روز عرفه روز شناخت بهتر

 نهم ذی حجه و روز عرفه . در این روز، حجاج که به سرزمین مکه رفته اند، درمحلی به نام صحرای عرفات جمع می شوند و دعای را که امام حسین (ع) در آخرین سفر خود به این مکان خواند، با هم زمزمه می کنند و می خوانند. این روز از روزهای خاص خداوند است که می فرماید:« اگر کسی در شبهای قدر توبه نکرده است و مورد مغفرت خداوند قرار نگرفته است و از گناهان خود برنگشته است ، می تواند در این روز توبه کند و مورد آمرزش خداوند قرار گیرد.» در این روز، حضرت آدم به درگاه خداوند توبه کرد و توبه اش پذیرفته شد. حضرت عیسی و ابراهیم (ع) در این روز به دنیا آمدند. خداوند این روز را برای بندگانش قرار داد تا بهتر اورا بشناسند و شناختی بیشتر نسبت به ذات الهی پیدا کنند. در این روز، همچنین حضرت آدم و حوا پس از یک عمر سرگردانی ، همدیگر را در زمین و در سرزمین عرفات پیدا کردند.

سالها پس از آدم و حوا ، سرزمین عرفات همچنین برای شناخت خداوند است و کلاسی است برای معرفت  وخداشناسی ، این روز اعمال ویژه ای دارد که با مراجعه به مفاتیح الجنان می توان از این روز بهترین استفاده را کرد.

 

 عرفه روز شناختن 

عرفه ؛ یعنی شناختن ، درک کردن ، عرفه ؛ یعنی شناختن خدا و کشف کردن راههای خشنودی خدا.

روز عرفه ، روزی است که از خود خدا یاری می خواهیم که ما را در شناختن خود و در شناختن خودش کمک کند.

در روز عرفه ، خداوند بخشی از مهربانی خود را در روی زمین تقسیم می کند. همه می گویند: « یارب ! یارب!» و رب هم می گوید: لبیک . دل ها همه نزدیک هم هستند و نزدیکی خدا را همه حس می کنند . پرنده ها ، درخت ها ، آسمان آبی ، مساجد و مردم صف به صف نشسته در حیاط مسجدها.

روز عرفه حتی دیوارها و سنگها یارب یارب می گویند و مردم مومن با اشک دیده سیاهی های دلها را می شویند. هرچه پاکتر می شوند، خدا را و خود را شفاف تر در آینه دل می بینند. عرفه ؛ یعنی یک روز بی غروب ، یک دریا اشک و آبی بیکران بخشش خداوند . در روز عرفه ، آفتاب ، تن و ذهن و دل بندگان مومن را برق می اندازد و دعای عرفه  چشم های مومنان را نورانی می کند.