نفیس تقدیم نمود.
 با این همه، شاه پس از مدت کوتاهی، با صدور فرمانی،
او را از سراسر قلمرو حکومتی غیر از اصفهان برکنار نمود. او در تمام دوران سلطنت مظفرالدین شاه
 نیز حاکم اصفهان بود و با مشروطه‏خواهان به شدت برخورد می‏کرد. از دیگر کارهای جنون‏آمیز او، تخریب آثار
 و ابنیه‏های با ارزش دوران صفوی در اصفهان بود
تا شاه به این شهر توجهی نداشته باشد و او مطلق العنانِ آن
 دیار گردد. مسعود میرزا در اواخر عمر مدتی را در اروپا
گذراند تا این که پس از دچار شدن به اختلال حواس، در دهم تیر ماه 1297ش برابر با 22 رمضان 1336 ق در حدود هفتاد سالگی به کام مرگ افتاد.

* رحلت عالم ربانی سید العلماء و المجتهدین آیت الله«سید حسن
 موسوی بجنوردی» (1354ش)
اشاره:
سید العلماء و المجتهدین آیت الله میرزا حسن موسوی بجنوردی
 معروف به سیدآقا بزرگ در سال 1274 ش (1315 ق) در یکی از روستاهای توابع بجنورد در استان خراسان
به دنیا آمد و همان جا نشو و نما یافت. وی سپس
به مشهد رفت و علوم عقلی و نقلی را نزد استادانی همچون شیخ آقا بزرگ حکیم، میرزا محمد آیت‏الله‏زاده خراسانی
 و ادیب نیشابوری اول فرا گرفت. پس از آن در 27 سالگی
 برای استفاده از حوزه علمی نجف رهسپار عراق شد و
 در محضر عالمان بزرگی همچون سید ابوالحسن اصفهانی،
 میرزای نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی به تکمیل تحصیلات پرداخت. سید آقا بزرگ با حافظه شگرف و احاطه گسترده‏ای که
 بر ادبیات فارسی و عربی، حکمت، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول و اغلب رشته‏های معارف اسلامی و فلسفه آن
 داشت، به زودی به عنوان یکی از برجسته‏ترین مدرسان و
 مجتهدان حوزه نجف، مشهور گشت، چنان که
 پس از درگذشت آیت الله بروجردی در سال 1340 ش،
 مرجعیت عامه او برای شیعیان جهان مسلم شد؛
 ولی چون فیلسوفی آزاد و فقیهی آزاداندیش بود، خود را
 از مرجعیت کنار کشید و با فروتنی و آزادگی خاص خود،
 به تحقیق، تألیف و تدریس گرایید.
 آیت الله بجنوردی برای آموزش اجتهاد، روش جدیدی
 ایجاد کرد که بر پایه آن، یک قاعده فقهی را مطرح می‏نمود و پس از شرح مستندات و تاریخچه شکل‏گیری آن قاعده، آن را با مصادیق خارجی تطبیق می‏داد.
 این روش در آموزش و پیشرفت فضلاء بسیار مؤثر بوده است. ایشان این روش را در کتاب القواعد الفقهیه در هفت جلد نگاشت که مهم‏ترین و مفصل‏ترین کتابی است که در قواعد فقهی شیعه نوشته شده است.
آیت الله بجنوردی در نجف حوزه درسی پر رونقی
 داشت و با مراکز علمی جهان اسلام از قبیل
جامع الأزهر مصر نیز در ارتباط بود. از وی آثار دیگری بر جای مانده که قَولُنافی الحکمة، یکی از بهترین شرح‏ها بر اسفار مُلاصدرا، مُنتَهی الاصول، حاشیه بر عروةُ الوثقی
 و ذَخیرَةُ المَعاد از آن جمله‏اند. سرانجام این فقیه برجسته
 و عالم بزرگ در دهم تیرماه 1354شمسی
برابر با بیستم جمادی الثانی 1395ق در هشتاد سالگی در نجف بدرود حیات گفت و در جوار آرامگاه استادش، سید ابوالحسن اصفهانی به خاک سپرده شد.

