تصور كنيد كه يك خال جديد روي پوست‌تان مي‌بينيد و ظاهر آن به نظرتان ناجور مي‌رسد.

با استفاده از تلفن همراه‌تان از آن عكس مي‌گيريد و عكس را براي دكتر خانوادگي‌تان اي‌ميل مي‌كنيد تا نظر او را جويا شويد.

يا شايد دچار بيماري قلبي هستيد و با استفاده از فشارسنج الكترونيكي روزانه فشارخون‌تان را اندازه مي‌گيريد و دستگاه به طور خودكار داده‌ها به كامپيوتر متخصص قلب‌تان مي‌فرستد تا او آنها بازبيني كند.

استفاده از تجهيزات ارتباطي الكترونيك براي انتقال اطلاعات پزشكي براي مشاوره يا معاينه كه آن را پزشكي از راه دور (telemedicine) مي‌نامند، از هنگام آغاز آن به عنوان وسيله‌اي براي دسترسي مناطق روستايي از راه تله‌كنفرانس با متخصصان درجه يك، مسيري طولاني را پيموده است.

دكتر  جيسون ميچل، ‌استاديار مركز تكنولوژي اطلاعات بهداشتي در آكادمي پزشكان خانواده آمريكا در اين باره مي‌گويد در واقع، تكنولوژي به نقطه‌اي پيشرفت كرده است كه پزشكي از راه دور شروع به ادغام شدن در كارهاي روزانه عادي يك دكتر كرده است.

ميچل مي‌گويد: "ديگر كسي آن را پزشكي از راه دور هم نمي‌شمارد. اين شيوه‌ بخشي عادي از طبابت روزمره شده است." [دكتر لپ‌تاپ]

و شواهد فزاينده‌اي به دست مي‌آيد كه پزشكي از راه دور مي‌تواند نقش مثبتي در مراقبت بهداشتي داشته باشد.

يك بررسي در جورنال Stroke نشان داد كه استفاده از تله‌كنفرانس و انتقال سي‌تي اسكن‌هاي مغز در درمان ابتدايي مبتلايان به سكته مغزي، ارزيابي بعدي ميزان آسيب مغزي كه فرد دچار آن شده است و توانبخشي درازمدتي بايد دريافت كند،‌ سودمند است.

 برخي از شيوه‌هاي جديد طبابت از هم اكنون جاي خود را باز كرده است و مي‌توان آن را در زمره پزشكي از راه دور قرار داد اينها هستند:

انتقال داده‌هاي نوار قلب بيمار ضمن انتقال با آمبولانس به بيمارستان.

شمارشگرهاي خودكار قرص كه با انتقال داده‌ها به دكترها اين امكان را فراهم مي‌آورد،‌ تا آنها بدانند آيا بيمار دارو را مطابق تجويز آنها مصرف كرده است يا نه.

 تله‌كنفرانس‌هايي كه متخصصان را براي مشاوره در مورد حوزه‌هايي مانند بيماري‌هاي پوست،‌ مراقبت نوزادان، جراحي يا رواندرماني گرد هم مي‌آورد.

ترازوهاي الكترونيك براي بيماران قلبي  كه هنگامي كه وزن بيمار به علت ورم به طور قابل‌توجهي افزايش يافت، پرستار را خبر مي‌كند.[درمان از راه دور به كمك آي‌تي]

دكتر لي اچ شوام،‌معاون رياست بخش بيمارهاي مغز و اعصاب و رئيس بخش سرويس‌هاي درمان از راه دور سكته مغزي و سكته مغزي حاد در بيمارستان عمومي ماساچوست در بوستون و استارديار عصب‌شناسي در دانشكده پزشكي هاروارد در اين باره مي‌گويد: يكي از بهترين شواهد اوليه در مورد اينكه يك بيمار مبتلا به نارسايي احتقاني قلب بايد بستري شود، ‌افزايش وزن بدن است."

