والدین زمانی که متوجه استرس و ناراحتي فرزندان خود می شوند، نباید با صداي بلند از او سوال كنند يا با گفتن حالا مگه چي شده و مگه دنيا به آخر رسيده؟ آن را متهم جلوه دهند، بلکه باید به سخنان فرزند خود خوب گوش دهند وبه آرامي از او سوال كنند چه موضوعي باعث ناراحتي اش شده است.به گزارش خبرگزاری مهر، اکثر کودکان قبل از پا گذاشتن به دوران بزرگسالي فشار رواني را تجربه مي كنند. برخي كودكان مجبورند با مشكلاتي چون كشمكش هاي خانوادگي، طلاق، تغييرات دائمي مدرسه، همسايه ها، توافقات مراقبت از كودك، فشار گروهاي همسال و بعضي وقت ها حتي خشونت در خانواده يا جامعه شان دست وپنجه نرم كنند.
تاثير فشار رواني روي كودك بستگي به شخصيت، ميزان پختگي ونوع سازگاري او دارد. با اين حال، تشخيص اينكه چه وقت ها بچه ها زير بار فشارها کم می آورند هميشه ساده نيست. براي كودكان اغلب توضيح دقيق احساسشان سخت است. ممكن است به جاي گفتن "من از پا افتا ده ام" بگويند "معده ام درد مي كند".
بعضي بچه ها وقتي تحت فشار رواني هستند گريه مي كنند، پرخاشگر مي شوند، گستاخ يا زود رنج مي شوند. برخي ديگر ممكن است خوب رفتار كنند، اما نگران، ترسو و وحشت زده بشوند. به همان نسبت استرس مي تواند بر سلامت جسمي كودك تاثير بگذارد، تنگي نفس(آسم)، تب يونجه، سردرد ميگرني وبيماري هاي معده مثل كوليت، سندرم روده تحريك پذير و زخم گوارشي بيماري هايي هستند كه در موقعيت هاي تنش زا وخيم تر مي شوند.
والدين چه كار مي توانند انجام دهند؟
پدر و مادر مي توانند به كودكانشان كمك كنند تاثيرات فشار رواني را در حداقل نگه دارند. والدين بايد سطوح رواني خودشان را كنترل كنند.در تحقيقي پيرامون خانواده هايي كه حوادث تلخ وناگواري را تجربه كرده اند، مانند زمين لرزه يا جنگ، بهترين مبناي پيش بيني چگونگي سازگاري كودكان با مشكلات، نحوه سازگاري والدينشان است.
پدر ومادر بايد به خصوص از زماني كه سطوح فشار رواني شان در روابط زناشويي تاثير مي گذارد آگاه باشند.دعواهاي مكرر بين والدين براي كودكان اضطراب آور است. خطوط ارتباطي را باز بگذاريم. كودكان وقتي با والدينشان ارتباط خوبي دارند احساس بهتري نسبت به خود پيدا كنند.
كودكاني كه دوستان نزديك ندارند، در مورد احساس فشار رواني ناشي از مشكلات در خطر هستند و والدين بايد با برنامه ريزي، قرارهاي بازي و ساير تفريحات، از روابط دوستانه كودكشان حمايت كنند.
والدين بايد جدول زماني برنامه روزانه را با توجه به خلق وخوي فرزند شان در ذهن خود پي ريزي كنند. اگر چه اغلب بچه ها در محيطي كليشه اي با امور روزمره ثابت وحد و مرزهاي كاملا امن رشد مي كنند اما ميزان تحملشان در مقابل تحريك متفاوت است. مهم نيست جدول زمان بندي شده بچه ها چقدر شلوغ است، انها در هرسني به بازي و آرامش نياز دارند. بچه ها از بازي براي شناخت دنياي اطراف، بررسي افكار وآرام كردن خودشان استفاده مي كنند.
وقتي متوجه عصبانيت و ناراحتي فرزندمان شديم، سعي نكنيم با صداي بلند از او سوالي كنيم يا با گفتن كلماتي خوب، حالا مگه چي شده؟ دنيا به آخر نرسيده آن را متهم جلوه دهيم. به سخنان فرزند خود خوب گوش دهيم وبه آرامي از فرزند خود سوال كنيم چه موضوعي باعث ناراحتي اش شده و سعي كنيم فقط شنونده باشيم و با علاقه و صبر و حوصله به سخنان او گوش دهيم و از هر گونه پيشنهاد، داوري، نصيحت وامر ونهي پرهيز كنيم.
با اداي كلمات و جملاتي سعي كنيم به فرزندمان القا كنيم كه متوجه احساس اش شده ايم و با او كاملا هم عقيده هستيم.به طور مثال وقتي كودكمان موضوعي را براي ما تعريف كرد با اداي جملاتي مثل من اگر جاي تو بودم، ناراحت مي شدم. تعجبي نداره عصباني شدي چون كار آنها زشت بوده است و با ارائه جملات مشابه به فرزند خود بفهمانيم كه او را درك مي كنيم و احساسش را متوجه مي شويم.
اين رفتارباعث مي شود تا كودكمان با ما رابطه خوبي برقرار كند و به ما نزديكتر شود.اين احساس براي زمان هاي نا راحتي، استرس وخشم براي او كاملا خوب است. فرزندان ما بايد بداند والديني دارد كه حامي او هستند و او را درك مي كنند.
احساس آنها را نامگذاري كنيم .اكثر كودكان هنوز نامي براي احساس خود ندارند. اگر فرزند ما احساس خشم ونا راحتي كرد با استفاده از كلمات به تشخيص احساس او كمك و او را در نامگذاري احساسش ياري كنيم. چنانچه آنها به احساس خود و نام آن آگاه باشند،نحوه بيان بهتري خواهند داشت و بهتر مي توانند با ما رابطه برقرار كنند.
به او كمك كنيد تا استرس اش را با انجام كارهايي مانند دوچرخه سواري، پياده روي، گوش دادن به موسيقي يا نوشتن يادداشتهاي روزانه تسكين بدهد. نگذاريم او به تنهايي بار استرس اش را به دوش بكشد.هنگامي كه او آرام است،با او به صحبت بپردازيم تا راه حلي براي مشكلش پيدا كنيم كه باعث استرس او شده است. سعي كنيم احساسات او را مثبت نگه داريم مشكلات معدودي كه نتوان آنها را حل كرد،و استرس تنها واكنشي موقتي است.