حجت‌الاسلام والمسلمين محمدهادی مفتح، ضمن تشريخ ويژگی‌های مدينه فاضله از منظر قرآن كريم، نهادينه شدن امر به معروف و نهی از منكر را از مهم‌ترين اوصاف اين جامعه دانست.

به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) به اصفهان، حجت‌الاسلام والمسلمين محمدهادی مفتح، استاديار گروه علوم قرآن و حديث دانشگاه قم، در نخستين گرد همايی نخبگان قرآنی سراسر كشور كه به مدت دو روز در اصفهان برگزار می شود، در موضوع «مدينه فاضله از منظر قرآن» سخنرانی كرد.

وی اظهار كرد: آيات كريمه‌ای كه به توصيف اجتماعی امّت مطلوب می‌پردازد، گويای محصول حكومتی مطلوب و منطبق با آرمان های اسلام است. اوصافی كه در اين آيات كريمه برای امّت مورد ستايش خداوند ذكر شده است، در حقيقت توصيه ای است به برقراری اين اوصاف در ميان امّت اسلامی، و البتـّه اين موضوع از باب بليغ بودن كنايه است.

وی ادامه داد: به روشنی می توان آثار به كارگيری، رواج و نهادينگی اين اوصاف در اجتماع را به منزله معيارهائی برای سنجش صحت و درستی عمل حاكمان، و انطباق آن با آنچه شارع مقدس می پسنديده و می خواسته است دانست. در ابن موضوع كلماتی مانند جامعه مطلوب اسلامی، مدينه فاضله، امنيت اجتماعی، انسجام ملّی، رفاه معيشتی، الهام بخشی و فرهنگ معنويدر ارتباط نزديكی با يكديگر هستند.

حجت الاسلام مفتح در خصوص بيان صفات جامعه مطلوب خاطرنشان كرد: آياتی كه به توصيف اجتماعی امّت مطلوب می پردازد، گويای محصول حكومتی مطلوب و منطبق با آرمان های اسلام می باشد. اوصافی كه در اين آيات برای امّت مورد ستايش خداوند ذكر شده است، در حقيقت توصيه ای است به برقراری اين اوصاف در ميان امّت اسلامی است كه در اين زمينه می توان به حساسيت افكار عمومی نسبت به ناهنجاری ها اشاره كرد كه قرآن كريم، در آيات متعدّدی آنگاه كه می خواهد جامعۀ مسلمين را ستوده، و از مزايای آن در قياس با ساير جوامع سخن براند، بر رواج و نهادينگی فرهنگ «امر به معروف و نهی از منكر» تأكيد كرده است.

وی عنوان كرد: در آيات قرآن كريم، بر روی «وحدت امت ها» به عنوان نعمتی كه خداوند به پاره ای از جوامع اعطاء كرده، و از پاره ای ديگر دريغ می دارد، تأكيد رفته است: وَ إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ (المؤمنون: 52): و در حقيقت، اين امت شماست كه امتى يگانه است، و من پروردگار شمايم پس، از من پروا داريد.

وی افزود: با كنار هم نهادن آياتی از قرآن كريم كه به بحث وحدت امّت پرداخته است، ارج و قيمت اين نعمت الهی، و اختصاص آن به جامعۀ برگزيده و پسنديدۀ خداوندی آشكارتر می گردد. آنجا كه در آيات نورانی كلام الله مجيد، سُخن از محرومیّت قومی از انسانها از نعمت وحدت و يكپارچگی ملـّی به ميان آمده است، سبب اين محرومیّت نيز مورد غفلت گوينده واقع نگشته است

اين مدرس دانشگاه گفت: يكی از ويژگی های جامعه ای كه به سبب اعمال خويش، شايستگی برخورداری از لطف و عنايت پروردگار را يافته است، در تعابير قرآن كريم، همانا «بارش بركتهای الهی» و فراوانی ارزاق و نيازهای معيشتی است و كلام الله مجيد رفاه اقتصادی و فراوانی نعمت های آسمانی و زمينی را در گرو ايمان و تقوای اجتماع دانسته است.

وی با اشاره به آيات قرآن در اين رابطه اظهار كرد: وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ( الأعراف: 96): و اگر مردم شهرها ايمان آورده و به تقوا گراييده بودند، قطعاً بركاتى از آسمان و زمين برايشان مى‏گشوديم. اين مسأله، از سنتهای لايتخلـّف الهی است كه در تمامی امـّتها جريان دارد. شاهد بر عدم اختصاص اين امر به امـّت اسلام آن است كه همين نكته را در قرآن كريم نسبت به يهود و نصاری مشاهده می كنيم.