آغاز اولین جنگ اعراب و اسرائیل پس از اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی (1948م)
|
به دنبال توطئههای بینالمللی برای اشغال سرزمین فلسطین و تشكیل یك دولت یهودی، سرانجام مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 29 نوامبر 1947م پیشنهاد تقسیم فلسطین را تصویب نمود. از تاریخ تصویب طرح تقسیم فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل متحد تا اعلام تشكیل حكومت اسرائیل كمتر از شش ماه به طول انجامید. در این فاصله نیروهای انگلیس كه قیمومیت منطقه را برعهده داشتند، فلسطین را ترك كردند و تشكیلات نظامی یهودیان كه در سالهای جنگ جهانی دوم و بعد از آن شكل گرفته بود به تدریج جای آنان را گرفتند. اعراب فلسطین، سازمان نظامی واحد و متشكلی نداشتند و به همین جهت، با اینكه در اكثریت بودند، در این مرحله، بازی را باختند. سرانجام حكومت نژادپرست اسرائیل در14 مه 1948م همزمان با خروج آخرین سربازان انگلیسی از فلسطین، پا به عرصه وجود نهاد و رژیم ننگین صهیونیستی در سرزمینی غصبی و با حمایت ابرقدرتهای زمان، بر جهان و منطقه تحمیل شد. به دنبال اعلام موجودیت اسرائیل، نیروهای كشورهای عربی متشكل از مصر، سوریه، لبنان و اردن، از جنوب، شمال و شرق وارد سرزمینهای اشغالی فلسطین شدند و به جنگ با نیروهای مسلح دولت جدید اسرائیل پرداختند. اسرائیلیها در آن زمان نیروی مجهزی در اختیار نداشتند و اگر كشورهای عرب، با هماهنگی و استفاده از تمام امكانات خود وارد میدان میشدند، شاید دولت اسرائیل در نطفه خفه میشد، ولی كشورهای عرب فقط قسمتی از نیروی خود را برای باز پس گرفتن فلسطین به كار گرفتند و عدم هماهنگی بین آنها موجب شد اسرائیلیها فرصت پیدا كنند و به تدریج، نیروهای خود را تجهیز كرده و با حملات موضعی، قوای اعراب را تحلیل برده و عقب برانند. در این میان، تنها نیروهای اردنی قسمتی از خاك فلسطین را در ساحل غربی رود اردن به تصرف خود درآوردند و قسمت قدیمی شهر بیتالمقدس را تصرّف كردند. پس از مدتی، سازمان ملل متحد تحت فشار امریكا، از ژانویه 1949م برای اعلام آتش بس و ترك مخاصمه بین اعراب و اسرائیل وارد میدان شد و كشورهای عرب را وادار به امضای قرارداد ترك مخاصمه با اسرائیل نمود. امضای این قراردادها هر چند متضمّن شناسایى اسرائیل از طرف كشورهای امضا كننده نبود، با این حال موقعیت رژیم صهیونیستی را تثبیت كرد و موجبات پذیرفته شدن این دولت غصبی به سازمان ملل در یازدهم مه 1949م و شناسایى آن از طرف اكثریت اعضای این سازمان را فراهم ساخت. رژیم صهیونیستی در جریان اولین جنگ اعراب و اسرائیل، علاوه بر حدود تعیین شده در طرح تقسیم فلسطین، بیش از شش هزار كیلومتر مربع از سرزمینهایى را كه برای دولت عربی فلسطین در نظر گرفته شده بود اشغال كردند، به طوری كه هنگام پذیرفته شدن رژیم صهیونیستی به عضویت سازمان ملل، این رژیم به جای 57 درصد پیشبینی شده در طرح، بیش از 77 درصد اراضی فلسطین را در تصرف خود داشت. این غده سرطانی در سالها و دهههای بعد، با كشتار و آواره ساختن فلسطینیان، حضور نامشروع خود را ادامه داد و با حمایت قدرتهای بزرگ سعی در اشغال هرچه بیشتر مناطق فلسطینی دارد كه در این میان از هرگونه جنایت و آدمكشی دریغ نمیكند.