رئيس مركز فرهنگ و معارف قرآن كريم با تأكيد بر اينكه مفهومشناسی و موضوعشناسی غنا و موسيقی ميدان بحث گستردهای دارد، اظهار كرد: اگر بحث مفهومشناسی و موضوعشناسی در مورد غنا و موسيقی بهدرستی مورد تبيين قرار نگيرد، چه بسا بحث صدور حكم هم نتواند بهخوبی واقع شود.
به گزارش شبكه اجتهاد،حجتالاسلام والمسلمين محمدصادق يوسفی مقدم، رئيس مركز فرهنگ و معارف قرآن كريم، در گفتوگو یی در مورد بررسی فقهی حرمت يا حليت غنا و موسيقی بيان كرد: يكی از حوزههای مهم در بحث حرمت يا حليت غنا و موسيقی بحث در مورد مفهوم شناسی و موضوعشناسی غنا و موسيقی است.
وی ادامه داد: اگر بحث مفهومشناسی و موضوعشناسی در مورد غنا و موسيقی بهدرستی مورد تبيين قرار نگيرد چه بسا بحث صدور حكم هم نتواند بهخوبی واقع شود.
يوسفیمقدم با تأكيد بر اينكه مفهومشناسی و موضوعشناسی غنا و موسيقی ميدان بحث گستردهای دارد تصريح كرد: در تعاريفی كه برای موسيقی بيان شده است تفاوتهای زيادی در تعيين مصاديق وجود دارد. يكی از حوزههای بحثی كه در اين زمينه وجود دارد و كمتر مورد توجه قرار میگيرد تفاوت غنا و موسيقی است؛ غنا و موسيقی دو موضوع كاملا متفاوت هستند.
رئيس مركز فرهنگ و معارف قرآن كريم عنوان كرد: بر اساس تعريف، غنا بر چيزی صادق است كه صدای انسان باشد اگر بحث صدای انسان وجود نداشته باشد بحث غنا هم وجود ندارد كه اين صدای انسان هم بايد ويژگیهايی داشته باشد؛ اول اينكه اين صدا با معنا باشد، يعنی صدايی باشد كه مفهوم و معنا داشته باشد؛ حال اين معنا چه معنای حق باشد و چه باطل.
وی در بيان ويژگیهايی غنا ادامه داد: اين صدا بايد دارای ترجيع باشد و اين ترجيع هم بايد طربآور باشد كه هنگامی كه اين ويژگیها با هم جمع میشود موضوع غنا محقق میشود.
خبرگزاری قرآنی در ادامه نوشت:يوسفیمقدم اظهار كرد: قلمرو موسيقی در بحثهايی كه برای موسيقی مطرح شده است اعم از ابزار غنايی، ابزار موسيقی و صدای غنايی انسان و يا موسيقیای است كه در طبيعت وجود دارد؛ برای مثال صدای بلبل، نهر آب و يا صدای باد در فصل پاييز هم موسيقی هستند.
وی با اشاره به اينكه ابزارهای موسيقی به نوعی تداعی كننده نوای موسيقی موجود در نظام طبيعت هستند ابراز كرد: موسيقی دارای سه بخش است؛ اول موسيقی نظام طبيعت، دوم موسيقیای كه با استفاده از ابزارهای موسيقی نواخته میشود و سوم صدای غنايی انسان.
رئيس مركز فرهنگ و معارف قرآن كريم با اشاره به اينكه غنا تنها بخشی از موسيقی را در بر میگيرد اظهار كرد: موسيقی اعم از غنا میشود و هر جا كه غنا باشد به اصطلاح فنی آنجا موسيقی هم وجود دارد ولی نمیتوان گفت هر جا كه موسيقی وجود دارد غنا هم وجود دارد؛ نسبت غنا و موسيقی عموم و خصوص مطلق است. در بحث صدور حكم هم تفاوتهای زيادی در احكامی كه برای غنا صادر میشود با احكامی كه برای موسيقی صادر میشود وجود دارد؛ لذا نبايد بين موسيقی و غنا خلطی صورت بگيرد.
يوسفیمقدم با اشاره به تدوين پروژه غنا از نگاه قرآن و روايات تفسيری بيان كرد: سه كار اساسی در زمينه غنا و موسيقی در اين پروژه صورت گرفته است؛ اول اينكه تلاش شده به اين سؤال پاسخ داده شود كه حكم غنا با چه روشی در منابع مورد تبيين قرار گرفته است.
وی ادامه داد: كار دومی كه در اين پروژه صورت گرفته است اين است كه حكم غنا از نگاه آيات و روايات تفسيری مورد بررسی قرار گرفته و روايات تفسيری هم از نظر سند و هم از نظر دلالت بررسی شدهاند.
رئيس مركز فرهنگ و معارف قرآن كريم با اشاره به كار سومی كه در اين پروژه انجام شده است اظهار كرد: در اين پروژه تلاش شده با استفاده از جمعآوری نظرات فقهای شيعه و سنی حرمت ذاتی غنا مورد بررسی قرار بگيرد.
وی تصريح كرد: يكی از محورهای اصلی برای ورود به بحث حكم غنا بررسی موضوع غنا است چرا كه در گام اول بايد موضوع و مصاديق غنا مورد بررسی قرار بگيرد تا فقيه بتواند حكم مربوطه را صادر كند.
يوسفیمقدم عنوان كرد: آيات و روايات زيادی هستند كه دلالت بر حرمت ذاتی غنا دارند و در بحث موسيقی هم میتوان گفت موسيقیای كه حكم غنا را پيدا میكند همانند غنا حرام است.
وی بيان كرد: موسيقیای كه مصداق غنا است حرام است حال اين سوال پيش میآيد كه چه موسيقیای حكم غنا را پيدا میكند؟ میتوان گفت موسيقیای كه در آن ابزار مطرح است اگر نوا و صدای اين ابزار طرب آور باشد حكم غنا را پيدا میكند و حرام است.
يوسفی مقدم تصريح كرد: موسيقیای كه اين شرايط در مورد آن وجود نداشته باشد حرام نيست؛ برای مثال موسيقیای كه هنگام حماسه و شور و برای تهييج ملتی در جنگ نواخته میشود و يا مارش نظامی و ... بحث حرمت در مورد آن مطرح نمیشود.
وی ادامه داد: در برخی از موارد موسيقی در جهت ترويج اعتقادی سالم به كار گرفته میشود كه در اين موارد از مصاديق غنا نبوده و حكم حرمت پيدا نمیكند اما موسيقیهايی كه برای اغراض شهوانی و يا باطل نواخته میشود و يا با ايجاد حالتی طرب آور همراه است همان حكم غنا را پيدا میكند و حرام است.