استفاده از سلول‌هاي بنيادي صورت‌گرفت
روشي جديد براي درمان پارکينسون
جام جم آنلاين: پژوهشگران کشور با استفاده از سلول های بنیادی جنینی و تمایز آنها با ماده موثره «کندر» روشی را برای درمان بیماری پارکینسون در مرحله آزمایشگاهی ارائه کردند.
مژگان عباسی مجری طرح در گفتگو با مهر بیماری پارکینسون را یک اختلال تحلیل رونده عصبی توصیف کرد و افزود: در این بیماری سلول های «دوپامین ساز» از بین می رود.

وی در خصوص «دوپامین» توضیح داد: «دوپامین»، سیگنال ها را میان سلول های عصبی جا به جا می کنند و در صورت از بین رفتن سلول های دوپامین ساز، ماده دوپامینی در بدن وجود ندارد تا این سیگنال ها را میان سلول های عصبی رد و بدل کند از این رو بیماری پارکینسون ایجاد می شود.

مجری طرح به زمینه های داور درمانی این بیماری اشاره کرد و یادآور شد: در گذشته از داروهایی از قبیل استفاده «لودوپا» به عنوان پیش ساز دوپامین استفاده می شد این دارو هر چند می تواند تا حدودی عوارض این بیماری را کاهش دهد اما علاوه بر آنکه اثرات این دارو کوتاه مدت است، در بیماران عوارض جانبی چون تسریع در ایجاد حرکات غیر ارادی (لرزش دست و پا) را به دنبال دارد.

عباسی از ارائه روش سلول درمانی برای درمان بیماری پارکینسون خبر داد و خاطرنشان کرد: در این تحقیقات سلول درمانی به عنوان یک راه درمانی به جای شیمی درمانی مطرح شده است.

وی به جزئیات این طرح اشاره کرد و افزود: در این طرح از سلول های بنیادی جنینی موشی استفاده شد و با استفاده از یکسری از فاکتورها این سلول ها را تبدیل به سلول های تولید کننده دوپامین کردیم در ادامه تحقیقات سلول های تولید کننده دوپامین به بیمار پیوند زده می شود و بیماران پارکینسونی با استفاده از این روش درمان می شوند.

این پژوهشگر با بیان اینکه برای تمایز سول های بنیادی به سلول های دوپامین ساز از ماده موثر «کندر» استفاده شد، اضافه کرد: در این تحقیقات بر اساس یک روش ابتکاری برای تمایز سلول های بنیادی به سلول های عصبی از ماده موثره کندر به نام BBA که قبلا اثر آکسون زایی آن به اثبات رسیده بود به کار برده شد.

عباسی دراین باره توضیح داد: برای تغییر سلول های بنیادی به سلول های عصبی و تولید کننده سلول های دوپامین ، تحقیقاتی انجام و مشاهده شد که ماده موثره کندر باعث می شود که طول آکسون ها و دندریت های سلول های عصبی افزایش یابد بنابراین احتمال دادیم که این ماده می تواند در تمایز سلول های بنیادی به سلول های عصبی نقش داشته باشد.

به گفته وی، بر این اساس آزمایش های مختلفی در این زمینه انجام شد و نتایج اثبات کرد که راندمان کار چندین برابر افزایش می بابد.

مجری طرح به بیان نتایج این تحقیقات پرداخت و افزود: نتایج این طرح می تواند باعث ایجاد پروتکلی برای تمایز سلول های بنیادی جنینی موشی و احتمالا انسانی و همچنین سلول های پرتوان iPS به سلول های «دوپامین» ساز شود که در آینده می توانند برای پیوند در بیماران پارکینسونی مورد استفاده قرار گیرند.

عباسی با تاکید بر اینکه این طرح در مرحله آزمایشگاهی است، افزود: فاز آزمایشگاهی این تحقیقات به پایان رسیده است و باید سلول هایی که به دست آمده را در موش هایی که مدل پارکینسونی هستند، تزریق کنیم. در صورت کسب نتایج مورد نظر وارد فاز بالینی می شویم و سلول را از بیمار جدا و تبدیل به سلول های تولید کننده «دوپامین» می کنیم.