توئيچل آموزههای مشترك اديان را اخذ كرده و به آنها مفاهيم اخلاقی و معنوی نيز افزوده است و از همين روی آئين اكنكار را يك دين واحد جهانی میداند كه تمام اديان را درون خود دارد.
به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا)، حجتالاسلام و المسلمين دكتر محمدتقی فعالی، مدرس حوزه و دانشگاه و نگارنده 9 جلد كتاب در باب جنبشهای نوظهور معنوی، در سيزدهمين نشست از سلسله نشستهای «آسيبشناسی عرفانهای كاذب» كه در سازمان فعاليتهای قرآنی دانشجويان كشور برگزار شد، به ايراد سخنرانی پرداخت.
فعالی با بيان اينكه بيش از 80 درصد از آموزههای اين آئين تكنيكهای خروج روح از بدن است، اظهار كرد: كسی كه بتواند در هر زمان و مكان روح خود را از بدنش جدا كند، از جمله رهبران برجسته آئين اك در جهان محسوب میشود، حال چه خود بداند يا نداند و چه خود بخواهد يا نخواهد.
وی با بيان اينكه پاسخ به اين مسئله از نگاه عقلی و دينی واضح و مشخص است، افزود: در نگاه دينی و از منظر قرآن هيچگاه اوج تعالی انسان خروج روح از بدن معرفی نشده است، همانطور كه قبلاً در مورد كسب قدرتهای معنوی نيز سخن به تفصيل گفته شد كه اين مطلب نيز از سوی خالق بشر به عنوان غايت خلقت وی معرفی نشده است.
فعالی با بيان اينكه غايت خلقت بشر و تنها راه اوج تعالی وی آشتی وی با خالق خود و آشنايی او با اسمای زيبای خدا است، ادامه داد: در يك حساب منطقی ساده میتوان اينگونه مطرح كرد كه اين جهان خالقی دارد و بندگان مخلوق او هستند؛ لذا اوج تعالی هر مخلوقی در اين است كه به خالق خود نزديك شود. خالق هستی اين مفهوم را در مضامين دينی و آخرين نامهاش به بندگان با نام قرآن كريم، از اين مفهوم با عنوان «عبوديت» يا «قرب» ياد كرده است.
اين محقق و پژوهشگر با تأكيد بر اينكه كل قرآن از دو بخش تشكيل شده است، عنوان كرد: بخشی از قرآن مربوط به غايت خلقت انسان است و بخش ديگر راهكارهايی برای نيل به اين هدف است. اوج تعالی انسان نشستن وی در كنار خدا و آشتی او با خالق هستی است.
بعد از جنگ دوم جهانی تفكر نظامیگری و ارتشی با مقوله معنويت همراه شد. البته اين همراهی تنها برای نيل به اهداف نظامی صورت گرفت زيرا معنويت به بهترين شكل میتواند اهداف نظاميان و نظامیگری را محقق سازد، البته نه هر معنويتی بلكه معنويت به شكلی خاص و ويژه.
وی با اشاره به اينكه خداوند عالم را آفريد و سپس آدم را آفريد و آدم را در عالم آفريد و عالم را در خدمت آدم آفريد تا آدم راهی به سوی خالق خود پيدا كند، اضافه كرد: تمام دين متشكل از همين دو بخش است، يعنی غايت خلقت و راه نيل به اين غايت. در قرآن تمام ابعاد اين دو بخش به تفصيل بيان شده است.
فعالی با اشاره به آيه شريفه «إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّیِّبُ» عنوان كرد: هدف از خلقت انسان صعود و رفعت وی است. هدف از خلقت عروج و رفتن به معراج و رسيدن به خالق است تا انسانها با معرفت شوند و به تعبير ديگر انسانها سالك و عارف بالله و اسمای او شوند. در اين مسير خالق به انسان هدايا و پاداشهايی خواهد داد كه قدرتهای معنوی بخشی از اين هدايا محسوب میشود. هرنگاه خدا به انسان يك عطيه و هديه از جانب او محسوب میشود كه از رحمت رحيميه او برخاسته است.
اين استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: در اين مسير خداوند به انسان عشق، زهد، قدرت و ديگر اموری كه لايق آن مقام باشد را عنايت میكند. بنابراين هدف خروج روح از بدن همانگونه كه آئين اكنكار به آن اشاره میكند و يا كسب قدرتهای معنوی، همانطور كه سایبابا به آن اشاره میكرد، نيست بلكه هدف آشتی قلبی با خدا و نشستن در كنار اوست.
وی با اشاره به اينكه برخی از عارفان مسلمان دارای قدرت خلع بدن هستند، گفت: اگر صد مقام در سلوك عرفانی از ديدگاه اسلام بيان شود، اولين منزل سلوك خلع بدن يا نفی خواطر خواهد بود. با اين بيان مشخص میشود كه آنچه از ديدگاه اكيستها آخرين گام بهشمار میآيد، از نگاه اسلامی اولين قدم محسوب میشود.
