15 اپریل سال 422 ميلادي (23 سال پس از پيام يزدگرد اول به دولت روم درباره مذهب) ميان ايران و روم ــ دو ابر قدرت وقت ــ يك پيمان صلح صد ساله امضاء شد. اين پيمان در پي يك جنگ دو ساله ميان دو كشور به امضاء رسيد. اين جنگ را ارتش ايران به فرماندهي ژنرال «مهر نرسي» مازندراني برنده شده بود و پيشنهاد صلح از سوي رومي ها داده شده بود تا پيشروي ژنرال ايراني متوقف شود. اين پيمان صد ساله تنها دو سال و سه ماه عمر كرد و رومي ها در تابستان سال 424 كه ايران را در مرزهاي شمال شرقي (حوالي بدخشان) درگير طوايف آن سوي کوههاي پامير ديدند بار ديگر در سوريه نيرو پياده كردند و جنگ از سر گرفته شد.