قتل «قائم مقام فراهاني» از رجال نامدار دوره قاجار و صدر اعظم محمدشاه قاجار (1214ش) 

محمدشاه قاجار چون به پادشاهي رسيد، وزارت خود را به پيشكارش ميرزاابوالقاسم فراهاني داد. او وزيري با تدبير و با نفوذ بود. اما چون محمدشاه مردِ ضعيف‏النفسي بود در اداره امور مملكت به رأي او كمتر توجه داشت. وي در مقام صدارت اعظمي، شاهزادگان خودسر قاجار را با خشونت و قساوت رام ساخت. قائم مقام با همه هوش و كفايت، كارداني، قدرت بر تقرير و تحرير، درايت در امور اجتماعي و سياسي و احاطه عجيب بر ادب فارسي و عربي، مردي خودپسند و مغرور بود كه در پيشبرد مقاصد خود از كشتن و كور كردن مخالفان و دروغ و نيرنگ خودداري نمي‏كرد و در اين راه، دوست و دشمن نمي‏شناخت. اين هيبت و صلابت و قدرت و برّندگي كه خواه ناخواه با سنگدلي و حق‏ناشناسي و استبداد رأي و بلندپروازي و خودپسندي و دريدگي همراه بود موجب شد قائم مقام در بين طبقات مردم، محبوبيتي در خور نداشته بلكه همواره مورد حسد و بغض درباريان و بدگماني شاه قاجار باشد. حسودان و دشمنان قائم مقام، سرانجام محمدشاه را به اعدام او موافق كردند و با كمك حاج ميرزا آقاسي فرمان قتل قائم مقام را از شاه گرفتند. او را در شب آخر صفر 1251 ق برابر با ششم تيرماه 1214ش با دستمالي خفه كرده و جسدش را در حرم شاه عبدالعظيم دفن نمودند. قائم‏مقام فراهاني علاوه بر مقام سياسي، داراي تبحّر علمي در بسياري از فنون، مخصوصاً علوم و فنون ادبي و ساده‏نويسي بود و سبكي جديد در نثر فارسي به وجود آورد. از آثار مشهور اين سياست‏مدار و نويسنده ايراني مي‏توان به كتاب‏هاي منشات، جلاير نامه و ديوان اشعار او، اشاره كرد.
* * * *
قيام مردم تبريز به رهبري ستارخان و باقرخان عليه استبداد محمدعلي شاه قاجار (1287 ش) 

بي‏اعتنايي محمدعلي شاه قاجار به مشروطيت و مخالفت با مشروطه‏خواهان و سركوبي آنان و نيز به توپ بستن مجلس شوراي ملي، مردم ايران را به شورش واداشت و در اين راه، مردم تبريز از ديگران پيشي گرفتند. در اين ميان دو تن از رادمردان تبريز به نام‏هاي ستارخان (سردار ملي) و باقرخان (سالار ملي) به جمع مردم پيوستند و به رهبري قيام مردمي پرداختند. اين دو با همراهي مردم، در مقابل قشون عظيم محمدعلي شاه قاجار به مدت يازده ماه مقاومت كرده و از ورود نيروهاي دولتي به شهر ممانعت مي‏نمودند. در اواخر، چون كار اهالي تبريز به خاطر محاصره و نرسيدن آذوقه سخت شده بود، پس از مذاكره با نمايندگان روس و انگليس و تصويب آن دو دولت، قرار بر اين شد كه عده‏اي از نيروهاي روس وارد تبريز شوند. با ورود نيروهاي روسيه به تبريز، محاصره اين شهر پايان يافت و قشون غارتگر محمدعلي شاه از اطراف تبريز متفرق شدند. در عين حال، چون به دليل حضور قواي روس در تبريز، موقعيت خطرناكي براي ستارخان و باقرخان ايجاد شده بود، اين دو به همراه تعداد ديگري از آزادي خواهان به سفارت عثماني در تبريز پناهنده شدند.
* * * *
سوء قصد به جان حضرت آيت ‏اللَّه «خامنه‏اي» امام جمعه تهران در مسجد ابوذر (1360ش)

