* 18  فروردین دردفاع مقدس
* اخراج هزاران ایرانی مقیم عراق توسط رژیم بعث این کشور (1359 ش)
اشاره:
در چنین روزی، رژیم بعثی عراق که خود را برای حمله وسیع و سراسری به ایران آماده می‏کرد عده بی‏شماری از ایرانیان مقیم این کشور را
به وسیله کامیون تا مرز آورده و آنها را به همان وضع رها نمود.
صدام، از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بغض و کینه خود را نسبت به ایران اسلامی آشکار می‏ساخت و به طور آشکار و پنهان، در صدد تعرّض
به انقلاب اسلامی برآمد.
وی ابتدا ستون پنجم خود را برای اقدامات تخریبی به شهرهای مختلف ایران به ویژه نقاط مرزی مانند خرمشهر، آبادان و اهواز اعزام کرد.
همچنین از اوائل سال 1358، هزاران ایرانی
تبعه عراق را از جوار اماکن متبرکه نجف، سامرا، کربلا و کاظمین به طرز رقّت انگیزی اخراج و اموالشان را مصادره نمود.
در همین راستا، در چنین روزی، رژیم بعثی عراق که خود را برای حمله وسیع و سراسری به ایران آماده می‏کرد عده بی‏شماری از ایرانیان مقیم این کشور را
به وسیله کامیون تا مرز آورده و آنها را به همان وضع رها نمود. در این حال، مقامات محلی ایران،
از رانده شدگان به عنوان مهمان جمهوری اسلامی استقبال کردند و امکانات رفاهی برای آنان فراهم نمودند.
اخراج ایرانیان و شیعیان در روزهای بعد نیز ادامه یافت و صدها هزار نفر در این جریان بی‏خانمان و آواره شدند. در همین حال، وزیر امور خارجه عراق طی نامه‏ای به
دبیر کل سازمان ملل متحد با استناد به روحیه توسعه‏طلبی دولت ایران، خواستار خروج ایران از
سه جزیره عربی ابوموسی و تنب کوچک و بزرگ شد.
در روزها و ماه‏های بعد، تعرضات رژیم بعث
با حمایت بیگانگان رو به افزایش نهاد تا اینکه در
31 شهریور 1359، جنگ هشت ساله‏ای را به
ایران اسلامی تحمیل نمود.
*  بمباران شدید شیمیایی مواضع ایران توسط دشمن بعثی (1366 ش)
اشاره:
همزمان با آغاز عملیات کربلای 8 توسط
رزمندگان جان برکف اسلام، دشمن به گونه‏ای بی‏سابقه
علیه رزمندگان مستقر در خرمشهر، به بمباران و گلوله‏باران شیمیایی با گلوله‏های توپ، خمپاره و حتی موشک‏های کاتیوشا اقدام نمود که به شهادت و مصدوم شدن شماری از خداجویان سپاه توحید منجر گشت.
این بمباران وحشیانه با اعتراض شدید و
شکایت جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل متحد مواجه گردید و ایران خواهان اعزام گروه کارشناسی سازمان ملل متحد شد.
به دلیل پایداری و تأثیر بیشتر عوامل به کار گرفته شده در سلاح‏های شیمیایی، تیم کارشناس اعزامی
از سازمان ملل، که ده روز پس از حمله، وارد منطقه شد، موفق گردید نوع عوامل به کار گرفته شده را تشخیص دهد. با این حال همانند گذشته بی‏اعتناء
از کنار این حادثه و حوادث بعد از آن گذشتند؛
تا این که ابعاد گسترده و پیچیده‏تر عواقب شوم کاربرد
سلاح‏های شیمیایی، دامنگیر مردم مسلمان و
بی‏گناه حلبچه،  روستاهای اطراف آن و مردم کردستان عراق شد.
* شهادت شهید سیدمحمدحسن احمدی (1361ش)
اشاره:
شهید سیدمحمدحسن احمدی، دوم اردیبهشت‌ماه ۱۳۳۴ در خانه‌ای از سادات فراشبند چشم به جهان هستی گشود. در سن هفت سالگی به مدرسه رفت و با ادامه‌ تحصیل موفق به اخذ دیپلم شد. بعد از دو سال به استخدام آموزش و پرورش درآمد.
شهید احمدی به‌همراه چهار تن دیگر از برادران پس از اتمام درس دانش‌سرای مقدماتی، برنامه‌ کلاس آموزش نماز را در زمان طاغوت در مدرسه شروع نمود. در اوقات فراغت، دانش‌آموزان را به اردوهای تفریحی - زیارتی دعوت می‌کرد و در هنگام اوج‌گیری مبارزات انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) به‌همراه پدر بزرگوارش در تظاهرات شرکت کرده و از پیشتازان مردم بودند.
او که در محضر پدر درس ایثار و تقوی آموخته بود و قرآن روشنی‌بخش راهش بود، با شروع جنگ تحمیلی تصمیم گرفت به‌خاطر پاسداری از میهن به جنگ ابرقدرت‌ها برود تا مشت محکمی به دهان یاوه‌گویان زند.
بعد از مدتی که از حضورش در جبهه می‌گذشت و دوشادوش دیگر رزمندگان می‌جنگید، ستاره‌ بختش درخشیدن گرفت و در عملیات فتح‌المبین در منطقه‌ فکه به شهادت رسید.

