جام جم آنلاين: فتق به طور كلي برجستگي و جابهجايي ارگانهاي بدن است و اگرچه مختص مردان نيست ولي نوع شكمي آن بين مردها شيوع بيشتري دارد.
ديواره شكم كه خود لايهاي محافظ در برابر روده و بافت داخلي است خاصيت نگهدارندگي خود را در برابر فشار احشاء از دست ميدهد و رودههاي دستگاه گوارش از قسمت ضعيفتر به زير چربيها و عضلات پشت پوست راه مييابد.
ممكن است با احساس درد و تير كشيدنهاي گهگاه نيز همراه باشد. برآمدگي فتق، انواع مختلفي را شامل ميشود: از فتق مغبني كه گستردهترين نوع فتق در بين مردان است و اغلب به سبب برداشتن اجسام سنگين يا فشار زياد حين اجابت مزاج بروز ميكند، تا فتق راني كه كوچكتر بوده، اغلب بين زنان شيوع دارد؛ و حتي فتق نافي كه از هنگام تولد در ناحيه ناف نوزادان يا اطراف آن وجود دارد؛ كوچك و بزرگ يا زن و مرد ممكن است به آن مبتلا شوند.
مردها به سبب فيزيك قسمتهاي ارولوژ بيشتر با خطرات فتق درگيرند. ممكن است تودهاي كه در اين ناحيه خود را از شكاف پديد آمده بيرون مياندازد بزرگ و بزرگتر شود و حتي به شكلي درآيد كه به داخل اسكروتوم افتد.
حبس احشاء منجر به نارسايي خوني در قسمت بيرونافتاده ميشود و مشكلات بيشتري چون سياهشدگي، سوراخ يا چركين شدن روده و... پديد ميآورد. هرچند با دراز كشيدن يا فشردن ناحيه بيرونزده بتوان برجستگي فتق را ناديده گرفت، هر چه زمان بيشتري طي شود درمان آن سختتر، هزينهها بيشتر و بهبودي ديرتر حاصل خواهد شد.
علاج فتق به اندازه و نوع آن وابسته است: بستري در بيمارستان، ترميم و بخيهزدن عضله شكافته شده، يا جراحي سرپايي كه با بيحسي موضعي همراه است و معمولا در درمان فتقهاي كوچك كاربرد دارد.
جراح بسته به تشخيص ممكن است شكاف كوچكي يك يا دو بند انگشتي در ناحيه مورد نظر پديد آورد و از طريق دستگاه آندوسكوپي غلافي باريك به نام مش را به محل بيرونزدگي احشاء وارد كرده، يا با بخيه زدن آن را ترميم كند. مش مقاومتر از بخيه است و نهتنها دوران استراحت را كوتاهتر ميكند، بلکه با چسبيدن به محل احتمال بازگشت فتق را كاهش ميدهد.
در اين صورت حتي كساني كه كارهاي سنگين ميكنند هم معمولا ميتوانند در پي عملي موفقيتآميز پس از دو يا سه هفته كار خود را از سر گيرند.