از پيامبر اكرم(ص) درباره فضيلت شب پانزدهم ذي قعده، اين روايت نقل گرديده است: ان في ذي القعدﺓ ليله مباركه، و هي ليله خمس عشرﺓ، ينظر الله الي عباده المؤمنين فيها بالرحمه، اُجر العامل فيها بطاعه الله أجر مأﺓ سائح لم يعص الله طرفه عين.

يعني: در ذي قعده، شب مباركي است و آن، شب پانزدهم اين ماه است، كه خداي سبحان در اين شب، نظر رحمت بر بندگانش مي نمايد و كسي كه در آن به طاعت الهي، مشغول باشد، از براي او است پاداش صد نفر روزه دار ملازم مسجد، كه معصيت نكرده باشد خدا را به يك چشم بر هم زدني.

سيد بن طاووس گفت: پس هنگامي كه نيمه هاي شب پانزدهم فرا رسيد، از خواب برخيز و به طاعت خدا و نماز و درخواست حوائج خويش مشغول شو، زيرا روايت شده است كه هيچ حاجتي از خدا در اين شب، خواسته نمي شود، مگر آن كه همه آن ها را خداوند متعال برآورده مي كند.

عالم جليل و عارف بالله، مرحوم ميرزا جواد ملكي تبريزي(ره) درباره فضيلت اين شب عظيم فرمود: طاعت و عبادت، در اين شب از اين جهت كه مشهور نبوده و مردم كمتر، در آن به طاعت خدا مشغول مي گردند، آن را از ساير شب هاي مشهور ممتاز مي گرداند. كه اين مطلب نزد اهل مراقبت مهم است.

زيرا توجه، در زمان غفلت عموم، از مراقبات مهم و باعث سرعت اجابت است و نيز اعمال، نزد خدا بزرگتر و به قبول نزديكتر و اجر بيشتري دارد.