* 18  فروردین در گذر تاریخ
*  شهادت «سید ابوالحسن
آل رسول شمس آبادی» به دست گروه مهدی هاشمی در اصفهان (1355 ش)
اشاره:
آیت‏الله سیدابوالحسن آل رسول معروف به شمس آبادی در سال 1286 ش (1327 ق) در خانواده‏ای عالم و روحانی در اصفهان دیده به جهان گشود.
وی پس از فراگیری تحصیلات مقدماتی علوم اسلامی در زادگاه خود، در 25 سالگی عازم نجف اشرف گردید و از محضر درس خارج بزرگانی همچون سیدابوالحسن اصفهانی، آقاضیاء الدین عراقی، سیدجمال الدین گلپایگانی، سید عبدالهادی شیرازی و سیدمحسن حکیم کسب فیض نمود.
سیدابوالحسن پس از دوازده سال اقامت در نجف و اخذ مدارج عالی علمی، راهی اصفهان شد و به تدریس و ارشاد مردم همت گماشت. آیت‏الله شمس آبادی از روحانیونی بود که در سال 1342، وفاداری خود را
به نهضت حضرت امام اعلام کرد.
ایشان در تأسیس و گسترش انجمن مددکاری ویژه ایتام، سازمان ابابصیر ویژه نابینایان و حسینیه اصفهانی‏ها در مشهد و کربلا نقش بسزائی داشت.
همچنین شرح صحیفه سجادیه، اشعار در مراثی و مناقب اهل بیت (ع) و موعظه ابراهیم از آثار علمی
این عالم ربانی می‏باشند.
آیت‏الله شمس آبادی سرانجام یک روز پس از بازگشت از سفر حج در سپیده دم هجدهم فروردین 1355 ش
درراهِ رفتن به مسجد جهت اقامه نماز جماعت، توسط باند جنایتکار مهدی هاشمی ربوده شد و به طرز فجیعی
به قتل رسید و جسدش را در اطراف اصفهان رها ساختند. جسد ایشان پس از کشف شدن، با تشییع باشکوه مردم، در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
* آزادی «امام خمینی(ره)» پس از ده ماه بازداشت و تحت نظر بودن (1343 ش)
اشاره:
پس از دستگیری حضرت امام خمینی(ره) و سرکوب قیام 15 خرداد 42، اوضاع در ظاهر رو به آرامش نهاد، اما خشم عمومی مردم مسلمان از دستگیری حضرت امام، به صورت‏های گوناگون جلوه‏گر شد.
تشکیل گروه‏های زیرزمینی اسلامی در قم، تهران و شهرستان‏ها، تحریم انتخابات فرمایشی مجلس
بیست و یکم در مرداد 1342 و نیز اعلامیه تاریخی حوزه علمیه قم با پانصد امضاء از استادان و فضلاء
در حمایت از رهبر نهضت اسلامی ایران و محکوم کردن بازداشت غیرقانونی ایشان، از جمله واکنش‏های مردم و روحانیت در قبال عمل رژیم بود.
در این میان رژیم پس از یک سلسله تمهیدات که
به منظور جلوگیری از ابراز احساسات مردم و روحانیان در برابر آزادی رهبر نهضت اسلامی ایران انجام داد، سرانجام در اوائل سال 43، مذاکراتی با امام انجام داد و ایشان را به آرامش و مدارا با نظام فراخواند.
سپس آن حضرت را در هفدهم فروردین 43 آزاد کرده و در مطبوعات عنوان کردند که امام با رژیم و انقلاب سفید شاه به توافق رسیده است.
ولی حضرت امام پس از آن که در هجدهم فروردین وارد قم شدند، در اولین دیدار خود عنوان کردند: اگر خمینی را دار بزنید با [رژیم شاه] تفاهم نخواهد کرد.
* رحلت عالم بزرگوار و عارف بالله
آیت‏ الله «سید عبدالکریم کشمیری»
(1378 ش)
اشاره:
آیت ‏الله سید عبد الکریم کشمیری در
سال 1305 ش (1345ق) در نجف اشرف به دنیا آمد. وی پس از فراگیری دروس مقدمات در نجف، در حلقه درس خارج آیات عظام: سید ابوالقاسم خویی، سیدعبدالاعلی سبزواری، سید عبدالهادی شیرازی و شیخ محمدکاظم شیرازی قرار گرفت.
آیت‏الله کشمیری به دلیل هوش سرشار خویش توانست در کوتاه‏ترین زمان، درجه اجتهاد را از آیت‏الله خویی دریافت دارد و آن گاه به تدریس سطوح عالی فلسفه در حوزه بپردازد. پشتکار آیت‏الله کشمیری در تدریس به گونه‏ای بود که روزانه 11 کرسی درس اعم از فقه، اصول، فلسفه و ادبیات عرب برای ایشان
برپا می‏شد.
افزون بر تدریس، پژوهش و نگارش. در سیر معنوی و تهذیب نفس نیز به مراتب عالی دست یافت و
صاحب کرامت‏هایی گردید.
در پی سخت‏گیری‏های رژیم بعث عراق، به طور پنهانی همراه خانواده، راهی ایران شد و در مرز ایران و عراق، همه نگاشته‏های علمی ایشان به دست نیروهای امنیتی عراق افتاد.
آیت‏الله کشمیری از آن پس در شهر مقدس قم
اقامت گزید و به تهذیب نفس، پرورش شاگردان و انجام امور مذهبی و علمی همت گماشت.
سرانجام این عارف سترگ و عالم برجسته در
18 فروردین 1378 ش برابر با بیستم ذی‏حجه 1419 ق
پس از طی یک دوره بیماری در 73 سالگی
درگذشت و در حرم مطهر حضرت معصومه(س)
به خاک سپرده شد.

