اديان و مذاهب ديگر بين زندگی كنونی خود و زندگی پس از ظهور منجی قطع كردهاند؛ اما از منظر تشيع بين زندگی كنونی و زندگی عصر ظهور پيوند و ارتباط وثيقی برقرار است و معنا ندارد كه يك منتظر خود را فقط منتظر روز موعود قرار دهد و هيچكار ديگری انجام ندهد.
حجتالاسلام والمسلمين رحيم كارگر، مدير گروه آيندهپژوهی پژوهشكده مهدويت و آيندهپژوهی، در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، اعتقاد به زنده بودن منجی را از ويژگیهای برجسته انديشه مهدوی تشيع خواند و اظهار كرد: نبودِ امام زنده به معنای فقدان رهبر و هادی باطنی، بسته شدن ارتباط آسمان و زمين و تنهايی قرآن و محروم ماندن آن از همراه و مفسر حقيقی است و مسئله مخالفت با مهدويت و حضرت امام عصر(عج)، در حقيقت از مخالفت با ولايت و خلافت حضرت اميرالمؤمنين(ع) و تكذيب روايات صريح پيامبر(ص) آغاز شده است.
وی افزود: نبود امام به معنای بی سرپرست و يتيم ماندن بشريت و در واقع سپردن فضا به دست شياطين انس و جن است. در اين صورت حكام فاسق فاجر و فاقد صلاحيت رهبری و پيشوايی بر مسلمين حكومت خواهند كرد. نبود امام(ع) در واقع نبود بركت معنوی است و ما هر سال با رسيدن نيمه شعبان، احساس میكنيم كه ارتباط و تعلق ما با امام زمان(عج) و اعتقاد ما به حقانيت و درستی راه ما و به حضور ملموس، اما ناپيدای امام(عج) بيشتر شده و زندگی ما از تفسير درست و نشاط معنوی خاصی برخوردار است.
حجتالاسلام كارگر با تأكيد بر اينكه ما نبايد بين عصر ظهور و بين زندگی كنونی خود قطع كنيم، خاطرنشان كرد: اديان و مذاهب ديگر بين زندگی خود و زندگی پس از ظهور منجی قطع كردهاند. در جامعه ما نيز گروههايی چون انجمن حجتيه بين زندگی كنونی و زندگی عصر ظهور قطع كردهاند و ما میخواهيم بگوييم كه اتفاقاً بين زندگی كنونی ما و زندگی عصر ظهور پيوند و ارتباط وثيقی برقرار است.
استاد مركز تخصصی مهدويت حوزه علميه قم تصريح كرد: معنا ندارد كه زندگی خود را از زندگی عصر ظهور جدا بدانيم و برای مثال خود را فقط منتظر روز موعود قرار دهيم و هيچكار ديگری انجام ندهيم. ديگران تنها منتظر وقوع آن اتفاق هستند و هيچ كاری انجام نمیدهند و حتی انتظار آنان نيز انتظار معقول و درستی نيست و اعتقاد راسخی به پديده ظهور ندارند.
مبانی اعتقادی ما درباره زنده بودن امام، به صراحت به سه بخش اصلی مبانی قرآنی، مبانی روايی و مبانی عقلی تقسيم میشود، هرچند كه ما میتوانيم به اين سه دسته از مبانی، مبانی تجربی، تاريخی، فلسفی و حتی مبانی فطری را نيز بيفزاييم
وی با اشاره به اين مطلب كه نبودِ امام زنده(عج) با نظام عدل الهی و نيز نظام علی و معلولی و اسباب و مسببی جهان منافات دارد، درباره مبانی و ادله انديشمندان تشيع مبنی بر زنده بودن و طول عمر حضرت مهدی(عج) اظهار كرد: هر اعتقادی ـ درست يا غلط ـ از مبانيی برخوردار است و ما بايد ببينيم كه در نظام هستی و نيز در نظام وحيانی و قدسی الهی چه برنامهها، مبانی و زيرساختهای معرفتی برای اين اعتقاد وجود دارد.
اين محقق و پژوهشگر عنوان كرد: مشكل اعتقاد ديگران ـ و به ويژه وهابيت ـ درست به آشفتگی مبانی آنان در باب امامت و ولايت برمیگردد. اگر آنان امامت را میپذيرفتند، يقيناً مباحث مربوط به منجی را نيز كه ادامه مباحث امامت است، میپذيرفتند و چون امامت و ولايت را نپذيرفتند، به تبع، ادامه آن را نيز به هر شكل ممكن رد میكنند.
مدير گروه مهدويت واحد مشاوره و پاسخ به سؤالات دانشجويی نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاهها تصريح كرد: مبانی اعتقادی ما درباره زنده بودن امام، به صراحت به سه بخش اصلی مبانی قرآنی، مبانی روايی و مبانی عقلی تقسيم میشود، افزود: هرچند كه ما میتوانيم به اين سه دسته از مبانی، مبانی تجربی، تاريخی، فلسفی و حتی مبانی فطری را نيز بيفزاييم.
وی در بخشی از سخنان خود با اشاره به مبانی تاريخی وجود منجی گفت: بشر از ديرباز با مشكلات، ناكامیها، جنگها و سختیهايی روبهرو بوده است و به رغم اين سختیها تاكنون دوام آورده و هميشه در ناملايمات و سختی بوده و هميشه چشم به يك آينده خوب و روشنی داشته است.
استاد مركز تخصصی مهدويت حوزه علميه قم همچنين با اشاره به مبانی فلسفی وجود منجی خاطرنشان كرد: فلاسفه به سبب وجود مشكلات و ناكامیهای موجود در جامعه بحث مدينه فاضله را مطرح كردهاند؛ مدينه فاضلهای كه از كمترين كمبود و كاستی برخوردار است.
وی همچنين با اشاره به مبانی فطری وجود منجی خاطرنشان كرد: در بحث رويكرد به منجی گويی كه ما كارهای نيستيم و اين درون و وجود فطری و نهادی ماست كه ما را به تلاطم درمیآورد: در اندرون من خستهدل ندانم چيست/ كه من خموشم و او در فغان و در غوغاست. اگر ما ساكت بنشينيم، او خاموش نمیماند. از همين روست كه گويی چيزی در درون تمامی اقوام و ملل عالم غوغا میكند كه سرانجام موعود نجاتبخش بزرگی خواهد آمد.
مدير گروه مهدويت واحد مشاوره و پاسخ به سؤالات دانشجويی نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاهها، در ادامه سخنان خود به تشريح مبانی قرآنی، روايی و عقلی مبنی بر زنده بودن منجی موعود بشريت، حضرت امام عصر(عج) پرداخت.