جنگ استعماري عصر مدرن
جنگ دوم بريتانيا عليه بوئرها
جام جم آنلاين: 112سال پيش در روز 11 اكتبر سال 1899 ميلادي،بريتانيا درپي يك اولتيماتوم به رئيس جمهور پل كروگر دومين جنگ عليه بوئرها در ترانسوال آفريقاي جنوبي را آغاز مي كند.
در پايان جنگ هاي دوره ناپلئون در سال 1814 ميلادي، بريتانيا مستعمره هلندي كيپ در آفريقاي جنوبي را اشغال كرد.

مهاجران هلندي كه بوئرها ناميده مي شدند (بوئرها در زبان هلندي به معني كشاورزان است) مي خواستند رسوم و مذهب كالوينيست خود را حفظ كنند.

بنابراين آنها از كيپ مهاجرت كرده و با كاروان بزرگي از گاري ها كه توسط گاوها كشيده مي شدند راه شمال را درپيش گرفتند.بوئرها در سر راه خود به قبايل زولو برخورد كردند. جنگ هاي بي وقفه اي بين بوئرها و قبايل زولو رخ مي دهند.

بوئرها در زمين هايي كه از تملك قبايل زولو خارج كرده بودند ، جمهوري ناتال را تاسيس مي كنند.اما بزودي بريتانيايي ها اين منطقه ساحلي كه از نظر آنها استراتژيك محسوب مي شد را از چنگ بوئرها مي ربايند.

بنابراين بوئرها به قلب آفريقاي جنوبي مهاجرت كرده و جمهوري ترانسوال و كشور آزاد اورانژ را تاسيس مي كنند.

بوئرها تصور مي كردند كه ديگر از تهاجم بريتانيايي ها درامان هستند.اين خرده كشورها هنگام تاسيس به ترتيب داراي 25000 و 10000 نفر جمعيت سفيدپوست بودند.

بااين حال ، در روز 12 آوريل سال 1877 ميلادي بريتانيا تمام ترانسوال را متصرف مي شود ، اما در جريان نخستين جنگ و اولين پيروزي بوئرها ، بريتانيايي ها از اين جمهوري كوچك بيرون رانده مي شوند.

با كشف طلا در سال 1886 ميلادي در ويتواترز راند در جمهوري ترانسوال بار ديگر ديگ طمع بريتانيا به جوش مي آيد.كشف طلا موجب سرازير شدن مهاجراني از بسياري از كشورها به قلب سرزمين هاي بوئرها مي گردد.

بريتانيا به بهانه رفتار تبعيض آميز بوئرها با بريتانيايي ها و ساير خارجي ها ، تصميم مي گيرد تكليف خود با بوئرها را يكسره كند.

جوزف چمبرلن ، نخست وزير بريتانيا تهديدها عليه پل كروگر رئيس جمهور كهنسال ترانسوال را شدت مي بخشد اما پل كروگر يك دهقان سرسخت بود كه به شدت مصمم به حفظ استقلال ترانسوال بود.

سرانجام در روز 11 اكتبر سال 1899 ميلادي ، چمبرلن به كروگر اعلان جنگ مي دهد ، كشور آزاد اورانژ نيز به ترانسوال مي پيوندد.بوئرها با يك عزم استثنايي در مقابل ابرقدرت آن زمان جهان ايستادگي مي كنند.

جنگ بريتانيا عليه بوئرها ، 30 ماه به طول مي انجامد ، در اين جنگ براي نخستين بار اردوگاه هاي كار اجباري اسيران جنگي باب مي شود.

ژنرال بريتانيايي هوراشيو كيتچنر با سيم هاي خاردار اردوگاههايي را ايجاد مي كند و 200000 بوئر شامل مردان ، زنان و كودكان را در شرايط بسيار نامطلوبي در اين اردوگاه ها جاي مي دهد.

به طوري كه از هر 10 نفر آنها يك نفر به دليل شرايط دشوار جان خود را از دست دادند.در پايان جنگ بيش از 30000 نفر در اين اردوگاه ها قرباني شدند.

سرانجام بريتانيايي ها در پيروس به پيروزي نهايي بر بوئرها دست يافتند و در روز 31 مه سال 1902 ميلادي با امضاي پيمان «ورينايگينگ» بزرگترين جنگ استعماري عصر مدرن ميان دو قوم اروپايي تبار به پايان مي رسد.

به اين ترتيب ، در روز 11 اكتبر سال 1899 ميلادي دومين جنگ بريتانيا عليه بوئرهاي ترانسوال و اورانژ آفريقاي جنوبي آغاز مي شود.جنگي كه در آن از 100000 چريك بوئر 7000 نفر كشته مي شوند و 30000 غيرنظامي بوئر در اردوگاه ها جان مي بازند.

بريتانيا 500000 سرباز به جنگ عليه بوئرها اعزام كرده بود كه 22000 نفر آنها در جنگ به قتل مي رسند.

جنگ عليه بوئرها نخستين شكاف ها در امپراتوري بريتانيا «ملكه ويكتوريا» را برملا مي سازد.