* ترور
سرلشگرفرسیو رئیس  دادرسی ارتش (1350ش)
اشاره:
این روز سرلشگر فرسیو رئیس دادرسی ارتش هنگام خروج از منزل خود واقع در خیابان دولت به ضرب سه گلوله از پای درآمد. فرزند 16 ساله او نیز به شدت مجروح شد.

* درگذشت محسن پودنکی از قهرمانان اسبق کشتی ایران (1392ش)
اشاره:
محسن پودنکی متولد سال 1356، عضو تیم ملی کشتی فرنگی ایران در وزن 74 کیلوگرم بود و در جام جهانی 2005 به همراه تیم ملی ایران عنوان سوم را به دست آورد.
پودنکی، در المپیک آتن از سکوی قهرمانی بالا رفت و مدال طلا را برگردن آویخت.
وی در سال 2003 هم به عضویت تیم ملی درآمد و در آسیایی هند چهارم شد.
او همچنین دارای قهرمانی های متعددی در
تورنمنت های داخلی و مسابقات کشوری نیز بوده است.

* 7  جمادی الثانی در گذر تاریخ

* به دار آویختن دانشمند و
مؤلف بزرگ «عَینُ‏القضاتِ همدانی»
از مشایخ صوفیه(525 ق)
اشاره:
عبدالله‏بن محمدبن علی میانجی همدانی ملقب به
عَینُ القضات از بزرگان مشایخ صوفیه، فقیه، ادیب، فاضل و شاعر اوائل قرن ششم هجری در سال 492 ق در همدان متولد شد.عین القضات شاگرد احمد غزالی و شیخ برکه‏ی همدانی و پیرو مذهب شافعی بود.
عینُ القضات هیچ گاه در بیان عقائد خویش، هراسی به خود راه نمی‏داد و سرانجام با سعایت و بدگویى مخالفان، متهم به کُفر و دعویِ اُلُوهیت شد و سپس در
شب 7 جمادی الاخر سال 525 به دار کشیده شد.
از آثار اوست: یزدان شناخت در مسائل حکمت الهی و علوم طبیعی؛ تمهیدات، در تمهید ده اصل تصوُّف؛ زُبدةُالحَقائق، رساله‏ای مختصر راجع به علم ذات و صفات خداوندی و مکاتبی که شامل نامه‏های‌اوست. نوشته‏های فارسی عَین القُضات مشحون از
تعبیرات نَغزِ صوفیانه است. کلام او پرسوز و گداز است و تصنُّع و تکلُّف در آثار وی مشاهده نمی‏شود.
وی رباعیّاتی عرفانی نیز به زبان فارسی سروده است.

