انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در یک فضای باز سیاسی انجام گرفت و داوطلبان از سوی وزارت کشور مورد بررسی قرار می گرفتند و توسط وزیر وقت، تایید یا رد می گشتند و شورای نگهبان در آن زمان هنوز تشکیل نشده بود. به موجب قانون انتخابات مصوب شورای انقلاب، اقدام کنندگان علیه انقلاب و جمهوری اسلامی، محرومین از حقوق اجتماعی، محجورین و ورشکستگان به تقصیر و مقامات رژیم گذشته به علاوه مسئولین شاغل بکار حق شرکت در انتخابات را نداشتند در نتیجه داوطلبانی که شامل این موارد نمی شدند در انتخابات خود را نامزد کردند. گروه ها و احزاب سیاسی حاضر در صحنه نیز با معرفی نامزدهای مستقل به رقابت پرداختند. به لحاظ همین تنوع نامزدها و شعارهای انتخاباتی، اولین دوه انتخابات مجلس از ویژگی و برجستگی خاصی برخوردار بود. اما گذشته از این تنوع، از جمله مسایلی که در آن دوره بحث انگیز بود، موضوع دو مرحله ای شدن انتخابات بود. با انتشار این قانون، گروه ها و شخصیت های سیاسی به دو مرحله ای شدن انتخابات اعتراض کردند. به گفته مخالفین با اجرای این طرح، نمایندگان احزاب و گروه ها از راهیابی به مجلس باز می ماندند، در مقابل موافقین طرح چنین عنوان می کردند که دو مرحله ای شدن انتخابات موجب میشود تا نمایندگان منتخب، نماینده طیف وسیعی از مردم باشند. اما سرانجام انتخابات با همان قانون دو مرحله ای به اجرا درآمد. مرحله اول انتخابات در 24 اسفند 1358 در 193 حوزه انتخابیه برای برگزیدن 270 نماینده مجلس انجام شد. در تهران انجمن نظارت بر انتخابات مرکب از هفت نفر مسئولیت اینکار را به عهده داشتند. در مرحله اول و با توجه به نیاز کسب اکثریت مطلق آرا از سوی نامزدها، در مجموع 97 نفر به مجلس راه پیدا کردند و تعیین تکلیف مابقی نمایندگان به مرحله دوم موکول شد. روز نوزدهم اردیبهشت ماه 59 مرحله دوم انتخابات در تهران و 114 حوزه دیگر در شهرستان ها برگزار شد. البته در تعدادی از شهرستان ها این انتخابات انجام نشد. پیروزی بزرگ اولین دوره انتخابات، ائتلاف بزرگ بود که توانست بیشترین کرسی های مجلس را به نامزدهای خود اختصاص دهد. این ائتلاف از بهم پیوستن حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز، سازمان فجر اسلام، سازمان مجاهدین اسلامی، انجمن اسلامی معلمان ایران، نهضت زنان مسلمان، بنیاد الهادی و اتحادیه انجمن های اسلامی شهر ری تشکیل شده بود. پس از تایید انتخابات مرحله دوم از سوی وزارت کشور، سرانجام نخستین مجلس در جمهوری اسلامی تحت عنوان "مجلس شورای ملی" در 7 خرداد 1359 گشایش یافت. نامی که در جلسه 31 تیر 1359، با تصویب نمایندگان به "مجلس شورای اسلامی" تغییر یافت. لذا در هفتم خرداد ماه به عنوان روز قانون و هفته مربوط، هفته مجلس نامگذاري شده است و همه ساله به اين مناسبت مراسم خاصي در سراسر كشور برگزار مي شود. مجلس شوراي اسلامي در مقايسه با مجالس ساير كشورهاي جهان داراي ويژگيهاي مهمي است. امام خميني (ره) در روز افتتاح مجلس، پیامی را خطاب به نمایندگان مجلس دادند که به خلاصه ای از محورهای مهم فرمایشات ایشان اشاره می شود:   - شما دوستان محترم نماینده ملتی هستید که جز به اسلام بزرگ و عدالت الهی اسلامی فکر نمی کنید و انتخابات شما برای پیاده نمودن عدالت اسلامی است. - امید آن است که رسیدگی به حال مستضعفین و مستمندان کشور، که قسمت اعظم ملت مظلوم را دربر میگیرد، در رأس برنامه ها قرار گیرد. - مجلس شورای اسلامی، همانسان که در خدمت مسلمین است و برای رفاه آنان فعالیت می کند، برای رفاه و آسایش اقلیت های مذهبی که در اسلام احترام خاصی دارند اقدام و فعالیت نمایند.       منبع: خانه ملت: http://mellat.majlis.ir