بعد از تشكيل نظام جمهوري اسلامي در ايران، توطئه‏هاي استكبار جهاني عليه حكومت نوپاي اسلامي فزوني گرفت و باتجهيز و تقويت گروهك‏ها و جريانات ضد انقلاب، درصدد نابودي نظام اسلامي برآمد. در همين راستا، عوامل ضد انقلاب كه تا چندي قبل، با حيله و تزوير، خود را انقلابي معرفي مي‏كردند، نقاب از چهره برداشتند و با سوء استفاده از موقعيت به وجود آمده، به سلب آسايش و امنيت مردم مشغول شدند. يكي از اين گروه‏ها، سازمان منافقين خلق (مجاهدين خلق) بود كه با ترور شخصيت‏هاي اسلامي و انقلابي، سعي داشت به اهداف پليد و شومِ خود دست يابد. مقام معظم رهبري كه در آن وقت، نماينده امام خميني(ره) در شوراي عالي دفاع و نيز امام جمعه تهران بودند، با روشنگري‏هاي خويش، مردم را نسبت به ماهيت پليد اين گروهك‏ها آشنا و نظرات آنان را در سخنراني‏ها مطرح مي‏ساختند. همين امر، موجب گرديد كه گروهك منافقين، از ميان بردنِ معظمٌ له را در برنامه كار خود قرار دهد. در نهايت در ششم تيرماه 1360، حضرت آيت‏اللَّه خامنه‏اي كه به منظور ايراد سخنراني در مسجد ابوذر واقع در ميدان ابوذر در شرق تهران حضور داشتند، در حين پاسخگويي به پرسش‏هاي حاضرين، بر اثر انفجار بمبي كه توسط منافقين در يك دستگاه ضبط صوت كار گذاشته شده بود، از ناحيه كتف، گردن و دست به شدت زخمي شدند و به بيمارستان منتقل گرديدند. اما ايشان به طور معجزه‏آسايي زنده ماندند و اين از الطاف الهي بود كه اين گنجينه گرانمايه و عزيز براي رهبري امت اسلام بعد از حضرت امام، حفظ شود تا سكاندار شايسته و لايقي جهت هدايت كشتي انقلاب اسلامي در اقيانوس متلاطم تحولات جهاني باشند. كينه‏توزي‏هاي منافقين همچنان ادامه يافت و فرداي آن روز با منفجر كردن دفتر مركزي حزب جمهوري اسلامي، جنايتي ديگر را ورق زدند.

* * * * * * * * * *
رویدادهای 6 شعبان در گذر تاريخ
* * * *
شهادت علامه «ابراهيم خويي» عالم مسلمان ايراني(1325 ق)
اشاره
علامه ابراهيم خويى در سال 1247 ق در خوي متولد شد و پس از فراگيري مقدمات علوم، راهي نجف اشرف گرديد. وي در محضر استاداني هم‏چون شيخ مرتضي انصاري و شيخ حسين كوه‏كمره‏اي كسب فيض كرد و به اجتهاد دست يافت. پس از آن به ايران بازگشت و در زادگاه خود به ارشاد مردم، تدريس علوم و معارف اسلامي و تأليف كتاب پرداخت. علامه خويى در فقه، اصول فقه، حديث، كلام، فلسفه، عرفان و رجال استادي برجسته بود. مورخان او را به داشتن فضل بسيار و گشاده‏دستي مي‏ستايند. الدُّرَّةُ النجفيه، اثري منظوم در شرح نهج‏البلاغه مشتمل بر چهار هزار بيت و نيز كتاب شرح چهل حديث از اوست. اين عالم بزرگ در راه ايجاد حكومت مشروطه و ظلم‏ستيزي و آزادي خواهي تلاش بسيار كرد و سرانجام در 78 سالگي به دست عوامل محمدعلي شاه قاجار، در منزل خود به شهادت رسيد.
* * * *
درگذشت ميرزا «لطفعلي نصيري» عالم، اديب و شاعر صاحب نام معاصر(1350 ق)

ميرزا لطفعلي بن محمدكاظم تبريزي نصيري ملقب به صَدرُالافاضل، عالم و فاضل از مشاهير صاحب كمال قرن چهاردهم هجري، در رمضان 1268ق در شيراز به دنيا آمد. در كودكي همراه پدر به تهران رفت. در ابتدا به اصول خط و ادبيات روي آورد و سپس به فراگيري اصول و فقه و حديث و تفسير و نيز منطق و رياضيات و الهيات پرداخت. از صدر الافاضل تاليفات متعددي به جاي مانده است از قبيل: اساطير، دستور البلاغه، كَلِم و حِكَم و قصايد گوناگون. وي در شعر به «فاني» تخلص مي‏كرد. وفات ميرزا لطفعلي در سال 1350 ق در 82 سالگي واقع شد و در جوار مزار شيخ صدوق (ابن بابويه) در ري مدفون گرديد.

رویدادهای 26 ژوئن در گذر تاريخ

* تولد «ماركو پولو» سياح و جهانگرد معروف ايتاليايي در ونيز (1254م)
* تولد «ويليام تامسون» معروف به «لُرد كلوين» فيزيك‏دان انگليسي (1824م)
* اختراع سينماي ناطق توسط «جان سابتيل» امريكايي (1927م)
درگذشت «كريستين اِسْنوك» مستشرق و اسلام‏شناس معروف هلندي (1936م)
* امضاء منشور سازمان ملل متحد در سانفرانسيسكو (1945م)
* روز ملي و استقلال «ماداگاسكار» از استعمار فرانسه (1960م)
* روز استقلال كشور افريقايي «سومالي» از استعمار انگلستان (1960م)
* روز بين ‏المللي ملل متحد در حمايت از قربانيان شكنجه
* روز جهاني مبارزه با قاچاق و استعمال مواد مخدر