یک استاد فلسفه دانشگاه ایالتی مورهد در آمریکا گفت: جریان روشنگری هیچ معلم و مربی و راهبری نداشته است و غرب نیز یکی از مشارکت کنندگان در روشنگری بوده است.


به گزارش خبرنگار مهر، عصر روشنگری یا عصر خرد که نمود آنرا در قرون 17 و 18 و 19 میلادی در غرب شاهد هستیم واکنش فرهنگ غربی به قرون وسطی تلقی می شود. از اینرو برخی معتقد هستند جنبش روشنگری جنبشی سکولار است.

برخی متفکران چون هابرماس اعتقاد دارند که همه در روشنگری سهم داشته‌اند. بر این اساس این پرسش مطرح است که فرهنگهای غیر غربی و البته شاید نه همه آنها در آماده‌سازی بسترهای فکری چنین جنبشی چه نقشی داشته‌اند.


پروفسور اسکات دیویسون استاد فلسفه دانشگاه ایالتی مورهد در کنتاکی آمریکا در خصوص این موضوع که آیا می توان برای فرهنگهای غیر غربی در روشنگری قرن 17 نقشی قائل شد؛ مطابق آنچه هابرماس می‌گوید که همه در روشنگری نقش داشته‌اند به خبرنگار مهر گفت: تصور من این است که هابرماس دقیقاً چنین چیزی را نگفته است.


وی افزود: آنچه مورد تأکید هابرماس است این است که جریان روشنگری هیچ معلم و مربی و راهبری نداشته است. در واقع هابرماس می‌گوید که غرب هم یکی از مشارکت کنندگان در روشنگری است.


وی تصریح کرد: از اینرو تلقی من این نیست که هابرماس گفته که همه کشورها و فرهنگها در روشنگری مشارکت داشته اند. بر این اساس برخی از کشورها و فرهنگها مشارکت کننده در روشنگری نبوده‌اند.


استاد فلسفه دانشگاه ایالتی مورهد تأکید کرد: حتی در خود غرب هم، همه در روشنگری مشارکت نداشته اند. اگر چه نتایج و تبعات روشنگری طیف وسیعی از مردم را دربرگرفته اما همه مردم در آن مشارکت نداشته اند.


وی تصریح کرد: در خصوص فرایند روشنگری و آنچه ما به عنوان فرایندی می شناسیم که در قرون 17 و 18 در غرب رایج شد باید توجه داشت که این فرایند تماماً فرایندی مثبت نبوده است.


دیویسون در ادامه افزود: این فرایند دارای نتایج و تبعات مثبت و منفی بوده است و در بررسی آن باید به این نتایج به طور همزمان توجه داشت.


این استاد آمریکایی در پایان تأکید کرد: بر این اساس معتقد هستم که جهان اسلام و ایران در روشنگری به معنای پدیده قرن 17 و 18 آن مشارکت نداشته‌اند؛ اگر نتایج و تبعات آن متوجه این کشورها نیز شد.