* درگذشت «بهاءالدین ابوالعباس» معروف به «قاضی اشرف»
عالم بزرگ مصری (643 ق)
اشاره:
بهاءالدین ابوالعباس همچون پدرش قاضی فاضل
به کار قضاوت در قاهره مشغول بود.
وی از هوش سرشاری بهره داشت و در نوشته‏هایش از سبک پدر خود پیروی می‏کرد.
قاضی اشرف به استماع حدیث از بزرگان آن دوره و هم‏چنین گردآوری احادیث معتبر علاقه‏ی خاصی داشت. از میان آثار قاضی اشرف، تنها مجموعه‏ای از احادیث جمع‏آوری شده توسط او به صورت نسخه‏ی خطی باقی مانده است.

* رحلت عالم مدرس
حاج میرزا «ابوعبدالله زنجانی» (1360 ق)
اشاره:
حاج میرزا ابوعبدالله بن میرزا نصرالله معروف به
شیخ الاسلام زنجانی از علمای قرن چهاردهم هجری قمری است. وی پس از تحصیل ادبیات، فلسفه و کلام نزد میرزا ابراهیم ملکی زنجانی به تهران عزیمت نمود و
در آن جا به تکمیل مراتب علمی و اسلامی پرداخت و در سال 1330 قمری به نجف اشرف عزیمت نمود.
ایشان سفرهایى به فلسطین، قاهره و سوریه نمود و
با اساتید و فضلای آن دیار ملاقات‏هایى داشت.
در سفر دوم خود به مصر مورد تجلیل ادباء و
فضلای دانشگاه الأزهر قرار گرفت.
شیخ الاسلام زنجانی پس از مراجعت به ایران
به تدریس تفسیر و فلسفه اشتغال ورزید و سرانجام
در 12 تیر 1320 ش در زنجان دیده از جهان فرو بست. از آثار وی می‏توان به: اصول القرآن الاجتماعیه، الأفکار، تاریخ القرآن و زندگانی محمد(ص) اشاره نمود.

* 7  آوریل در گذر تاریخ

* عروج پیامبر بزرگ الهی،
حضرت عیسی(ع) (33م)
اشاره:
حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ الهی و
یکی از پیامبران اولوالعزم است که در
25 دسامبر سال اول میلادی برابر با 622 سال قبل از هجرت نبی مکرم اسلام(ص) در بیت لحم یا ناصره واقع در فلسطین امروزی، به امر خدا از حضرت مریم(س)
دختر عمران زاده شد. قبل از تولد آن حضرت، میلاد ایشان پیش‏بینی شده بود و این امر برای حکّام زمان، ناگوار بود.
از این رو، چون از جانب هردوس، والی روم
مورد تهدید بود، خانواده او، وی را به مصر بردند. ایشان در
سی سالگی در شهر جلیله، شروع به تبلیغ دین خود کرد که مورد عداوت روز افزون فریسیان قرار گرفت.
موضوع به دار آویخته شدن حضرت عیسی(ع)
از نظر مکتب اسلام، چنانکه در قرآن به آن تصریح شده است، امری بی‏اساس است و به تعبیر قرآن، امر به آنها مشتبه شده است.
داستان پایان حضور و ظهور حضرت عیسی(ع)
بر اساس تواریخ و تفاسیر و احادیث از این قرار بوده که: جهودان که همواره با حضرت مسیح(ع) سرِ دشمنی داشتند، به قتل او تصمیم گرفتند.
 در آن حال عیسی(ع) با حواریون در باغی بود.
سپاه یهود چون به باغ آمدند همه شاگردان عیسی(ع) پراکنده شده و فرار کردند.
 یکی از یهودیان به نام یهودا که شبیه عیسی(ع) بود و جای عیسی(ع) را نیز او نشان داده بود به دست آنها افتاد.
سپاهیان او را با هلهله و غوغا، کشان کشان بردند و چون مجال تحقیق بیشتری نبود به دارش زدند.
اما خداوند عیسی(ع) را در آن حال به آسمان برد.
به روایتی دیگر یکی از حواریون جوانی بود که
به عیسی(ع) شباهت داشت.
وی پس از اجازه از حضرت عیسی(ع)، خود را عیسی(ع) معرفی کرد و او را به دار زدند و
امر بر یهودیان مشتبه شد.
حضرت عیسی(ع) در هنگام عروج، 33 سال داشت.

* تأسیس سازمان بهداشت جهانی و روز جهانی بهداشت (1948م)