يك عضو سابق سيا با بيان اينكه ايران تهديدي براي آمريكا نيست، نوشت: آمريكا از چنان توان نظامي برخوردار نيست كه بتواند به ايران حمله كند.
به گزارش خبرگزاري فارس، پايگاه اينترنتي "خانه شفاف‏سازي اطلاعات " در مقاله‏اي به قلم "مايكل اف. شيور " (Michael F. Scheuer)، عضو سابق سازمان سيا و نويسنده آمريكايي به توصيه برخي رويكردهاي جديد در خصوص ايران به دستگاه سياست خارجي دولت "باراك اوباما " پرداخت.
در توصيه‏هاي شيور آمده است: اولين نكته مهم اين است كه به مردم آمريكا گفته شود كه ايران تهديدي براي آمريكا نيست مگر آنكه از سوي ايالات متحده يا رژيم صهيونيستي به اين كشور تهاجمي صورت پذيرد اما اگر چنين حمله‏اي انجام شود، آنگاه ايران به تهديدي جدي براي ايالات متحده آمريكا بالاخص در زمينه دستيابي به انرژي بدل شده و حتي مي‏تواند به انجام حملات عليه آمريكا در خاك اين كشور نيز مبادرت ورزد. اين در حالي است كه طي 30 سال گذشته، مقامات فدرال آمريكا نظارت چنداني بر مهاجرت‏هاي صورت گرفته به اين كشور نداشته‏اند بنابراين به درستي نمي‏دانند كه چه كساني و با چه قابليت‏هايي را به خاك خود راه داده‏اند؟!
اين نويسنده آمريكايي در دومين توصيه خود به دولت اوباما تصريح كرد: دولت آمريكا بايد رسما اعلام كند كه به هيچ حمله پيش‏دستانه‏اي عليه ايران دست نزده و اگر هم قرار بر حمله‏اي باشد، اين حمله بايد به تقاضاي رئيس جمهور اين كشور به آراي نمايندگان كنگره آمريكا گذاشته شود.

* اگر صهيونيست‏ها به ايران تجاوز كنند، آمريكا بهتر است بي‏طرف بماند
سوم اينكه، سفير رژيم صهيونيستي در آمريكا بايد به وزارت خارجه اين كشور فراخوانده شده و به وي تفهيم شود كه نگراني‏هاي اين رژيم در خصوص خطر ايران براي موجوديتش براي دولت آمريكا قابل درك است اما اگر اين رژيم تصميم دارد به جنگ با ايران برود بايد به تنهايي اين كار را بكند. بايد به سفير رژيم صهيونيستي در آمريكا گفته شود كه در صورت تجاوز اين رژيم به ايران دولت آمريكا موضع بي‏طرفي اتخاذ كرده و سريعا كليه كمك‏هاي نظامي و مالي خود را به رژيم صهيونيستي قطع خواهد كرد.
مسئول سابق امور مربوط به "اسامه بن لادن " در سازمان سيا افزود: به عنوان چهارمين توصيه بايد به مردم آمريكا هشدار داد كه پس از انجام اين اقدامات، شديدا مورد حمله تبليغاتي رسانه‏هاي صهيونيستي، ايپك (AIPAC) و طرفداران صهيونيست‏ها در كنگره آمريكا و دولت فدرال اين كشور قرار خواهند گرفت. آمريكايي‏ها بايد از كنار اين تبليغات با بي‏اعتنايي گذر كنند و به صهيونيست‏ها اجازه ندهند تا فرزندان آمريكا را براي يك "جنگ مذهبي " به نقطه‏اي از جهان بفرستند كه آمريكا در آن هيچ منفعتي ندارد. شركت در چنين جنگي باعث خواهد شد تا آمريكا بيش از پيش ورشكسته شده و سربازگيري اجباري در اين كشور از سر گرفته شود؛ گذشته از اينها اين جنگ به مثابه اعلام جنگ به كل جهان اسلام اعم از شيعه و سني است.
اين استاد دانشگاه آمريكايي نوشت: به جز در مواردي كه ايالات متحده مورد حمله خارجي قرار گرفته باشد، گزينه نظامي بايد در كليه موارد از سياست‏هاي آمريكا كنار گذاشته شود. حداقل تا وقتي كه رئيس جمهور و كنگره‏اي در آمريكا بر سر كار بيايند كه به قانون اساسي اين كشور كاملا پايبند باشند، بايد از گزينه نظامي صرفنظر كرد.
