يکي از مطالبي که بايد به آن توجّه داشت، شناخت و ايمان نسبت به امام زمان -عجل الله تعالي فرجه الشريف- و استواري در آن مي باشد که بر هر چيز ديگر، مقدم است چرا که در عصر امامان پيشين، کساني بودند که در کنار ائمه عصمت و طهارت زندگي مي‌کردند ولي چون نسبت به آن برگزيدگان‌الهي، معرفت و ايمان نداشته‌اند، بهره‌اي از آنها نبرده و چه بسا با آنها هم مخالفت کرده‌اند.
حال ما چه کنيم که بتوانيم امام زمان خويش را بشناسيم و انس وارتباط حقيقي با آن حضرت برقرار نماييم؟ در اينجا به برخي از مهم‌ترين راه‌هاي آن اشاره مي‌نماييم:
1.تقوا
2. عشق و محبت به آن سرور.
تقوا به معناي ترس از پروردگار و نگهداري نفس مي‌باشد يعني اطاعت کامل از خداوند و فرمانبرداري از دستورات او که خلاصه‌اش انجام واجبات و ترک محرمات مي‌شود، البتّه تقوا مراتبي دارد و اگر اين نردبان را آدمي تا آخرين پله‌اش طي کند به سعادت بزرگي دست خواهد يافت که در نهايت به جايي مي‌رسد که خداوند متعال مي‌فرمايد: اي بنده من اطاعتم کن تو را مثل خودم قرار مي‌دهم. من زنده هستم و نمي‌ميرم، تو را هم زنده قرار مي‌دهم و نمي‌ميري و من بي‌نياز هستم و محتاج نمي‌شوم، تو را هم بي‌نياز قرار مي‌دهم که محتاج نمي‌شوي. من هر چه را اراده کنم تحقق پيدا مي‌کند، تو را هم به صورتي قرار مي‌دهم که هر چه را بخواهي تحقق پيدا مي‌کند.[1]
براي رسيدن به اين مرحله، علاوه بر انجام واجبات و ترک محرمات تا حد امکان بايد مستحبات را هم انجام دهد و از شبهات و مکروهات هم دوري کند.
تقوا سبب نورانيت و قرب به حضرت‌ولي‌عصر-عجل الله تعالي فرجه الشريف- و اتصال روحي با آن حضرت مي‌شود. در توقيع شريف امام زمان-عجل الله تعالي فرجه الشريف- به شيخ مفيد،امام مي‌فرمايد: "...پس هر فردي از شما عمل کند به آن چيزي که به وسيله آن به محبت ما نزديک مي‌شود و دوري کند از آن چيزهايي که به وسيله آن به اکراه و خشم ما نزديک مي‌شود. پس به درستي که امر ظهور ما يک دفعه و ناگهاني است، در وقتي که توبه براي فرد، نفعي ندارد و نجات نمي‌دهد او را از عقاب ما، پشيماني بر رفتارهاي ناپسند. خداوند شما را با الهامات غيبي خود ارشاد و توفيقات خويش را در سايه رحمتش نصيب شما فرمايد".
پس آنچنان که از کلمات گهربار آن وجود مقدس دانسته مي‌شود، تنها چيزي که نمي‌گذارد به آن حضرت نزديک شويم ، اعمال سوء و گناهان ماست که آن مولا را ناراحت مي‌سازد در حقيقت علّت اصلي اين حجاب بين ما و آن حضرت در خود ماست. معصيت خدا سبب