خوشا به حال آن دستههاى عزادارى كه با آن نالهها، به دعاى
او رحمتى نصيبشان شود كه خداوند متعال فرمود: «و رحمة ربّك خير ممّا يجمعون». «فعلى
الأطائب من اهل بيت محمد وعلي صلي الله عليهما و الهما فليبك الباكون»
به گزارش «شیعه نیوز»
آيتالله وحيد خراساني به مناسبت فرارسیدن سالروز شهادت امام جعفر صادق علیه
السلام مطالبی را ایراد فرمودند که متن ان شرح زیر است :
غرض از آفرينش عالم و آدم، معرفت و عبادت
خداوندى است كه آيات علم و قدرت و حكمت بىانتهاى او در تمام كائنات نمايان است و
نظم حاكم بر جهان از تركيب يك ذره تا هزاران كهكشان گواه وحدانيت او است و بعثت
تمام انبيا براى اين است كه عقل آدمى را به علم، و اراده او را به ايمان، و روح او
را به مكارم اخلاق، و اعمال او را به خير و صلاح هدايت كنند و نظامى قائم به قسط و
عدل با اجراى احكام خداوندى كه آسمان و زمين را به عدل به پا داشته به وجود آورند
و آن غرض از خلقت و آن هدف از بعثت به وجود كسى ميسر شد كه اصول و فروع اسلام را
كه حاصل رسالت فرستادگان خدا از آدم تا خاتم است از مبدأ تا معاد و از طهارت تا
ديات به بشريّت آموخت، و آفاق افكار را به انوار علم و حكمت كتاب و سنّت منوّر كرد.
عامّه و خاصّه به
علم و اجابت دعاء او كه دو علامت امامت است اعتراف كردند و اعلام علماى اسلام
شهادت دادند كه آنچه بشر به علم آن تا روز قيامت محتاج است در كتاب او است. خاتم
انبياء او را صادق ناميد و اسم او به روايت امام زين العابدين (عليه السلام) نزد
اهل آسمان صادق است. خداوندى كه فرموده «يا ايّها الذين آمنوا اتقوا الله و كونوا
مع الصّادقين» چنين صادقى را حجّت خود قرار داده است.
ابن شهرآشوب در
مناقب و قطب راوندى در خرائج از مفضّل بن عمر روايت كردند كه: «با أبى عبدالله
جعفر بن محمّد (عليه السلام) مىرفتيم، به زنى برخورديم كه گاوى مرده در مقابلش
بود، و آن زن و كودكانش گريه مىكردند. آن حضرت از سبب گريه آن زن و طفلانش پرسيد.
گفت: اين حيوان وسيله معيشت من و طفلانم بود، و اكنون در كار خود متحيّرم كه چه
كنم؟ فرمود: مىخواهى خدا او را براى تو زنده كند؟ آن زن گفت: آيا با اين مصيبت
مرا مسخره مىكنى؟ دعائى خواند و پاى خود را به آن حيوان زد، گاو به سرعت سرپا
ايستاد، آن زن گفت: به پروردگار كعبه، او عيسى بن مريم است. آن حضرت به ميان مردم
رفت تا كسى او را نشناسد.
كسى كه از قدمش اعجاز نـفس عيسى ظاهر مىشود و نـفسش حيات
ابد به آدميت مىبخشد و مذهبش صراط مستقيمى است كه انبيا و مرسلين و شهدا و
صدّيقين و عباد الله الصّالحين به آن متنعمند، روز شهادتش روز مصيبت اسلام و
مسلمين است. وظيفه كسانى كه مشرف به شرف مذهب جعفرى هستند آن است كه در روز شهادت
آن حضرت به پا خيزند، و در هيئات عزادارى به شوق زيارت آن قبر ويرانه كه كنز مخفى
خدا در آن آرميده، بر سر و سينه زنند و به نالههاى جانسوز به ياد آن امام مظلوم و
پيكر مسموم و مرقد مهدوم، مشمول دعاى آن حضرت شوند كه فرمود: اللّهم ارحم الصّرخة
التى كانت لنا.
خوشا به حال آن دستههاى عزادارى كه با آن نالهها، به دعاى
او رحمتى نصيبشان شود كه خداوند متعال فرمود: «و رحمة ربّك خير ممّا يجمعون». «فعلى
الأطائب من اهل بيت محمد وعلي صلي الله عليهما و الهما فليبك الباكون». انا لله و
انا اليه راجعون.