درک صحیح از واژگانی که مفاهیم عمیق علمی و دینی را در خود دارند، نیازمند تأمل و تدبر میباشد و بیشک توجه و بهرهمندی از کلام و شرح علما بر این مفاهیم و اصطلاحات ما را از گمراهی و کجفهمی در منابع دینی مصون میکند.
به گزارش مرکز خبر حوزه ، حضرت آیتالله العظمی سبحانی در نوشتاری معنا و مفهوم بابالحوائج را تبیین کردند.
سئوال: باب الحوائج به چه معناست؟
پاسخ: اصولاً خدا قاضى الحاجات است، نه باب الحوائج، باب، راه رسيد به مقصود است، و غايت، خدا است و طريق غير از غايت است.
اصولاً مقصود از «باب الحوائج» اين است كه انسان به روح والاى اين امام متوسل شود و از او درخواست دعا كند تا خدا بر اثر استجابت دعاى او، حاجت او را برآورده كند. پيامبر(ص) در حقيقت باب الحوائج بود، مردم كليه مشكلات را با او در ميان مىنهادند. پيامبر الهى در حد امكان، نيازهاى آنها را برطرف مىكرد.
سالار شهيدان در كلام خود به مردم سفارش مىدهد كه اگر فردى، حاجتى را از شما خواست، شما در برآورده كردن آن كوتاهى نكنيد و مىفرمايد:
«اعلموا إنّ حوائج الناس إليكم من نعم الله عليكم فلا تملّوا النعم فتتحولَ إلى غيركم». ( 1)
«يكى از نعمت هاى خدا نيازهاى مردم به سوى شماست، پس از نعمتهاى خدا خسته و دلگير نشويد كه از شما گرفته مىشود و به ديگرى سپرده مى شود».
توسل به اولياء الهى، درخواست دعا از آنان جز تمسك به اسباب معنوى نيست، و وصف «باب الحوائج» جز اين معنى ديگرى ندارد.
1 . مستدرك الوسائل، ج12، ص 369