حجت‌الاسلام هدايت‌پناه تأكيد كرد:
ضرورت پژوهش تخصصی در سيره امام حسن(ع) برای دفاع از حريم تشيع 
عضو هيئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با بيان اين نكته كه شاخصه اخبار تاريخی مربوط به امام حسن(ع)، سانسور و تحريف شديد است، تأكيد كرد: متخصصان و پژوهشگران بايد با تحقيق و تتبع تخصصی در زندگانی و سيره امام حسن مجتبی(ع) با مقابله با تحريف اخبار مربوط به ايشان، به دفاع از حريم تشيع بپردازند.

حجت‌الاسلام و المسلمين محمدرضا هدايت‌پناه، عضو هيئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، گفت: ابومحمد حسن بن على بن ابى‌طالب(ع) سبط اكبر، سيد جوانان بهشت و از اصحاب كسا در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرت در مدينه به دنيا آمد و پيامبر(ص) كنيه وى را ابومحمد و نامش را حسن گذاشت كه اين نام در ميان عرب بى‌سابقه بود.

حجت‌الاسلام هدايت‌پناه افزود: چنان كه انس بن مالك و برخى ديگر می‌گويند هيچ كس در ميان اهل بيت(ع) به اندازه او به رسول خدا(ص) شباهت نداشت. جود و بخشش امام مجتبى(ع) آن اندازه بود كه به كريم اهل بيت(ع) ملقب شد و روايت شده است كه ايشان سه مرتبه نصف دارایى خود را و دو مرتبه تمام آن را در راه خدا بخشيد.

وی با اشاره به سيره امام حسن مجتبی(ع) عنوان كرد: امام مجتبی(ع) هر گاه از مرگ، قبر، محشر و عبور از صراط ياد می‌كرد، می‌گريست و هنگامی كه به نماز می‌ايستاد بدنش بلرزه درمی‌آمد و رنگش زرد می‌شد. همچنين درباره حلم و بردبارى ايشان و از قول دشمنان سرسخت امام(ع)، يعنی معاويه و مروان نقل شده است كه گفته‌اند با كوه‏‌ها برابرى می‌كرد.

حجت‌الاسلام هدايت‌پناه شاخصه اخبار تاريخی مربوط به امام حسن(ع) را سانسور و تحريف شديد دانست و اظهار كرد: اخبار مربوط به آن حضرت مانند پازل به هم ريخته‌ای است كه برای اهدافی خاص و به گونه‌ای مدبرانه و با سياست‌های خاص كنار هم چيده شده است و به همين دليل برخی از محققان در پژوهش در اين دوره دچار لغزش شده‌اند.

وی با بيان اين كه جعل تاريخ در مورد امام حسن مجتبی(ع) از همان دوره زندگی ايشان آغاز شده بود، افزود: حجم عظيمی از روايات و موضوعات ساختگی كه در جامعه پراكنده شده بود، در منابع تاريخی و حديثی راه يافت و حتی برخی از كتب تاريخی و حديثی شيعه را نيز تحت تأثير قرار داده است. اينك نيز شاهد آن هستيم كه همين مطالب، مورد استناد برخی از محققان مغرض وهابی و نيز مستشرقان در تحليل زندگی امام مجتبی(ع) قرار می‌گيرد.

حجت‌الاسلام هدايت‌پناه با اشاره به تلاش برای مسالمت‌آميز نشان دادن رابطه امام حسن(ع) با دستگاه اموی از سوی مخالفان شيعه، بيان كرد: اين افراد مدعی‌اند كه شيعه نبايد اصراری بر اين داشته باشد كه مواضع سياسی و اجتماعی و فرهنگی اهل بيت(ع) را مخالف با خلفا و برخی از صحابه تفسير كند، چرا كه آنان نه تنها هيچ گونه اختلافی با هم نداشته‌اند، بلكه خواهان صلح و دوستی نيز بوده‌اند.

وی افزود: اين حركت به ظاهر اصلاح‌طلبانه و خير‌خواهانه حركتی است كه هم اينك از سوی برخی مؤسسات پژوهشی تبليغ می‌شود و برای نمونه می‌توان به مركز البحوث و الدرسات بالمبره الآل و الاصحاب در كويت اشاره كرد كه كتاب‌هايی را با اين رويكرد انتشار می‌دهد؛ كه از آن جمله كتاب «الغصن الندی فی سيرة الام الحسن بن علی رضی الله عنهما» تاليف عبدالمؤمن ابوالعينين حفيشه است.

عضو هيئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، رويكرد دوم را رويكرد افراطيون وهابی دانست و در اين خصوص گفت: نويسندگان و مبلغان اين رويكرد می‌كوشند در نوشته‌های خود، حركت امام حسن(ع) را برخلاف ديدگاه شيعه تفسير كرده و او را فردی كاملاً مخالف مواضع پدر گرامی‌ و برادر بزرگوارشان و حتی عثمانی مذهب معرفی كنند كه هيچ مشكلی با معاويه نداشتند.

وی با تأكيد بر اين كه نتيجه اين دو رويكرد يك چيز است، خاطرنشان كرد: اين دو رويكرد در نهايت می‌كوشند اسلامی را ارائه كنند كه در آن افرادی همچون خلفای جائر اموی در كنار اهل بيت(ع) قرار گيرند و در اين راه شيعه را نه تنها مخالف تمام صحابه رسول خدا(ص)، بلكه مخالف سيره و سنت اهل بيت پيامبر(ص) نيز معرفی می‌كنند.

حجت‌الاسلام هدايت‌پناه اين مسائل را تنها گوشه‌ای از حجم عظيم تبليغاتی عليه امام حسن(ع) دانست و يادآور شد: اين جريان در زمان معاصر از سوی وهابيون و گروه‌های همسو با آنان ادامه دارد، به طوری كه ساخت فيلم معاويه و حسن و حسين از سوی كويت براساس همين اهداف بوده است.

وی با تأكيد بر ضرورت تحقيق و تتبع تخصصی در زندگانی و سيره امام حسن مجتبی(ع) و دفاع از حريم تشيع، افزود: در حالی كه در رشته های مختلف متخصصان مدت‌های طولانی را بر تحقيق در باب يك مسئله جزئی سپری می‌كنند، جای اين پرسش وجود دارد كه چرا متخصصان علمی و دينی ما به طور گسترده و عميق به زندگانی و سيره معصومين(ع) نمی‌پردازند و اين عرصه مهم را كه حاوی معارف جهانی است، رها كرده‌اند؟