تسليم شدن در برابر همه تمایلات و خواسته هاي كودك بدون قيد وشرط درست نيست، نه بايد كودك را از تمام آنچه كه مي طلبد محروم ساخت و نه كاملا آن را برآورده ساخت، بلكه در همه حال رعايت اعتدال شرط است.به گزارش خبرگزاری مهر، كودك زمانی که به دنيا پا مي گذارد نيازمند حمايت و مراقبت است و به تدريچ كه رشد مي كند دامنه نيازهایش وسيع تر مي شود و تمامي ابعاد زندگيش را در بر مي گيرد وتحت تاثير قرار مي دهد و براي ادامه حيات به بر آورده شدن اين نيازها احتياج دارد.

نيازمنديهاي كودك بسيار زياد هستند و مي توان به برخي از اين نيازها اشاره كرد كه عبارتند از نياز به غذا، لباس، مسكن و بهداشت، نياز به آزادي، نياز به نوازش، نياز به آرامش و صدها نياز ديگر. شايد كودك نتواند از اين نيازها نامي به ميان بياورد و سخني بگويد، ولي امري است كه در درون او وجود دارد و بايد والدينش آنها را تشخيص دهد.

كودك نياز به مراقبت از سوي پدر و مادر ومخصوصا مادر دارد. رها كردن طفل به مدت يكي دو روز زمينه را براي مرگش فراهم خواهد ساخت. مراقبت براي سال هاي اول زندگي داراي ابعاد بسيار محدود و شامل برخي جنبه هاي غذايي و بهداشتي است و به تدريج كه كودك رشد مي كند اين مراقبت شديدتر و دامنه اش گسترده تر مي شود تا حدي كه براي اداره كودك نوپا همه اهل خانه بايد بسيج شوند. كودك به نوازش ومحبت پدر ومادرش نيازمند است و اين محبت ونوازش او در روحيه وحسن خلق او در سنين بزرگسالي بسيار موثر است. گاهي كودك مي گريد نه به خاطر اينكه دردي دارد بلكه به خاطر نياز به نوازش است و اگر والدينش او را در آغوش بگيرند آرام مي گيرد.

كودك نيازمند است كسي را داشته باشد كه با او بازي كند، در كنارش باشد، دستش را بگيرد و به حركتش درآورد. به همين منظور در سيستم تربيتي اسلام به همانندي والدين با كودك در بازي توصيه شده است، لحظاتي از اوقات والدين بايد صرف انجام اين امر شود. در كودك حالت خودنمايي وجود دارد، مي خواهد خود را نشان دهد، هنرش را بنماياند، براي همين منظور در برخي مواد براي جلب نظر ديگران شيرين كاري هايي مي كند، خودي نشان مي دهد.اين روحيه تا هنگامي كه به افراط كشيده نشود خوب است.

كودك اين نياز را دارد كه همانند بزرگسالان به حرفهايش گوش فرا داده شود، حرف او را بشنوند وحتي نشان دهند كه از حرفهاي او كسل ودلتنگ هستند. اين امر از يك سو مايه رشد و پرورش شخصيت او مي شود، از سوي ديگراصول انضباطي، راه وروش سخن گفتن را از اين راه به او مي توان آموخت. در همه حال از ايجاد دلسردي براي سخن گفتن او بايد خودداري شود.

براي كودك مهم است كه وقتي به جايي مي رود مادرش به همراه او باشد تا او هم بتواند مثل ديگران احساس غرور كند ونيز مي خواهد او هم مثل كودكان ديگر لباس قشنگ، كفش زيبا، اسباب بازي خوب داشته باشد، پدر ومادرش او را دوست بدارند و ناز او را بكشند و اين امر زمينه اي براي غرور وافتخار او باشد. رعايت اين امر تا حدي كه موجب افراط نشود و كودك را به خودبيني و خودفريفتگي نكشاند مضر نيست. بسياري از حيات كودك شايد براي بزرگسالان مسخره باشد، ولي براي خود طفل بسيار عاقلانه و لذت بخش است و بايد به ديده احترام نگريسته شود.

نكاتي درباره برآوردن نياز کودک

تسليم شدن در برابر همه خواسته هاي كودك بدون قيد وشرط درست نيست، نه بايد كودك را از تمام آنچه كه مي طلبد محروم ساخت و نه كاملا آن را برآورده ساخت، بلكه در همه حال رعايت اعتدال شرط است.

در برآوردن نياز كودك توجه به او درست است، ولي توجه و حمايت فوق العاده نسبت به طفل او را در مقابله با مشكلات بعدي ضعيف مي سازد. براي كودك لازم است كه بتدريج و به همراه رشد خود را محافظت و توجه دائمي اوليا خارج كرده و خود را تحت كنترل و مراقبت شخصي در آورد. مادر با جهت دادن طفل به انجام اين خواسته خدمت بزرگي به او انجام مي دهد و او را از تيره روزي و بدبختي نجات مي دهد.

آخرين نكته اي كه در اين زمينه ذكرش ضروري است اين است كه در پذيرايي و مراقبت از طفل كسب تكليف و دادن حق انتخاب پر دامنه غلط است. مثلا هرگز نبايد گفت چه غذايي را دوست داري كه برايت تهيه كنم؟ بلكه بايد گفت از اين دو غذا كه فعلا در خانه هست كدام را برايت بياورم؟ در اينجا حق انتخاب او محدود تر شده است و زمينه براي پر توقعي او كمتر فراهم است.