فعالی با بيان اينكه اينگونه حالات با يك بررسی ساده در احوال علمايی چون آيتاللهالعظمی بهجت و آيتالله بهاءالدينی به راحتی قابل مشاهده است، اظهار كرد: نكته مهم اين است كه چون اين حالات از پلههای اول سير و سلوك محسوب میشود بههيچعنوان قابل اعتنا برای ايشان نبوده و به سادگی از كنار اين موارد گذشتهاند، زيرا اگر كسی دل به اين قدرتها ببندد، نهتنها در امر سير و سلوك توقف میكند، بلكه سرآغاز سقوط و انحطاط وی را موجب میشود. اين خاصيت سلوك و عرفان از نگاه كائناتی آن است. البته بايد توجه داشت كه نوع بحثهايی كه توئيچل و ديگر رهبران اك مطرح میكنند ياوهای بيش نيست و هيچگونه واقعيتی ندارد.
اين محقق و پژوهشگر با اشاره به شيوهها و راهكارهای نيل به خروج روح از بدن از نگاه اكيستها عنوان كرد: يكی از مهمترين شيوهها جهت نيل به اين حالت معنوی روشی با نام روش تخيلی است. روش تخيلی كه توئيچل مبدع آن است به اين معنی است كه انسان در يك وضعيت خاص جسمی قرار بگيرد، بهطوریكه در حالت نشسته بهصورت چهارزانو، سر و سينه كاملاً صاف، دستها برروی زانو و بر روی تشك «كوآن» قرار گرفتن كه اگر كسی با انديشههای شرقی آشنا باشد، دقيقاً همان يوگا و آئين ذنبوديسم است.
وی با بيان اينكه اين افراد در حقيقت سارقان معنويت هستند، افزود: به صراحت میتوان اذعان كرد كه غرب معنويت را بهدور از هرگونه قضاوت در مورد صحيح يا باطل بودن آن از شرق دزديدهاند. ايشان آئين بودا، يوگا، ذنبوديسم و ديگر آئينهای شرقی را اخذ و با دين و معنويت مسيحی آميختهاند و با نام معنويت جديد ارائه میدهند.
اگر صد مقام در سلوك عرفانی از ديدگاه اسلام بيان شود، اولين منزل سلوك خلع بدن يا نفی خواطر خواهد بود. با اين بيان مشخص میشود كه آنچه از ديدگاه اكيستها آخرين گام بهشمار میآيد، از نگاه اسلامی اولين قدم محسوب میشود
فعالی ادامه داد: شگرد اين روش اينگونه است انسان بايد افكار خود را دريك لحظه «اثيری» گذاشته و اشتياق خروج روح از بدن را در خود پرورش دهد. روش فيزيكی اين عمل نيز بدين صورت است كه روی يك صندلی راحتی بايد نشست و يا روی يك كاناپه دراز كشيد، به بدن حالت استراحت داد و چشمان خود را بايد بست، اگر كشش يا فشاری در بدن وجود دارد بايد آن را زدود، مستقيماً به آن مكان يا زمان خيره شد، بعد از گذشت زمانی در آن مكان يا زمان خواهيد بود. بيش از آنكه اين روش خروج روح از بدن باشد، تخيل چنين حالتی است يعنی در حقيقت پندار سفر روح است.
اين استاد حوزه و دانشگاه سومين آموزه آئين اكيستها را طبقهبندی برای جهانهستی دانست و افزود: ايشان برای هستی هفت طبقه را تعيين میكنند كه طبقه هفتم بهنام سوگماد مخصوص افراد ويژه و رهبران اكيستها است كه در پندار ايشان همان بهشت برين است.
وی با بيان اينكه توئيچل آئين اكنكار را يك دين واحد جهانی میدانست كه تمام اديان را درون خود دارد، اظهار كرد: توئيچل آموزههای مشترك اديان را اخذ كرده و به آنها مفاهيم اخلاقی و معنوی نيز افزوده است و تمام انبياء از آدم تا خاتم و ديگر بزرگان جهان را به اين رهبران اضافه میكند. وی میگويد هركس با هر دين و آئينی در جهان بايد معنويت خود را از ما اخذ كند.
فعالی با اشاره به صوت و نور بودن آئين اك عنوان كرد: يكی از مميزات آئين اكنكار كه رهبران آن نسبت به آن حساسيت ويژهای دارند اين است كه اعتقاد دارند آئين اكنكار آئين نور و صوت است. اين مطلب به اين معنی است كه گاه رهبران اين آئين میبينند كه در خانهشان آتش افتاده است كه اين آتشی بر خرمن دل و جان ايشان است.
اين محقق و پژوهشگر ادامه داد: رهبران آئين اكنكار تمام اصوات عالم را صوت سوگماد يا بهشت میپندارند. اگر كسی بخواهد صوت سوگماد را هميشه بشنود بايد دائماً مشغول به ذكر «هيو» باشد. اين ذكر پيروان اين آئين را به سوگماد و صوت سوگماد رهنمون میشود.
فعالی با تأكيد بر اينكه پال توئيچل و كلمپ هردو در ارتش امريكا فعاليت میكردند، خاطرنشان كرد: بعد از جنگ دوم جهانی تفكر نظامیگری و ارتشی با مقوله معنويت همراه شد. البته اين همراهی تنها برای نيل به اهداف نظامی صورت گرفت زيرا معنويت به بهترين شكل میتواند اهداف نظاميان و نظامیگری را محقق سازد، البته نه هر معنويتی بلكه معنويت به شكلی خاص و ويژه. در اثبات اين مطلب میتوان به تنها معنويت موجود در ايالات متحده امريكا يعنی اكنكار اشاره كرد كه رهبران آن خود از جمله ارتشيان اين كشور هستند، «EK» نماد آئين اك يا اكنكار در جهان است.