ورود امام حسين(ع) به كربلا در سال 61 هجري قمري
همان طوري كه در واقعه هشتم ذي حجه يادآور شديم، حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) پس از دريافت نامه هاي فراوان اهالي كوفه، مبني بر رفتن آن حضرت به كوفه و بر عهده گرفتن قيام مردمي بر ضد بني اميه، در آغاز پسر عمويش مسلم بن عقيل(ع) را به نمايندگي خويش به آن ديار اعزام كرد و اهالي كوفه، به ويژه شيعيان و محبان اهل بيت(ع) از مسلم بن عقيل(ع) استقبال شاياني كرده و بيش از 18000 تن با وي بيعت كردند و مسلم بن عقيل(ع) پس از وصول اطمينان از صداقت كوفيان، نامه اي براي امام حسين(ع) نوشت و آن حضرت را به كوفه دعوت كرد و امام حسين(ع) در روز هشتم ذي حجه سال 60 قمري به همراه خانواده، فاميلان و ياران خود عازم كوفه شد. امّا در بين راه، در توقف گاه زرود، خبر شكست قيام شيعيان كوفه و شهادت مظلومانه مسلم بن عقيل(ع) به دست مزدوران عبيدالله بن زياد را دريافت كرد. با اين حال، به حركت اعتراضي خويش به سوي عراق ادامه داد. ولي پس از گذشتن از توقف گاه شراف، با سپاه يك هزار نفري عبيدالله بن زياد، به فرماندهي حرّ بن يزيد تميمي روبرو گرديد.
حرّ بن يزيد از سوي حصين بن نمير مأموريت داشت كه در جاده ميان مكه و كوفه به گشت زني پرداخته و در صورت برخورد با قافله امام حسين(ع)، آن را رديابي كرده و مانع ورودش به كوفه گردد.
امام حسين(ع) به محض رويارويي با سپاه خسته و تشنه حرّ بن يزيد، با آنان مهرباني كرد و همه را سيراب و از الطاف خويش برخوردار گردانيد.
حرّ بن يزيد كه پيش از اين، از امام حسين(ع) تصور ديگري داشت، در برابر مهرباني هاي آن حضرت، متأثر و منفعل شد و رفتاري غير خصمانه در پيش گرفت. ولي بنا به فرمان عبيدالله بن زياد ناچار بود، آن حضرت را تعقيب كرده و مانع ورودش به كوفه گردد. در توقف گاه عذيب هجانات، نامه اي از عمر بن سعد ] فرمانده نظامي سپاه عبيدالله بن زياد[ به دست حرّ بن يزيد رسيد و او را مأمور كرد كه بر امام حسين(ع) سخت گيرد و او را از بياباني خشك و فاقد آب و آباداني گذر دهد.
حرّ بن يزيد بر امام حسين(ع) سخت گرفت و او را به سرزميني غيرآباد وارد و مجبور به توقف نمود. امام حسين(ع) ناچار شد در آن جا توقف كرده و آن را خيمه گاه خويش قرار دهد.
امام حسين(ع) پس از رسيدن به اين سرزمين، پرسيد نام اين مكان چيست؟
گفتند: كربلا.
امام حسين(ع) همين كه نام كربلا را شنيد، گفت: اَللّهُمَّ اِنّي اَعوذُ بكَ مِنَ الكَربِ و البَلاءِ. سپس فرمود: اين جا، مكان كرب و بلا و محلّ محنت و عنا است، پس فرود آييد كه منزل و خيمه گاه ما اين جا است. اين زمين، محلّ ريختن خون ما است و در اين مكان، قبرهاي ما واقع مي گردد. اين ها را جدّم محمد مصطفي(ص) به من خبر داده است.
پس قافله حسيني در آن جا فرود آمد و خيمه هاي مظلوميت و شرافت خود را بر افراشت و در طرف ديگر، حرّ بن يزيد با ياران و سپاهيان خويش نازل شد و خيمه هاي دشمني و قتال با آل پيامبر(ص) را بر پا نمود.
شايان ذكر است، روز ورود امام حسين(ع) به سرزمين كربلا مصادف بود با روز پنج شنبه، دوّم محرّم سال 61 هجري قمري.
بدين گونه، حركت امام حسين(ع) از مكه معظمه تا ورودش به كربلا، مدت بيست و چهار و يا بيست و پنج روز ادامه يافت.