* روز صنعت و معدن

* هوشنگ تیزابی
در برخورد مسلحانه با مأمورین انتظامی
 به قتل رسید(1352ش)


* ورود انواع پارچه نخی و
 الیاف مصنوعی آزاد شد(1354ش)

* نام سناتورها و نمایندگان
دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی از تهران اعلام شد. (1354ش)

* جعفر شریف امامی سناتور اول تهران و منوچهر آزمون وکیل اول تهران شدند

* نورمحمد ترکی صدراعظم افغانستان در مورد روابط ایران و کشورش سخن گفت و اضافه کرد کلیه قراردادهای سابق به قوت خود باقی است(1357ش)


* 3 رمضان در گذر تاریخ

* مرگ «مروان بن حکم»
 بانی سلسله‏ مروانی بنی‏امیه و
 دشمن سرسخت اهل ‏بیت(65 ق)
اشاره:
مروان بن حکم بن ابی العاص، در سال دوم هجری متولد شد. پدرش لعن شده‏ پیامبر اسلام بود که او را
 از مدینه اخراج کرد. در زمان عثمان به دربار
 راه یافت و به خلیفه بسیار نزدیک گردید.
 او پس از مرگ معاویه‏ دوم به خلافت رسید و دولت اموی
 در خاندان آل مروان جریان یافت. مروان، آدمی منافق، مزوَّر، مکار و خبیث بود. مدت خلافت وی در حدود 10 ماه
 به طول انجامید. مروان همسر یزید را به زنی گرفت و به دست او هم کشته شد، زیرا به یزید توهین کرده بود. مروان یکی از دشمنان سرسخت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) به شمار می‏رود که ظلم فراوانی به این خاندان
 روا داشت.

* رحلت عالم کبیر «شیخ مفید»
 فقیه نامی و متکلم شهیر مسلمان
اشاره:
ابوعبدالله، محمد بن محمد بن نُعمان معروف به شیخ مفید،
 عالم نامی، از مراجع شیعه، فقیه، متکلم، متوفی و مدفون در بغداد، در یازده ذیقعده‏ی سال 336 ق
در روستائى در ده فرسنگی شمالِ بغداد به دنیا آمد.
وی در آن جا رشد و نمو کرد و تحصیلات مقدماتی را
 در زادگاه خود فرا گرفت؛ سپس برای تکمیل معلومات خود
 به بغداد رفت. شیخ مفید در مکتب ابن قولِوِیه و شیخ صدوق
 و ابوغالب رازی و ابن جنید کسب علم نمود و
 به درجه‏ی اجتهاد رسید. از جمله شاگردان وی، سیدرضی و سیدمرتضی، شیخ طوسی، ابوالفتح کَراجَکی و نجاشی بوده‏اند. در آن زمان بغداد مرکز علوم اسلامی بود و در فقهِ مذاهب اربعه، مکتب شیخ مفید رونق داشت. شیخ مفید در جهت تقویت تشیع زحمت بسیار کشید. او از پایه گذاران علم کلام و اصول فقه استدلالی و منطقی به شمار می‏رود. تلاش علمی این عالم ربانی تا آن اندازه وسیع و گسترده بود که دانشمندان اهل‏تسنن به او لقب مفید دادند. آثار وی عبارتند از: الارشاد، الاختِصاص، امامَت امیرالمؤمنین و کشفُ السَّرائر و کتب دیگر. در احوال او نوشته‏اند که شب‏ها مختصر می‏خوابید، باقی را به نماز یا مطالعه یا تدریس و یا تلاوت قرآن مجید می‏گذراند.
شیخ مفید از جمله کسانی است که توقیعات و
 نامه‏های مختلفی از ناحیه‏ی مقدسه‏ی صاحب الامر(ع) با عباراتی چون: السلام علیک ایها الوَلیُّ المَولی المخلصُ فی الدین، المخلص فینا... به او ارسال می‏شد. او را
در پایین پای امام هفتم(ع) درکنار استادش ابن قولِوِیه
 به خاک سپردند.