شوام چنين نمونه‌هايي را از پزشكي از راه دور را به عنوان منافع فوري  آن مي‌شمارد، كه به آساني مي‌تواند براي بيماران و پزشكاني كه از آنها استفاده مي‌كنند.

به گفته ميچل و شوام،‌ پزشكي از راه دور مي‌تواند باعث شكوفايي پزشكي پيشگيري‌كننده (preventative medicine) هم بشود،‌ چرا كه به پزشكان امكان دسترسي به داده‌هاي مشروحي را مي‌دهد كه با استفاده از آنها مي‌توان مشكلات بيمار به طور زودرس تشخيص داد. براي مثال داده‌هاي مربوط به وزن بيمار يا فشار خون او مي‌تواند به دكترها اين امكان را بدهد كه فردي را پيش از بروز حمله قلبي يا سكته مغزي در او،‌ درمان كنند.

شوام مي‌گويد: "به اين ترتيب ما مي‌توانيم تشخيص دهيم كه در چه زماني بايد به سراغ بيمار رفت، نه اين كه اين كار به قضاوت بيمار سپرده شود. به نظر من چنين وضعيتي واقعا نويدبخش است."

پزشكي از راه دور همچنين مي‌تواند به مقدار زيادي باعث صرفه‌جويي در هزينه‌ها شود. با استفاده از اين شيوه لازم نيست كه افراد براي گرفتن پاسخ براي سوال‌شان با مطرح كردن يك نگراني براي ديدن دكتر رانندگي كنند يا سركارشان نروند. افراد دچار بيماري‌هاي وخيم ممكن است به براي كسب نظر متخصص ارشد ممكن است نياز به صدها كيلومتر مسافرت داشته باشند.

شوام مي‌گويد: "اين شيوه كه افراد مجبور باشند به هر كاري به ديدن دكتر بروند، ‌گران‌قيمت و ناكارآمد است،‌ به خصوص اينكه بسياري از اين ويزيت‌ها تنها براي مراقبت‌هاي جزئي انجام مي‌شود."

 البته برخي از موانع در راه همه‌گيرشدن پزشكي از راه دور بايد برداشته شود، از جمله اينكه شركت‌هاي بيمه هنوز اين مسئله را حل نكرده‌اند كه ارائه انواع مختلف سرويس‌هاي پزشكي بوسيله پزشكان را چگونه جبران كرد.

 ميچل مي‌گويد: "حل اين مشكل وقت مي‌گيرد. ممكن است براي ترغيب اين شيوه مقداري جبران مالي لازم باشد."

 و به گفته البته مسائل اداري هم مطرح است. براي مثال آيا دكتري كه مجوز طبابت در يك ايالت را دارد از طريق يك ارتباط ويدئويي اينترنتي بيماران در ايالت ديگر "ويزيت كند"؟

 

ميچل معتقد است پزشكي از راه دور نهايتا ارتباطات افراد را با دكترهاي‌شان تقويت خواهد كرد، و به آنها امكان خواهد داد تا اطلاعات بهداشتي را آسان‌تر با پزشكان مبادله كنند. اما ابتدا لازم است كه افراد با پزشكي كه به او اطمينان دارند، رابطه برقرار كنند.

ميچل مي‌گويد: "ارتباط از راه دور مكملي بر رابطه رو دو رو با پزشك است. به نظر من تعامل‌هاي الكترونيك جايگزين تعامل شخصي نمي‌شود، بلكه مي‌تواند به تقويت آن كمك كند. در برخي موارد در مراقبت پزشكي لازم نيست شما در حضور دكترتان باشيد،‌ اما بسياري از موارد هم هست كه نياز به حضور شخصي نزد دكتر دارد."

‌بنابراين اين فكر را از سرتان بيرون كنيد كه ديگر نيازي به ويزيت دكتر نخواهيد داشت.

شوام مي‌گويد:‌ "مهم است هيچگاه قدرت شفابخش تماس انساني را دست كم نگيريد."

 

HealthDay News

همشهري آنلاين