ارتش ايتاليا در سال 1911م به ليبي حمله كرده بود و با وجود پيروزي‏هاي اوليه نيروهاي عثماني در برابر اين هجوم وحشيانه، سرانجام ارتش ايتاليا، پس از كشتار گسترده مردم مسلمان اين سرزمين و ويران كردن شهرها و آبادي‏هاي آن، ليبي را به اشغال خود درآورد. در اين ميان، امپراتوري عثماني تلاش وسيعي براي باز پس‏گيري سرزمين ليبي از ايتاليا به عمل آورد اما در پي بروز نشانه‏هاي آغاز جنگِ اول بالكان برضد امپراتوري عثماني، در سال 1912م، حاكمان اين دولت مجبور شدند از ليبي صرف‏نظر كرده و در هجدهم اكتبر 1912م با انعقاد قرارداد صلحي، با ارتش متجاوز با ايتاليا مصالحه نمايند. با اين حال مردم مسلمان ليبي با اشغال‏گران ايتاليايي جنگيدند و پس از تحولات جنگ جهاني دوم و اداره ليبي به دست فرانسه و بريتانيا، كشور ليبي در نهايت، در سال 1951م به استقلال رسيد.