به علاوه و مهمتر از همه، "گزينه نظامي به هيچ وجه نبايد در خصوص ايران به كار گرفته شود چرا كه ايالات متحده فاقد آن نيروي نظامي است كه بتواند در چنين مواجهه‏اي پيروز از ميدان خارج شود. " عقل عرفي اقتضا مي‏كند كه سياستمداران جلوي ژنرال‏هاي نظامي را در چنين اقدامي بگيرند چرا كه كشتار دشمن و شهروندان غيرنظامي حامي‌اش بلاشك با شكست مواجه مي‏شود اما مسئله اين است كه شبه‏سياستمداران آمريكايي وقتي پاي جنگ‏افروزي به ميان آيد بسيار احساساتي عمل مي‏كنند و در عين حال ژنرال‏هاي نظامي آمريكايي نيز تصور مي‏كنند كه دانشمندان علوم اجتماعي بوده و قصد ملت ساختن دارند!
ژنرال مك‏كريستال (McChrystal)، فرمانده نيروهاي آمريكايي در افغانستان نمونه كاملي از اين دست ژنرال‏هاي آمريكايي است. اين ژنرال آمريكايي در ميانه يك تهاجم گسترده به ولايت هلمند افغانستان، بيشتر وقت خود را صرف عذرخواهي بابت كشتار غيرنظاميان افغان مي‏كند. اين در حالي است كه اين شهروندان به قتل رسيده نه حامي آمريكا و نه حتي حامي "كرزاي " بوده‏اند، بلكه به‏عكس، حاميان طالبان و القاعده محسوب مي‏شده‏اند.

* افزايش حمايت مردمي از طالبان علي‏رغم عمليات نيروهاي آمريكايي
نويسنده كتاب "غرور امپرياليستي " تصريح كرد: روند رو به رشد طالبان در افغانستان به روشني بيانگر افزايش حمايت مردمي از اين گروه است. اين افزايش حمايت تنها در ولايات جنوبي افغانستان ديده نمي‏شود بلكه تمامي افغانستان را فراگرفته است. اگر نتوان اين پديده را افزايش حمايت از طالبان دانست حداقل بايد آن را افزايش نفرت از اشغالگران دانست. اين توهم كه عذرخواهي بابت كشتار غيرنظاميان منجر به همراهي دل و قلب افغان‏ها با اشغالگران مي‏شود چيزي نيست جز تئوري‏هاي جامعه‏شناسانه نظريه‏پردازان مقابله با تروريسم. بي‏جهت نيست كه مورخ نظامي صهيونيست، "مارتين ون كرولد " (Martin van Creveld) مي‏نويسد كه هميشه دكترين‏هاي ضدشورش را بازندگان تدوين كرده‏اند.
جاي تعجب دارد كه چرا هنوز مردم آمريكا به سياستمداران و ژنرال‏هايي اعتماد مي‏كنند كه معتقدند بايد آنقدر دشمن و طرفدارانش را كشت تا شكست بخورند؟! جاي آن دارد كه آمريكايي‏ها بيدار شوند و بيش از اين اجازه ندهند كه فرزندان‌شان به ارتشي بپيوندند كه هزينه مرگ و مير را مي‏پردازد اما هيچگونه پيروزي به دست نمي‏آورد.
شيور تاكيد كرد: جنگ‏هايي كه اكنون آمريكا درگير آنهاست محصول اين تصور نادرست است كه ماهيت جنگ عوض شده و جنگ‏ها از اين پس تلفات زيادي در برنخواهند داشت. اين تفكر بي‏پايه و اساس متعلق به روشنفكران اروپايي و آمريكايي است اما دشمنان اسلامگراي ايشان تصور بهتري از جنگ دارند. ژنرال‏هاي آمريكايي نظير "ويليام شرمن " (William Sherman)، ناتان بدفورد فورست (Nathan Bedford Forrest)، جورج پتون (George Patton) و تا همين اواخر اكثر ژنرال‏هاي نيروي دريايي آمريكا به خوبي مي‏دانستند كه جنگ، جنگ است و كشتن و كشته شدن دارد. با علم به چنين واقعيتي و با پيروي از نظر شرمن كه بر اين باور بود كه تنها چيزي كه در جنگ مهم است پيروزي سريع و كامل است، آمريكا پيش‏تر توانسته بود تا همواره در دل دشمنان خويش هراس افكند اما امروزه نيروهاي نظامي آمريكا هر چند تا حدودي باعث مي‏شوند كه دشمنان اين كشور در مواجهه با آن دست به عصا شوند اما بيش از هر چيز باعث خوشحالي دشمنان‏اند چرا كه قصد دارند قلوبي را كه غير‌قابل تصرف‌اند به قيمت ميلياردها دلار و عمر جوانان آمريكايي تصرف كنند!