تاریخچه و وجه تسمیه اثر:

پس از نادرشاه در زمان کریم خان ثباتی نسبی در تبریز پدید آمد. احمد خان دنبلی در خوی و نجفقلی خان بیگلر بیگی در تبریز امنیتی برقرار ساختند و به عمران و آبادی پرداختند. تبریز بصورت مرکز قدرتی درآمد و عمارت عالیه ای در نقاط مختلف آن بنا گردید، و به سال 1194ه.ق بعد از زلزله 1193 کشیدن باروی محکمی به دور آن آغاز شد که در 1196ه.ق به پایان رسید و این بارو هشت هشت دروازه داشت: دروازه خیابان، درب اعلی یا دروازه باغمیشه، درب سرخاب، درب شتربان، درب استانبول، درب سرد، درب مهادمهین، درب نوبر. طرح دروازه ها یک طاق سنگی بود با دو مناره پوشیده از کاشیهای کبود منقش و کتیبه دار و بر پیشانی هر دروازه روی قطعه سنگی مرمر، با خط نستعلیق حلبی، ابیاتی بصورت برجسته نقش گردیده بود و در هر یک از طرفین این سنگ نوشته ها نقش برجسته شیری ترسیم یافته بود که زنجیر گردن آن به پای سروری بسته شده بود.

 دروازه باغمیشه یکی از این دروازه هاست که مناره ها و طاق ان فرو ریخته و فقط پایه های سنگی و در آهن کوبی شده آن باقی است. در دروازه قاجاریه و با توسعه شهر حمام و زورخانه باغمیشه در جوار این دروازه واقع شده اند. همچنین در سالهای بعد در پشت اغلب این دروازه ها بازارچه هایی ساخته شد که بعضی از آنها به بازار مرکزی شهر اتصال یافت که بازارچه درب باغمیشه از آن جمله است.

 

 نوع و توضیحات مالکیت اثر:

مالکیت حمام و زورخانه شخصی بوده و در اختیار مالک می باشد. دروازه نیز در معبر عمومی واقع شده و مالکیت شهری دارد.

 

 ویژگی اثر

این اثر بعنوان تنها دروازه از هشت دروازه دوره زندیه حائز اهمیت می باشد.

تبریز، میدان دانشسرا، اول خیابان جمهوری، کوچه فرمانداری، دروازه ، حمام و زورخانه باغمیشه

 

سايت ميراث فرهنگي