يكی از مدرسان حوزه علميه قم با بيان اين كه جلب شدن توجه شيعيان به دعا برای فرج امام زمان(عج) نشانه پديد آمدن حالت انتظار در مردم و عمق گرفتن اين حالت است، افزود: اين حالت تنها محدود به شيعيان نيست، بلكه توجهی عميق به مهدويت در سطح جهانی در حال شكل‌گيری است كه از نشانه‌های مثبت و عمومی ظهور است.
حجت‌الاسلام و المسلمين سيدمهدی حائری قزوينی، مدرس حوزه علميه، در گفت‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، بيان كرد: انديشه موعود نجات‌بخش و اشاره به منجی‌ای كه در آخرالزمان ظهور خواهد كرد و نظامی منطبق بر قوانينی الهی و آسمانی را به وجود خواهد آورد، به طور كلی در همه اديان الهی بلكه حتی به نوعی در مكتب‌ها و مسلك‌های غير الهی نيز مورد تأكيد است.
حجت‌الاسلام حائری قزوينی با اشاره به اين مطلب كه ويژگی‌های اين موعود و چگونگی ظهور و حكومت او در اعتقاد و باور ملت‌ها و اديان مختلف يكسان نيست، عنوان كرد: در اين زمينه آراء و نظرات متفاوتی وجود دارد، اما آنچه در انديشه منجی‌گرايانه در بين همه اديان آسمانی مشترك و يكسان است، يكی مولود بودن وی از خاندان نبوت و ديگری مسلح بودنش به سلاح علم و دانش و پرهيزگاری است. او از سويی دارای مقام ممتاز در علم و دانش و از سوی ديگر صاحب بلندترين جايگاه در تقوا، فضيلت و پرهيزگاری است و به همين دليل تنها شخصی است كه توان هدايت و پيروز ساختن جبهه حق بر باطل و به پايان رساندن ظلم و بی‌عدالتی را داراست.
وی با اشاره به منابع زرتشتی گفت: در آيين زرتشت اعتقاد بر اين است كه دو نيروی حق و باطل، خير و شر و يا نور و ظلمت در مقابل هم صف آرايی می‌كنند. اين نيروها كه از آن‌ها به «اهورا مزدا» يا «يزدان» در جهت خير، روشنايی و دانش و «اهريمن» در جهت شر، تاريكی و جهل تعبير می‌كنند، همواره در كشمكش و نزاع هستند تا زمانی كه «سوشيانت» يعنی نجات‌دهنده دنيا ظهور كند و با شكست كامل اهريمن اين درگيری‌ها به پايان رسد. براساس باور زرتشتيان در اين مرحله دنيا از ظلم و فساد و شر به كلی خلاص شده و همه عالم سراسر عدل و داد می‌شود.
اعتقاد به منجی‌ای كه زنده است و همه انتظار او را می‌كشند تا روزی به فرمان خداوند ظاهر شود و جهان را پر از عدل و داد كند، اميدی زنده را در دل‌های معتقدان شعله‌ور نگه می‌دارد در حاليكه قائل بودن به تولد سپسين منجی نه تنها از اين اميد بهره كمی دارد نگرانی‌های متعددی را به همراه خواهد داشت
حجت‌الاسلام حائری قزوينی همچنين با اشاره به عهد عتيق عنوان كرد: در مزمور 37 از زبور حضرت داوود(ع) كه ملحق به ديگر كتب مقدس يهوديان و مسيحيان در عهد عتيق است، وعده سپرده شدن زمين به صالحان در آخرالزمان ذكر شده است. همچنين در مزمور 45 گفته شده كه به عوض پدرانت پسرانت خواهند بود و ايشان را بر تمامی جهان سروران خواهم ساخت ... پس قوم‌ها همه تو را حمد خواهند گفت تا ابدالآباد.
وی با بيان اين كه اين مطلب در مزامير 73، 96و 97 نيز مورد تأكيد قرار گرفته است، افزود: در كتب ساير انبيای بنی‌اسرائيل همچون دانيال نبی، اشعيای نبی، حيقوق نبی و ذكريای نبی نيز به وعده حكومت الهی تصريح شده است. همچنين در انجيل، مخصوصاً انجيل يوحنا و انجيل بارنابا، بر آمدن منجی عالم تأكيد شده است. علاوه بر اين‌ها در تمامی فرق اسلامی نيز اين حقيقتی پذيرفته شده است و همگان بر اين قول متفقند كه نجات‌بخش عالم حضرت مهدی موعود(عج) خواهد بود.
اين مدرس حوزه علميه به تفاوت اعتقاد شيعه و اهل سنت در اين زمينه اشاره كرد و گفت: عده بسياری از اهل سنت قائلند كه منجی موعود و حضرت مهدی(عج) در آخرالزمان متولد خواهد شد، ولی شيعه بر اين عقيده است كه منجی كه همان حجت الهی است به دنيا آمده و هرگز زمين بدون حجت نيست.
حجت‌الاسلام حائری قزوينی با اشاره به آثار اين اعتقاد شيعه عنوان كرد: بنا بر اعتقاد شيعه منجی به عنوان حجت خداوند ناظر بر اعمال همه انسان‌هاست. بنابراين افراد بشر وقتی متوجه باشند كه شخصيتی الهی ناظر بر اعمال آن‌هاست، از او پروای بيشتری خواهند داشت و در عين حال و با وجود اين پروا همه اميد آنان به لطفی از سوی خداوند است كه از طريق شخص امام(ع) در دوران غيبت و به‌واسطه نجات‌بخشی او در دوران ظهور آنان را در برخواهد گرفت.
