رئيس بنياد بينالمللی نهجالبلاغه تصريح كرد: محبت حضرت فاطمه(س) از واجبهای اصطلاحی ما هم واجبتر است، چرا كه واجبهای ما ممكن است قضا شود و بتوان قضای آن را ادا كرد اما محبت فاطمه(س) واجبی است كه انسان نمیتواند قصور در آن را بعداً جبران كند.
آيتالله سيدجمالالدين دينپرور، رئيس بنياد بينالمللی نهجالبلاغه
آيتالله سيدجمالالدين دينپرور، رئيس بنياد بينالمللی نهجالبلاغه در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، به تشريح ويژگی شخصيتی حضرت فاطمه(س) از زبان حضرت علی(ع) پرداخت و گفت: حضرت علی(ع) علاوه بر اينكه به عنوان يك همسر و مادر فرزندان خودشان به حضرت فاطمه(س) نگاه میكردند، ايشان را يك شخصيت نمونه از نظر ايمان و اخلاق میدانستند.
وی ادامه داد: با نگاه به زندگی اين دو بزرگوار میبينيم نحوه برخورد اميرالمومنين(ع) با حضرت زهرا(س) برخوردی فراتر از برخورد شوهر با همسر و برخوردی در حد يك بانوی آسمانی و نمونه اعلای اخلاق، معارف و شخصيتی است كه در اوج مقامات معنوی قرار دارد و تا آخرين لحظات زندگی حضرت فاطمه(س) و پس از آن نيز اين نگاه مشهود است.
رئيس بنياد بينالمللی نهجالبلاغه در پاسخ به اين سؤال كه با توجه به اينكه حضرت رسول اكرم(ص) در قبال رسالت خويش مزدی جز محبت اهل بيت(ع) خود را نخواستهاند، آيا میتوان گفت محبت حضرت فاطمه(س) يك واجب قرآنی است، گفت: دستورات الهی همه تحت عنوان واجب خلاصه نمیشود و حتی مستحبات هم در اوج ضرورت است، اما در مورد واجب تأكيد ويژه صورت گرفته است كه نفع عمل به آن واجب به خود امت باز میگردد.
وی ادامه داد: علاقه به حضرت زهرا(س) و ائمه(ع) كه در خود قرآن هم آمده به خاطر خود امت است و به اين خاطر است كه امت مشعلهای هدايت را ببينند و گمراه نشوند و حتی میتوان گفت كه محبت حضرت فاطمه(س) از واجبهای اصطلاحی ما هم واجبتر است، چرا كه واجبهای ما ممكن است قضا شود و بتوان قضای آن را ادا كرد اما محبت فاطمه(س) واجبی است كه انسان نمیتواند قصور در آن را بعداً جبران كند.
آيتالله دينپرور با تأكيد بر اينكه حضرت فاطمه(س) اگر در جامعه كنونی ما زندگی میكردند چيزی فراتر از واجبات و محرمات از ما طلب نمیكردند، افزود: بسياری از جنبههای زندگی و شخصيت حضرت مورد كمتوجهی قرار گرفته است؛ چه از نظر عبادت، اخلاق و برخورد با مردم و چه از نظر فعاليتهای اجتماعی و سياسی زندگی و سيره ايشان مورد غفلت و بیمهری قرار گرفته است.
رئيس بنياد بينالمللی نهجالبلاغه تصريح كرد: حضرت در مسائل سياسی اجتماعی وارد میشدند اما با يك ويژگی مهم كه آن هم اصل شخصيت زن يعنی عفاف و حجاب است كه اين جنبه شخصيتی حضرت به شدت در جامعه كنونی بايد مورد توجه قرار داشته باشد.
وی با تأكيد بر جايگاه علمی حضرت فاطمه(س) ايشان را راوی احاديث حضرت رسول(ص) معرفی و تصريح كرد: بايد يك زن مسلمان خود را در اوج معارف دينی، علوم و مسائل مورد نياز جامعه قرار دهد اما اين ويژگی خاص حضرت است كه در اوج فعاليت علمی و سياسی همزمان و همگام قداست و تقوای خود را حفظ میكردند.