* درگذشت «ابن خَشّاب» محقق و نویسنده‏ ی مسلمان(567 ق)
اشاره:
ابومحمد عبدالله بن احمد معروف به ابن خَشّاب
 در سال 492 ق در عراق به دنیا آمد واز کودکی
 به فراگیری علوم رایج زمان خود پرداخت.
 ابن خَشّاب به تدریج در رشته‏های منطق، حدیث، ادب، نحو و لغت مهارت یافت و به تألیف کتب متعدد
 همت گماشت. شخصیت علمی ابن خشاب از اعتباری کم نظیر
 برخوردار است و به این سبب او را علامه، حُجَّتِ عَرَب
 و حجتُ الاسلام خوانده‏اند. ابن‏خشاب در قرائت قرآن
 و فهمیدن قرآن مجید، سرآمد قاریان عصر خود محسوب می‏شد و قرآن را با قرائت‏های گوناگون
 از حفظ داشت. ابن خشاب با مردم فرو دست بسیار فروتنانه
 رفتار می‏کرد اما در برابر فرمانروایان و اشراف، تکبُّر نشان می‏داد. افزون بر استادی در زبان عرب، نحو، لغت، تفسیر، حدیث، نسب‏شناسی و... در ادب، شعر، منطق، حساب، هندسه و... نیز مهارت داشت. از او تألیفات ارزشمندی
 بر جای مانده است که تواریخ میلادُ الائِمة و وَفَیاتِهِم، مسائلٌ فی النَّحو و القصیدَةُ البدیعیّة و... از آن جمله‏اند. ابن خشاب ثروت خود را که مجموعه‏ای از کتب نفیس بوده، وقف طالبان علم کرد اما اکثر آن‏ها به تاراج رفت.

* وفات علامه محمدحسین
 نجفی روحانی معاصر (1409ق)
اشاره:
آیت ‏الله علامه شیخ محمدحسین نجفى عاملى دوران کودکى را
 در نجف همراه با پدر سپرى کرد و سپس در معیت خانواده
به ایران مراجعت و بعد از مدت کوتاهى در همان آغاز جوانى
 براى ادامه تحصیل به نجف عزیمت نمود. حدود سى سال
در نجف اشرف در خدمت اساتید فقه و اجتهد و علوم و
 معارف دین به تحصیل پرداخت. آیت‏الله نجفى عاملى مدت بیست سال از محضر آیات عظام آقا سیدابوالحسن اصفهانى و آقا میرزاحسین نائینى و آقا ضیاءالدین عراقى و آقا شیخ محمدحسین غروى استفاده برده است و
 به درجه‏ اجتهاد مفتخر گردید.
 وى در معقول از محضر آقا شیخ‌مرتضى طالقانى و آقا حسین بادکوبه‏اى و در علم رجال و حدیث
 از محضر آقا شیخ‌على زاهد قمى بهره برد.
سایر علوم دین و سطوح عالیه را از محضر اساتیدى چون آیات آقا شیخ‌عبدالحسین رشتى، آقا میرزاعلى ایروانى
 صاحب حاشیه، آقا میرزاابوالحسن مشکینى، آقا شیخ محمدحسین
 تهرانى، آقا شیخ‌شعبان رشتى و سایر آیات نجف اشرف
 استفاده نمود.
پیش از تشرف به نجف، مقدارى از سطوح عالیه را از محضر پدر خود و نیز آیت‏الله سیدحسن مدرس
 در تهران بهره‏مند شد. آیت‏الله نجفى عاملى در طول اقامت خود در نجف به تدریس و تربیت طلاب علوم دینى
 مشغول بود. بعد از گذشت دو سال از رحلت استاد خود یعنى آیت‏الله العظمى اصفهانى به ایران عزیمت نمود و
 در تهران اقامت گزید. از وى تألیفاتى در موضوعات مختلف
به‌صورت مخطوط باقى مانده است. این عالم بزرگوار در عصر روز سوم ماه رمضان سال ۱۴۰۹ق با داشتن عمرى
 قریب به نود سال دار فانى را وداع گفت. طبق وصیت علامه،
پیکر و‌ى به مشهد منتقل شد و در جوار حضرت امام رضا (ع)
 به خاک سپرده شد.

* 1 جولای در گذر تاریخ

* حمله سپاهیان فرانسه به مصر
به فرماندهی ناپلئون بُناپارت (1798م)

* وقوع جنگ اول تریاک
بین چین و انگلستان (1839م)

* تشکیل «جمهوری فدرال کانادا» و
 روز ملی و استقلال «کانادا» (1867م)

*  مرگ خانم «هارْیِت بیچراستو»
بانوی نویسنده مشهور آمریکائی

* آغاز نبرد خونین «سومْ»
در جریان جنگ جهانی اول (1916م)

*  روز استقلال کشورآفریقائی «سومالی» از استعمارگران اروپائی

*  روز ملی و استقلال کشور آفریقائی «رواندا» از استعمار بلژیک (1962م)

* روز ملی و استقلال کشور آفریقائی «بروندی» از استعمار بلژیک (1962م)

*  باز گرداندن حاکمیت بندر «هُنگ کُنگ» از استعمار انگلستان به چین (1997م)