دیدگاه اهل سنت نسبت به امام زمان (عج) چیست؟ آیا تفاوت هایی بین نگاه شیعه و اهل سنت در این باره وجود دارد؟

باور به مهدویت و اندیشه ظهور مهدی (عج) بخش مهمی از عقاید اسلامی به حساب می آید که بر اساس بشارت های پیامبر گرامی اسلام (ص) میان تمام فرقه ها و مذاهب اسلامی شکل گرفته است. احادیث مربوط به حضرت مهدی (عج) در بسیاری از کتاب های معروف اهل سنت نیز آمده است.

با دقت کافی در این احادیث می بینیم که بین دو مذهب تشیع و تسنن مشترکاتی در رابطه با امام زمان وجود دارد که این مشترکات عبارت اند از:

1. حتمی بودن ظهور و قیام حضرت مهدی (عج)

2. نسب حضرت مهدی (عج)

- حضرت مهدی (عج) از اهل بیت و فرزندان رسول خدا (ص)

- حضرت مهدی (عج) از نسل حضرت علی (ع)

- حضرت مهدی (عج) از نسل فاطمه (س)

3. ویژگی های جسمانی حضرت مهدی (عج)

- قدرتمند بودن آن حضرت هنگام ظهور

- چهره نورانی

- پیشانی بلند و بینی کشیده

- خال بر گونه

4. هم نام بودن حضرت مهدی (عج) با پیامبر (ص)

5. زمینه های ظهور

- ناامیدی کامل مردم

- فراگیر شدن ستم

6. نشانه های ظهور

- ندای آسمانی

- خروج سفیانی

- خسف در بیداء

- قتل نفس زکیه

7. امور مربوط به حضرت مهدی (عج)

- اصلاح امر ظهور مهدی (عج) در یک شب

- محل ظهور

- بیعت با حضرت مهدی (عج)

- نزول فرشتگان برای یاری

- نزول عیسی و اقتدا به حضرت مهدی (عج)

البته گروهی از اهل سنت - بر خلاف شیعه-، ولادت امام زمان (عج) در سال 255 هـ.ق و غیبت طولانی ایشان را نمی پذیرند، بلکه عقیده دارند که آن حضرت مقارن ظهور (مثلا چهل سال قبل از ظهور) به دنیا می آیند، و زمین را پر از عدل و داد می کنند و آن موعودی است که از تبار و اولاد فاطمه (س) است.