تولد تقيُ الدّين اوحدي دقاقي اصفهاني شاعر در سال973هجري قمري
تقيُ الدّين اوحدي دقاقي اصفهاني شاعر تواناي ايراني در سال973هجري قمري بدنيا آمد. او شاعري پركاربود و چند مجموعه شعرازخود بجاي گذاشت. اوحدي اصفهاني دردربارشاه اسماعيل دوم، و سلطان محمد خدابنده ازاحترام بسياربرخورداربود و درزمان شاه عباس اول به هندوستان سفركرد. اوحدي اصفهاني درهندوستان،« تذكره عَرَفاتُ العاشقين» را نوشت.« ساقي نامه، كعبه ديدار، يعقوب و يوسف، لوح محفوظ، ديوان قصايد، تَبصِرةُ العارفين و كَعبَةُ الحَرَمين» هفت اثرمنظوم اوحدي اصفهاني بشمارمي‎روند.

شهادت عزالدين قسام
در سال 1261 ه.ش 1882 ميلادي درکشور سوريه پا به عرصه هستي نهاد او در سايه زحمات خانواده به آموختن علم پرداخت و از دانشگاه الازهر مصر در رشته علوم ديني فارغ‌التحصيل شد سپس به زادگاهش بازگشت در اين زمان فرانسه سعي در استثمار سوريه داشت به همين علت شيخ عزالدين به مبارزه با آنان پرداخت و فرماندهي گروهان از جوانان را بر عهده گرفت فرانسه در سال 1297 توانست سوريه را تصرف نمايد و شيخ را به اعدام محکوم کرد چنيد بعد قسام به فلسطين مهاجرت کرد و جنبش مقاومت را بنيان نهاد سخنراني‌هاي او باعث شد جوانان بسياري به ياري او بشتابند او همچنين با تدريس علوم ديني مردم را نسبت به احکام اسلام آگاه نمود. شبها نيز در شهر حيفا به کارگران فلسطيني خواندن و نوشتن را آموزش مي‌داد. در سال 1304 رهبري جمعيت مسلمان را پذيرفت و بعداز سالها مبارزه در حاليکه به ياري مسلمين توانست اسلحه و مهمات نظامي تهيه کند در نزديکي شهر جنين در منطقه يعبد هنگام مبارزه با نيروهاي انگليسي در تاريخ 2 8/8/13 14 با فرياد « اين جهاد است يا پيروزي يا شهادت »به جمع شاهدان روز محشر پيوست.

آغاز قیام مردم اسپانيا عليه سلطنت فليپ پنجم در سال1706ميلادي
مردم اسپانيا قيام بزرگ خود را عليه سلطنت فليپ پنجم در سال1706ميلادي آغازكردند. هدف ازاين قيام عزل فليپ ازمقام سلطنت اسپانيا بود. اين قيام ابتدا به خروج فيليپ ازمادريد منجر شد اما بعد از چند روز فيليپ پنجم بارديگر به مادريد بازگشت و قيام كنندگان را به شدت سركوب و پس از آن شماري ازرهبران قيام مردم را اعلام كرد.

ضمیمه شدن کشور سيرالئون به انگلستان در سال1787ميلادي
سيرالئون ازكشورهاي اِفريقاي غربي در سال1787ميلادي ضميمه انگلستان شد. اين سرزمين پس از330سال كه ازتاريخ اكتشاف آن مي‎گذشت جزء متصرفات انگلستان شد. سيرالئون را داسينترو كاشف پرتغالي كشف كرد و پس از آغاز سلطه استعماري انگليس تا سال1961 ميلادي دراسارت اين كشور ماند. سرانجام درسال1961ميلادي سيرالئون به استقلال رسيد و حكومت فرمانداري كل درآن برقرارشد. سيرالئون تا قرن هجدهم ميلادي ازمهمترين نقاط صادركننده برده درقاره اِفريقا بود و مردم اين كشور بدست اروپايي‎ها به بردگي درمي‎آمدند.

استقلال كشور ايرلند در سال1921ميلادي
كشور ايرلند از متصرفات انگلستان در سال1921ميلادي استقلال يافت. ايرلند مدت هفت قرن مستعمره بريتانيا بود اما مردم ايرلند هميشه با حكومت انگليسي‎ها مخالفت و مبارزه مي‎كردند. عاقبت درسال1921ميلادي به موجب پيمان منعقد شده درلندن، بجزشش ايالت ايرلند كه ايرلند شمالي خوانده شدند؛ ديگر بخشهاي ايرلند بصورت دومينيون بريتانيا درآمد و با نام دولت آزاد ايرلند اعلام موجوديت كرد. درسال1949ميلادي براساس قانون اساسي ايرلند اين كشور بطوررسمي جمهوري ايرلند نام گرفت و ازسال1966ميلادي روابط اقتصادي خود را با بريتانيا گسترش داد.