وی با بيان اين كه اعتقاد و باور به وجود منجی زنده و موجود در عالم به اميد نزديك‌تر است، اظهار كرد: اعتقاد به منجی‌ای كه زنده است و همه انتظار او را می‌كشند تا روزی به فرمان خداوند ظاهر شود و جهان را پر از عدل و داد كند، اميدی زنده را در دل‌های معتقدان شعله‌ور نگه می‌دارد، در حالی كه قائل بودن به تولد سپسين منجی نه تنها از اين اميد بهره كمی دارد نگرانی‌های متعددی را به همراه خواهد داشت.
اين نويسنده و پژوهشگر افزود: در حالی كه شيعه به شخصی به عنوان پيشوا و منجی خود و جهانيان معتقد است كه مشخصات او كاملاً آشكار و موجوديتی متقن و متمايز دارد كه تنها از نظرها پنهان است و البته گردش افلاك به اذن خداوند بر او اثرگذار نيست، در مورد موضع مقابل سؤالات متعددی مطرح خواهد شد. برای مثال می‌توان پرسيد كه شخص منجی دقيقاً چه كسی است و كی و تحت چه شرايطی به دنيا خواهد آمد يا اينكه پس از به دنيا آمدن وی چه روی خواهد داد و دوران پس از آن را چگونه سپری خواهد كرد.
در دروان پيش از ظهور پيامبر اكرم(ص) يا انبياء پيشين نيز مردم و به خصوص برخی از مردم انديشمند در حالتی از انتظار به سر می‌برده‌اند و پيش از بعثت پيامبر(ص) حتی برخی از مشركين از شرك خود بازگشته و به دين حنيف و آيين حضرت ابراهيم(ع) روی آوردند
حجت‌الاسلام حائری قزوينی جلب شدن توجه شيعيان به دعا برای فرج امام زمان(عج) را نشانه‌ای مثبت دانست و اظهار كرد: توجه عده بسياری از شيعيان به دعا برای تعجيل فرج امام زمان(عج) امر مثبتی است كه قبلاً وجود نداشته است؛ يعنی در دوران‌های قبل، ما كمتر مشاهده می‌كرديم كه اين همه اهتمام به دعا برای فرج امام(ع) باشد. در اين مورد روايات نيز تأكيد دارند و خود امام زمان(عج) هم در توقيعی به شيعيان پيام دادند كه «أَكْثِرُوا الدُّعَاءَ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ فَإِنَّ ذَلِكَ فَرَجُكُم؛ بسيار برای تعجيل فرج دعا كنيد كه اين همان فرج شماست.»
وی اين امر را نشانه پديد آمدن حالت انتظار در مردم و عمق گرفتن اين حالت دانست و گفت: اين حالت انتظار تنها منحصر به شيعيان نيست، بلكه هم‌اكنون در دنيا و به خصوص در بين انديشمندان عالم، توجهی عميق به مسئله سرنوشت بشر و منجی پديد آمده و در حال شكل‌گيری است و همچنان كه در احاديث و روايات ذكر شده حكام زمين به عجز خود در اداره امور بيش از پيش واقف می‌شوند تا جايی كه ناتوانی در آن‌ها كاملا مشهود خواهد شد و تدبير امور هر چه بيشتر خود را نيازمند حضور منجی آسمانی نشان می‌دهد. در حال حاضر و با توجه به اوضاعی كه در شرق و غرب عالم مشاهده می‌كنيم اگرچه نمی‌توان گفت كه به اين حالت رسيده‌ايم اما وضعيتی نزديك به اين حالت مشاهده می‌شود.
اين مدرس حوزه علميه اهتمام و اقبال به سوی اسلام و تشيع را نشانه مثبت ديگری دانست و افزود: در سراسر جهان شاهد اقبال به سوی تشيع هستيم. بسياری از افراد سنی و حتی وهابی مستبصر شده و به تشيع روی می‌آورند. حتی بعضی از علما كتاب‌های مفصلی در اين زمينه تأليف كرده‌اند و خود همين مستبصرين نيز كه از تسنن و وهابيت دست برداشته‌اند افرادی عادی نبوده بلكه مؤلفان و انديشمندانی بوده‌اند كه با تحقيق و مراجعه به كتاب‌ها، آرای خود را تغيير داده و اصلاح كرده‌اند.
وی چنين مواردی را از نشانه‌های عمومی ظهور خواند و عنوان كرد: در دروان پيش از ظهور پيامبر اكرم(ص) يا انبياء پيشين نيز مردم و به خصوص برخی از مردم انديشمند در حالتی از انتظار به سر می‌برده‌اند و پيش از بعثت پيامبر(ص) حتی برخی از مشركين از شرك خود بازگشته و به دين حنيف و آيين حضرت ابراهيم(ع) روی آوردند. همچنين كسانی كه بر اين آيين بودند و حالت انتظاری قوی‌تر داشتند به قوم خويش وعده و مژده دادند كه آمدن پيامبر خدا نزديك شده است.
حجت‌الاسلام حائری قزوينی گفت: اين حالتی است كه وجود داشته است اما در عين حال عده بسياری هم بر بت‌پرستی و بر ظلالت خود بودند و حتی بعد از بعثت پيامبر(ص) بر اثر حسادت زير بار حق نرفتند و به لجاجت ادامه دادند. اما عده‌ای از اهل كتاب و غير اهل كتاب نيز بودند كه با ظهور پيامبر(ص) و شناخت علائم و نشانه‌های حضرت(ص)، بيدرنگ به دين اسلام گرويدند و مسلمان شدند.